Ο θρύλος του μασκοφόρου εκδικητή Ζορό, δεν είναι εντελώς αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα Johnston McCulley. Εμπνεύστηκε από ένα Μεξικάνο ο οποίος πήρε εκδίκηση για τα δεινά που είχε περάσει ο ίδιος αλλά και οι συμπατριώτες του από τους λευκούς αποίκους.

Ο άντρας αυτός ήταν ο Χοακίν Μουριέτα.

Γεννήθηκε το 1829. Το 1850 μαζί με την σύζυγό του και τον αδερφό του Κάρλος, πέρασε τα σύνορα των ΗΠΑ και πήγε στην Καλιφόρνια για μια καλύτερη τύχη.

Ήταν η εποχή του «πυρετού του χρυσού», όταν η απληστία και το κυνήγι του θησαυρού, αντικατέστησαν κάθε άλλο αίσθημα και συναίσθημα στην αμερικανική δύση.

Οι τρείς τους έφτιαξαν ένα μικρό αγρόκτημα. Λίγο καιρό αργότερα, επιβλήθηκε ένας δυσβάσταχτος φόρος στους ανθρακωρύχους άλλης εθνικότητας, με τους λευκούς γείτονές τους να τους προειδοποιούν πως θα ήταν παράνομο για έναν Μεξικάνο να ισχυριστεί πως έχει αξιώσεις για τον χρυσό της περιοχής.

Φυσικά, δεν έμειναν μόνο στις προειδοποιήσεις αλλά προχώρησαν και σε απειλές για να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν την περιοχή.

Ένα απόγευμα οι λευκοί γείτονες των Μουριέτα, επιτέθηκαν στο αγρόκτημα και κρέμασαν τον Κάρλος από ένα δέντρο ενώ βίασαν και την σύζυγό του Χοακίν, και μάλιστα, μπροστά στα μάτια του.

Μετά τον βιασμό της έκοψαν το λαιμό, ενώ παραμόρφωσαν και το δικό του πρόσωπο.

Ο Χοακίν επέζησε. Και έκανε την προσπάθεια του, ως όφειλε, να διεκδικήσει τα δίκια του με νόμιμο τρόπο. Όμως δεν βρήκε άκρη. Γιατί του είπαν πως οι Μεξικάνοι δεν μπορούν να κατηγορήσουν οποιονδήποτε λευκό.

Η αδικία του προκάλεσε οργή και ορκίστηκε να πάρει εκδίκηση και να αποδώσει την δικαιοσύνη.

Έψαξε και βρήκε 4 συντρόφους και έφτιαξε μια συμμορία, τους «Πέντε Χοακίν». Η συμμορία πήρε εκδίκηση από τους δολοφόνους του αδερφού του και της γυναίκας του. Και αφού απέδωσε δικαιοσύνη, συνέχισε την παράνομη δράση του.

Λήστευαν τα πάντα. Βαγόνια τρένων, τράπεζες, άμαξες, χρυσωρυχεία κ.α., δολοφονώντας μόνο λευκούς. Υπήρχε μια εποχή που κανείς δεν περνούσε από περιοχές χρυσορυχείων, εξαιτίας του φόβου που υπήρχε για πιθανή επίθεση του Χοακίν Μουριέτα.

Ο κυβερνήτης της Καλιφόρνια δεν μπορούσε πια να θεωρεί τις επιθέσεις των «Πέντε Χοακίν» ως δευτερεύον ζήτημα. Αποφάσισε να δώσει αμοιβή για το κεφάλι του Μουριέτα, το αστρονομικό ποσό για την εποχή, των 5.000 δολαρίων, ενώ δημιούργησε ομάδα ενόπλων που ονομάστηκαν «Καλιφόρνια Ρέιντζερς», που είχαν ως αποστολή να εντοπίσουν την συμμορία.

Στις 25 Ιουλίου του 1853, όταν ο Μουριέτα ήταν μόλις 24 ετών, οι Ρέιντζερς και οι «Πέντε Χοακίν» συγκρουστήκαν με τον Μουριέτα να πέφτει νεκρός. Ο θρύλος λέει πως μόλις κατάλαβαν ποιος είναι, του έκοψαν το κεφάλι, το οποίο έβαλαν σε ένα βάζο γεμάτο με ουίσκι και το έδειχναν στα χωριά για παραδειγματισμό.

Τον επόμενο χρόνο ο John Rollin Ridge έγραψε ένα μυθιστόρημα για την ζωή του. Η ιδέα του Zorro, που κατά ένα μεγάλο ποσοστό βασίζεται στην ζωή του Μουριέτα, έγι9νε πράξη 66 χρόνια μετά τον θάνατό του, τον Αύγουστο του 1919.