Στον Ναό της Εκάτης, κοντά στην πόλη Γιάταγαν της Τουρκίας, αποκαλύπτονται εντυπωσιακές σκηνές που αποτυπώνουν τη ζωή και τις μάχες των θεών και των γιγάντων. Ο ναός, ένα αριστούργημα ελληνιστικής αρχιτεκτονικής, διαθέτει ζωφόρους που αφηγούνται σημαντικά γεγονότα, όπως η Γιγαντομαχία και η ειρηνική συμμαχία Αμαζόνων και Ελλήνων.
Πρόσφατες ανασκαφές αποκάλυψαν επιπλέον ανάγλυφα που απεικονίζουν ήρωες και θεότητες, υπογραμμίζοντας την πλούσια καλλιτεχνική και θρησκευτική παράδοση της εποχής. Οι τελετουργίες προς τιμήν της Εκάτης, θεάς του κάτω κόσμου, μαρτυρούν τη σημασία του ναού ως θρησκευτικού κέντρου, ενώ οι αρχαιολογικές έρευνες συνεχίζουν να αναδεικνύουν την πολυδιάστατη ιστορία του.
Πιο αναλυτικά
Στον πυρήνα του βρίσκεται ο αξιοσημείωτος Ναός της Εκάτης, το θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας πόλης Στρατονίκειας της Καρίας, ένα αριστούργημα ελληνιστικής αρχιτεκτονικής και συμβολικής αφήγησης που ρίχνει φως στην πολιτική και πολιτιστική δυναμική της περιόδου.
Χτισμένος σε μια πλατφόρμα πέντε βαθμίδων, ο ναός ακολουθεί το σχέδιο του ψευδοπερίπτερου(ο σηκός περικλείεται από μια σειρά κίονες, οι οποίοι σχηματίζουν τον χώρο μεταξύ της περίστασης και του ναού, την πτέρυγα) και είναι προσανατολισμένος κατά μήκος ενός άξονα βορειοδυτικά-νοτιοανατολικά. Διαθέτει 8 κίονες στη στενή του πλευρά και 11 στη μακρύτερη. Οι κίονες αντανακλούν ένα εκλεπτυσμένο μείγμα ιωνικού και κορινθιακού ρυθμού, αναδεικνύοντας τις πλούσιες αρχιτεκτονικές παραδόσεις της ελληνιστικής εποχής. Διακοσμητικά μοτίβα ανθεμίου κοσμούν τα επιστύλια, αν και ορισμένα παραμένουν ημιτελή, υποδηλώνοντας μια πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία κατασκευής.
Οι εξωτερικές ζωφόροι του ναού αφηγούνται τέσσερις βασικές σκηνές:
Η ανατολική ζωφόρος απεικονίζει τη γέννηση και τη ζωή του Δία.
Η βόρεια ζωφόρος απεικονίζει την ειρήνη και τη φιλία μεταξύ των Αμαζόνων και των Ελλήνων, με την Εκάτη να χύνει ιερή σπονδή προς τιμήν αυτής της συμμαχίας.
Η δυτική ζωφόρος απεικονίζει την επική μάχη μεταξύ θεών και γιγάντων (Γιγαντομαχία), με την Εκάτη να κρατάει τον πυρσό της ως όπλο.
Η νότια ζωφόρος πιθανότατα αντιπροσωπεύει τις θεότητες της Καρίας και τις πόλεις τους, αν και οι ακριβείς ταυτοποιήσεις παραμένουν αβέβαιες.
Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός θεμάτων αντανακλά το πολιτικό μήνυμα της ελληνιστικής εποχής, δίνοντας έμφαση στην ειρήνη μετά από παρατεταμένες περιόδους πολέμου και αναταραχής.
Επιπλέον ανάγλυφα θεών και ηρώων
Πρόσφατες ανασκαφές αποκάλυψαν νέα τετράγωνα ζωφόρου στα τείχη του ναού , που δείχνουν σκηνές διαφορετικές από εκείνες στους κίονες. Αυτά τα ανάγλυφα πιθανότατα απεικονίζουν ήρωες από τον Τρωικό Πόλεμο και συναθροίσεις θεών όπως ο Ερμής, η Δήμητρα, ο Άδης και η Περσεφόνη. Σε αντίθεση με τις δυναμικές σκηνές μάχης, αυτές απεικονίζουν ήρεμες και αρμονικές στιγμές, συμβολίζοντας την τάξη και τη σταθερότητα.
Μοναδικές Τελετουργικές Πρακτικές προς τιμήν της Εκάτης
Ένας βυθισμένος λάκκος προσφορών που βρέθηκε στο δάπεδο του ναού υποδηλώνει τελετουργίες που συνδέονται με τον ρόλο της Εκάτης ως θεάς του κάτω κόσμου. Παρόμοιες σκηνές θυσίας εμφανίζονται στη βόρεια ζωφόρο, γεγονός που υποδηλώνει ότι σημαντικές τελετές τελούνταν εντός του ιερού του ναού.
Από το 1993, οι αρχαιολογικές ομάδες έχουν καταγράψει και χαρτογραφήσει προσεκτικά αρχιτεκτονικά στοιχεία για να καθοδηγήσουν τις προσπάθειες αποκατάστασης. Σταθερές βάσεις κιόνων και κιονόκρανα έχουν προσωρινά επανατοποθετηθεί για να βοηθήσουν τους επισκέπτες να οπτικοποιήσουν την αρχική διάταξη του ναού. Ορισμένες διακοσμήσεις χρονολογούνται ήδη από την Πρώιμη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορική Περίοδο, γεγονός που δείχνει ότι η κατασκευή και η διακόσμηση συνεχίστηκαν για αιώνες.
Μια επιγραφή από τη ρωμαϊκή σύγκλητο, χαραγμένη στον τοίχο του ναού, επιβεβαιώνει την ύπαρξή του το 81 π.Χ. Ωστόσο, οι αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες υποδηλώνουν φάσεις κατασκευής που κυμαίνονται από τα τέλη του 2ου αιώνα π.Χ. έως τις αρχές του 1ου αιώνα π.Χ. Ο συνδυασμός κορινθιακών κιονοκράνων και άλλων στοιχείων υποδηλώνει μια σύνθετη οικοδομική ιστορία και εκτεταμένη καλλιτεχνική δραστηριότητα, αναφέρει το anatolianarchaeologynet.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ