Το νησί Απάτη, που βρίσκεται στον Πορθμό Μπράνσφιλντ μεταξύ Νότιων Νησιών Σέτλαντ και Ανταρκτικής Χερσονήσου, είναι γνωστό για την εσωτερική του λιμνοθάλασσα, που σχηματίστηκε από την κατάρρευση ενός ενεργού ηφαιστείου. Ανακαλύφθηκε το 1821 από τον καπετάνιο Ναθάνιελ Πάλμερ, ο οποίος του έδωσε το όνομα “Απάτη” λόγω της παραπλανητικής του εμφάνισης.
Το νησί, που καλύπτεται από παγετώνες και έχει σχήμα πετάλου, προσελκύει πάνω από 15.000 τουρίστες ετησίως, οι οποίοι μπορούν να εξερευνήσουν αποικίες πιγκουίνων, ερείπια παλιών σταθμών φαλαινοθηρίας και να κολυμπήσουν σε θερμές πηγές. Είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου μπορεί κανείς να κολυμπήσει μέσα στην καλντέρα ενός ενεργού ηφαιστείου, παρά τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.
Πιο αναλυτικά
Ήταν ο Ναθάνιελ Πάλμερ, καπετάνιος ενός αμερικανικού φαλαινοθηρικού πλοίου, ο οποίος το 1821 του έδωσε αυτό το όνομα όταν ανακάλυψε ότι αυτό που από μακριά έμοιαζε με νησί είχε στην πραγματικότητα μια εσωτερική λιμνοθάλασσα .
Είναι πιθανό ο Πάλμερ να ήταν ο πρώτος που εντόπισε το Νησί της Απάτης, αν και, όπως είναι γνωστό, οι Έντουαρντ Μπράνσφιλντ και Φάμπιαν Γκότλιμπ φον Μπέλινγκσχάουζεν πλοηγούνταν επίσης στην περιοχή εκείνη την εποχή.
Στην πραγματικότητα, η λιμνοθάλασσα είναι η πλημμυρισμένη καλντέρα ενός ηφαιστείου που εξακολουθεί να είναι ενεργό , με την πιο πρόσφατη έκρηξή του να σημειώνεται το 2015. Η καλντέρα, η οποία κατέρρευσε πριν από χιλιάδες χρόνια και βυθίστηκε, σχηματίζει ένα φυσικό λιμάνι που ονομάζεται Πορτ Φόστερ, του οποίου η είσοδος έχει πλάτος περίπου 500 μέτρα και πλαισιώνεται εντυπωσιακά από βράχους καλυμμένους με πάγο.
Το νησί που περιβάλλει αυτή την εσωτερική λιμνοθάλασσα έχει σχήμα πετάλου, με μέγιστη διάμετρο 15 χιλιόμετρα και υψόμετρο 539 μέτρα στο όρος Ποντ. Το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους καλύπτεται από παγετώνες πάχους περίπου 10 μέτρων , οι οποίοι βρίσκονται πάνω από τα πυροκλαστικά υπολείμματα αρχαίων ηφαιστειακών εκρήξεων.
Τον 20ό αιώνα, το νησί έγινε σημαντικό κέντρο φαλαινοθηρίας , με νορβηγικές και χιλιανές εταιρείες να ιδρύουν μονάδες επεξεργασίας όπου επεξεργαστήκαν τόνοι λίπους φαλαινών. Πολυάριθμα απομεινάρια αυτής της πλέον εγκαταλελειμμένης βιομηχανίας είναι ακόμα ορατά: σκουριασμένες δεξαμενές, οστά από κήτη, ακόμη και ένα εγκαταλελειμμένο υπόστεγο.
Μετά την αποχώρηση των φαλαινοθηρικών, ιδρύθηκαν επιστημονικές βάσεις από διάφορες χώρες, όπως η Αργεντινή, η Χιλή, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι χιλιανές και οι βρετανικές βάσεις καταστράφηκαν από μια βίαιη ηφαιστειακή έκρηξη το 1967 και εγκαταλείφθηκαν. Σήμερα, μόνο η βάση Decepción της Αργεντινής και η ισπανική βάση Gabriel de Castilla λειτουργούν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Παρά τον κίνδυνο που το περιβάλλει, το Νησί της Απάτης είναι ένας τουριστικός προορισμός που προσελκύει περισσότερους από 15.000 επισκέπτες ετησίως . Όσοι καταφέρουν να φτάσουν σε αυτό μπορούν να περπατήσουν ανάμεσα σε αποικίες πιγκουίνων , να εξερευνήσουν τα ερείπια των παλιών σταθμών φαλαινοθηρίας και των εγκαταλελειμμένων ερευνητικών σταθμών και να κάνουν μπάνιο σε φυσικές θερμές πηγές απλώς σκάβοντας τρύπες στην άμμο που θερμαίνεται από το ηφαίστειο.
Είναι πιθανώς το μόνο μέρος στον κόσμο όπου μπορείτε να κολυμπήσετε —και, φυσικά, να πλέετε— μέσα στην καλντέρα ενός ηφαιστείου που είναι ακόμα ενεργό , με όλο τον κίνδυνο που αυτό συνεπάγεται.
Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ
