Αλλά τώρα, αποκαλύπτει ένα εκπληκτικό μυστικό.

Το 2002, ο Σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ρασίντ αλ Μακτούμ, ηγεμόνας του Ντουμπάι, εντόπισε ασυνήθιστους σχηματισμούς αμμόλοφων και μια μεγάλη μαύρη εναπόθεση ενώ πετούσε πάνω από την έρημο.

Αυτό οδήγησε στην ανακάλυψη του Saruq Al-Hadid, ενός αρχαιολογικού χώρου πλούσιου σε υπολείμματα τήξης χαλκού και σιδήρου, ο οποίος πιστεύεται πλέον ότι αποτελεί μέρος ενός πολιτισμού 5.000 ετών που είναι θαμμένος κάτω από την άμμο.

Οι ερευνητές έχουν βρει ίχνη αυτής της αρχαίας κοινωνίας περίπου 3 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της ερήμου, κρυμμένα σε κοινή θέα και για καιρό παραβλεπόμενα λόγω του σκληρού περιβάλλοντος και των μεταβαλλόμενων αμμόλοφων της Empty Quarter.

Το Ρουμπ’ αλ-Καλί εκτείνεται σε περισσότερα από 250.000 τετραγωνικά μίλια, καθιστώντας το τη μεγαλύτερη έκταση συνεχούς άμμου στον κόσμο.

Αυτή η ανακάλυψη φέρνει νέα πνοή στον θρύλο μιας μυθικής πόλης γνωστής ως «Ατλαντίδα της Άμμου».

Σύμφωνα με τον θρύλο, η πόλη Ουμπάρ θάφτηκε κάτω από την άμμο μετά την καταστροφή της — είτε από φυσική καταστροφή είτε, όπως λένε ορισμένες ιστορίες, ως τιμωρία των θεών.

Ο TE Lawrence — ο Βρετανός αξιωματικός και συγγραφέας, περισσότερο γνωστός για τον ρόλο του στην Αραβική Εξέγερση κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου — αποκάλεσε την Ubar την «Ατλαντίδα της Άμμου».

Την περιέγραψε ως μια πόλη «ανυπολόγιστου πλούτου, που καταστράφηκε από τους θεούς λόγω αλαζονεία, σε καταπίνει για για πάντα η άμμος της ερήμου Ρουμπ’ αλ-Χαλί».

Τώρα, η επιστήμη αιχμής μπορεί να φτάνει στο σημείο να ανακαλύψει τον αρχαίο μύθο.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Khalifa στο Άμπου Ντάμπι χρησιμοποίησαν τεχνολογία συνθετικού ραντάρ διαφράγματος (SAR) για να διεισδύσουν στην επιφάνεια της ερήμου, ένα εργαλείο που επιτρέπει στους επιστήμονες να κοιτάζουν κάτω από τους αμμόλοφους χωρίς να τους ενοχλούν.

Σε αυτήν την περίπτωση, οι αρχαιολόγοι συνδύασαν δεδομένα SAR με δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης για να σαρώσουν κάτω από την άμμο της ερήμου στο Saruq Al-Hadid.

Το ραντάρ ανίχνευσε θαμμένες κατασκευές και αποκάλυψε σαφή σημάδια μεταλλικών κατασκευών, αντικειμένων και στρωμάτων οστών ζώων σε αυτό που οι αρχαιολόγοι ονομάζουν αποθέσεις midden.

Αναλύοντας τα δεδομένα ραντάρ με προηγμένους αλγόριθμους μηχανικής μάθησης, οι ερευνητές μπόρεσαν να εντοπίσουν μοτίβα και σχήματα που υποδείκνυαν αρχαία ανθρώπινη δραστηριότητα.

Η επικεφαλής του Εργαστηρίου Περιβαλλοντικών και Γεωφυσικών Επιστημών (ENGEOS) του Πανεπιστημίου Khalifa, Δρ. Diana Francis, περιέγραψε τη δυσκολία εύρεσης αρχαίων χώρων στο ερημικό περιβάλλον των ΗΑΕ.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν μια πολύπλοκη, διασυνδεδεμένη κοινωνία που άκμασε στην περιοχή πριν από χιλιάδες χρόνια.

Οι ερευνητές εντόπισαν προηγουμένως άγνωστους οικισμούς και δρόμους, οι οποίοι αποτελούν ισχυρούς δείκτες μακροχρόνιας κατοίκησης και οργανωμένου πολιτισμού.

Τα στρώματα στο χώρο δείχνουν βραχώδες υπόστρωμα, αμμόλοφους και κομμάτια γύψου, με πολλά αντικείμενα, αρχαία μεταλλικά απόβλητα και οστά ζώων που βρέθηκαν παντού.

Η τεχνολογία SAR — όταν συνδυάζεται με την τεχνητή νοημοσύνη — αλλάζει ολοένα και περισσότερο τα δεδομένα στις αρχαιολογικές έρευνες, ειδικά σε περιβάλλοντα όπου η παραδοσιακή ανασκαφή είναι σχεδόν αδύνατη.

«Η μελέτη περίπτωσης της τοποθεσίας Saruq Al-Hadid καταδεικνύει τις δυνατότητες αυτών των τεχνολογιών να ενισχύσουν τις αρχαιολογικές έρευνες και να συμβάλουν στις προσπάθειες διατήρησης της πολιτιστικής κληρονομιάς», σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό.

Για την επικύρωση των δεδομένων τηλεπισκόπησης, οι ερευνητές τα συνέκριναν με υπάρχοντα αρχαιολογικά αρχεία και διεξήγαγαν επιτόπιους ελέγχους.

Τα ευρήματα ήταν αρκετά ακριβή ώστε να προκαλέσουν δράση από τον Πολιτισμό του Ντουμπάι, τον κυβερνητικό φορέα που επιβλέπει τον χώρο. Οι ανασκαφές έχουν πλέον εγκριθεί στις νεοπροσδιορισμένες περιοχές.

«Αυτές οι περιοχές παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξερεύνητες, ωστόσο γνωρίζουμε ότι φέρουν πολιτιστική ιστορία», είπε ο Φράνσις.

Ενώ λίγα είναι γνωστά προς το παρόν για τους ανθρώπους που έζησαν εκεί πριν από 5.000 χρόνια, η ανακάλυψη αυτή μεταμορφώνει ήδη την κατανόησή μας για τους πρώιμους πολιτισμούς στην Αραβική Χερσόνησο.

Η Αραβική Έρημος κατοικείται από τις αρχές του Πλειστόκαινου, με νεολιθικά και παλαιολιθικά εργαλεία που βρέθηκαν στο νοτιοδυτικό Ρουμπ’ αλ-Χαλί. Οι Βεδουίνοι νομάδες προσαρμόστηκαν στην ζωή της ερήμου, εστιάζοντας στην εκτροφή καμηλών, στην εκτροφή χουρμάδων και στην προφορική αφήγηση — πολιτιστικές πρακτικές που απηχούν την ανθεκτικότητα των αρχαίων κοινωνιών της ερήμου.

Παρά τις τρέχουσες υπερ-άνυδρες συνθήκες, η περιοχή βίωσε περιόδους αυξημένης υγρασίας μεταξύ 6.000 και 5.000 ετών πριν, σχηματίζοντας ρηχές λίμνες λόγω σημαντικών βροχοπτώσεων. Αυτές οι λίμνες υποστήριζαν ποικίλα οικοσυστήματα, συμπεριλαμβανομένης της χλωρίδας, της πανίδας, των φυτών και των φυκών – όλα κρίσιμα στοιχεία για την απεικόνιση μιας πληρέστερης εικόνας της ζωής σε αυτό που κάποτε θεωρούνταν ακατοίκητο.

Με κάθε πέρασμα του ραντάρ και κάθε στρώμα άμμου που ξεφλουδίζεται από την επιστήμη, το Empty Quarter αποδεικνύει ότι δεν ήταν ποτέ πραγματικά κενό.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ