Στη βορειοανατολική Κίνα, ανακαλύφθηκαν δύο νέα είδη φτερωτών δεινοσαύρων, ηλικίας 125 εκατομμυρίων ετών, τα οποία περιλαμβάνουν μοναδικές ενδείξεις θήρευσης θηλαστικών. Το Huadanosaurus sinensis, που αποτελεί νέο γένος, περιέχει απολιθώματα δύο αρχαίων θηλαστικών, επιβεβαιώνοντας έτσι τη σαρκοφάγο συμπεριφορά των δεινοσαύρων αυτών.
Παράλληλα, το Sinosauropteryx lingyuanensis αναγνωρίστηκε ως νέο είδος λόγω διακριτών ανατομικών χαρακτηριστικών. Οι ανακαλύψεις αυτές ρίχνουν φως στις οικολογικές σχέσεις της πρώιμης Κρητιδικής περιόδου και αναδεικνύουν τη γεωλογική και βιολογική πλούσια ιστορία της περιοχής Jehol.
Πιο αναλυτικά
Στη βορειοανατολική Κίνα ανακαλύφθηκαν πρόσφατα δύο άγνωστα είδη φτερωτών δεινοσαύρων που χρονολογούνται πριν από 125 εκατομμύρια χρόνια.
Ένα από αυτά τα απολιθώματα περιλαμβάνει άμεσες ενδείξεις θήρευσης θηλαστικών – ένα πρωτοφανές εύρημα που ρίχνει νέο φως στις συμπεριφορές και τους οικολογικούς ρόλους των μικρών σαρκοφάγων δεινοσαύρων στην πρώιμη Κρητιδική περίοδο.
Οι ανακαλύψεις προέρχονται από το Jehol Biota, ένα πλούσιο σε απολιθώματα οικοσύστημα στο σημερινό Lingyuan. Γνωστή για την εξαιρετική διατήρησή της, η περιοχή απέδωσε ένα ακόμη σύνολο αξιοσημείωτων δειγμάτων: Sinosauropteryx lingyuanensis και Huadanosaurus sinensis.
Και τα δύο είδη αναλύθηκαν σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό National Science Review από ερευνητές του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Κίνας και της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. 
Μεταξύ των πιο εκπληκτικών πτυχών της ανακάλυψης είναι ότι ο Huadanosaurus sinensis αντιπροσωπεύει τόσο ένα νέο είδος όσο και ένα νέο γένος μικρών, φτερωτών κοελοσαύρων theropods. Οι δεινόσαυροι αυτοί, που ταξινομούνται ως σαρκοφάγα ζώα τύπου compsognathid, ήταν συμπαγείς, ευκίνητοι κυνηγοί.
Αυτό που κάνει τον Huadanosaurus μοναδικό είναι ότι τα απολιθωμένα υπολείμματά του περιέχουν τους σκελετούς δύο αρχαίων θηλαστικών -ενός πλήρους ευτρικονοδοντικού και θραυσμάτων ενός ευθερικοδοντικού.
Αυτό σηματοδοτεί την πρώτη άμεση απόδειξη θήρευσης δεινοσαύρων-θηλαστικών που έχει βρεθεί ποτέ στη βιοταξία Jehol.
Σύμφωνα με τον Qiu Rui, αναπληρωτή ερευνητή στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Κίνας και συν-επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, «ο Huadanosaurus είχε στιβαρά σαγόνια και ισχυρούς μύες του λαιμού, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορούσε να σκοτώσει γρήγορα τη λεία του μέσω της ισχυρής δαγκωτικής του δύναμης, επιτρέποντάς του να κυνηγάει αποτελεσματικά θηλαστικά ».
Το δεύτερο είδος, το Sinosauropteryx lingyuanensis, ανήκει σε ένα ήδη καθιερωμένο γένος, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται ως νέο είδος λόγω αρκετών ξεχωριστών ανατομικών χαρακτηριστικών.
Αυτά περιλαμβάνουν «μια μεγάλη ωοειδή κοίλανση μεταξύ του πρόσθιου περιθωρίου της αντιγναθικής μοίρας και της άνω γνάθου- μεγάλη δακρυϊκή εσοχή στη δακρυϊκή, διακλάδωση σχήματος U στο οπίσθιο-κοιλιακό περιθώριο της οδοντοστοιχίας, μικρή και μισοφέγγαρου σχήματος εξωτερική κάτω γνάθο και νευρική σπονδυλική στήλη σε σχήμα βεντάλιας στον άξονα».
Η μεγάλης κλίμακας σύγκριση 504 ειδών θηρόποδων της μελέτης υποδηλώνει ότι αυτά τα σινοσαυρόπτερα αποτελούν «ένα μοναδικό κλάδο στη βάση των Coelurosauria», σύμφωνα με τον Wang Xiaolin, ερευνητή στο Ινστιτούτο Παλαιοντολογίας Σπονδυλωτών και Παλαιοανθρωπολογίας (IVPP ) και συν-συγγραφέα της μελέτης.
Το αρχείο απολιθωμάτων από την περιοχή αυτή δεν είναι μόνο βιολογικά πλούσιο αλλά και γεωλογικά δυναμικό. Η τεκτονική δραστηριότητα κατά την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο οδήγησε στη διάσπαση του Κρατώνα της Βόρειας Κίνας (NCC), δημιουργώντας ρηξιγενείς λεκάνες που άλλαξαν δραματικά το περιβάλλον. Οι διαταραχές αυτές ενέτειναν τον ανταγωνισμό και ανάγκασαν πολλά είδη να προσαρμοστούν εξελικτικά.
