Οργισμένος εμφανίστηκε ο Τάσος Δούσης με νέα ανάρτησή του στο Facebook, με αφορμή τον διαγωνισμό για τη μακροχρόνια μίσθωση της πλαζ Βουλιαγμένης, ο οποίος προσελκύει το ενδιαφέρον ισχυρών οικονομικών παραγόντων της χώρας.

Ο δημοσιογράφος δεν μάσησε τα λόγια του, χαρακτηρίζοντας τους ενδιαφερόμενους «καρχαρίες» και μιλώντας ανοιχτά για «νόμιμες καταπατήσεις» και για «πλακωμό πιράνχας» στο όνομα της… ανάπτυξης.

Όσα έγραψε ο Τάσος Δούσης

«Οι “καρχαρίες” σκοτώνονται για το ξεπούλημα της πλαζ Βουλιαγμένης! Αδέλφια, αφήστε και κάτι στον λαό, έλεος πια…

Στο “σφυρί της αξιοποίησης” οι παραλιακές ζώνες της χώρας. Από τη Θεσσαλονίκη και τη Λέσβο μέχρι τη Μύκονο και την Κρήτη, οι παραλίες απειλούνται με τσιμεντοποίηση και “νόμιμες” καταπατήσεις. Νισάφι πια, στο όνομα της “οικονομικής ανάπτυξης” έχουν πλακώσει τα πιράνχας και δεν έχουν αφήσει παραλία για παραλία.

Πριν από λίγες ημέρες, η ΕΤΑΔ (Υπερταμείο) έλαβε 7 προσφορές για τη μακροχρόνια μίσθωση της πλαζ Βουλιαγμένης. Στον διαγωνισμό κατέβηκαν εταιρείες που ελέγχουν βαριά ονόματα της αγοράς όπως Κωνσταντακόπουλος, Προκοπίου, Ρέστης, CVC, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, Μελισσανίδης, Κόκκαλης, κ.ά.

Για να καταλάβουμε όλοι, μιλάμε για την Ακτή Βουλιαγμένης. Είναι από τις ελάχιστες πλαζ που πας με ένα κανονικό εισιτήριο και απολαμβάνεις το μπάνιο σου. Μιλάμε για χιλιάδες κόσμου που κατεβαίνει εκεί όλο το καλοκαίρι. Τι θα γίνει με όλους αυτούς τους ανθρώπους; Δεν μπορείτε να αφήσετε επιτέλους μια παραλία για τον κόσμο τον απλό που δεν μπορεί να δώσει 80 και 100 ευρώ για μια ξαπλώστρα;

Το ίδιο που συμβαίνει στην Αττική συμβαίνει και σε όλη την Ελλάδα στο όνομα της ανάπτυξης. Στο Μαϊάμι δεν έχουν αναπτύξει; Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα παραλίας είναι ελεύθερα για τον κόσμο, με οργάνωση, αστυνόμευση, παροχές και πάει λέγοντας.

Μόνο εδώ συμβαίνει το απίθανο: στο όνομα της ανάπτυξης να ξεπουλάμε και το παραλιακό μέτωπο της Αττικής και τα παραλιακά μέτωπα σε νησιά και πόλεις όλης της Ελλάδας. Κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο.

Δε λέω οι παραλίες να είναι ξέφραγο αμπέλι, βρώμικες χωρίς παροχές. Αλλά δε γίνεται στη χώρα μας όλα να είναι άσπρο-μαύρο: ή θα έχουμε παραλίες-γυφταριό ή θα τις δίνουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία για να γίνουν τσιμέντο και να κονομάνε τα γνωστά μεγάλα πορτοφόλια.

Δηλαδή, αλήθεια τώρα, δεν μπορούμε να βρούμε μία λύση προς όφελος του απλού κόσμου; Όλες μας οι λύσεις πρέπει να είναι προς όφελος αυτών που μπορούν να πληρώσουν;

Και κάτι τελευταίο. Κανένας δεν μπορεί να παλέψει για οποιοδήποτε δικαίωμα κατοίκου, χωρίς να ενδιαφέρεται ο ίδιος ο κάτοικος. Οι πολίτες επιτέλους να ξυπνήσουν. Όχι από τα πληκτρολόγια, ούτε στα καφενεία. Πρέπει να αντιδράσουν έτσι ώστε να μπει ένα στοπ σε αυτή την άναρχη ανάπτυξη που ήδη καταστρέφει τα νησιά μας και τις παραθεριστικές περιοχές μας.

Και εγώ είμαι υπέρ της ιδιωτικής πρωτοβουλίας πάντα, αλλά κάπου με ένα όριο. Πόσο να αντέξουν οι παραλίες μας το τσιμέντο και την ισοπέδωση;

Η Ακτή Βουλιαγμένης, για να κλείσω το θέμα, είναι η μοναδική όαση που έχει απομείνει στην Αττική. Η παράδοσή της στα ιδιωτικά κεφάλαια θα είναι καταστροφή όχι μόνο για τον κόσμο των νοτίων προαστίων αλλά για όλη την Αττική»

Ο Τάσος Δούσης, με τη χαρακτηριστική του ευθύτητα, έριξε τη δική του «ρουκέτα» για ένα ζήτημα που καίει ειδικά ενόψει του καλοκαιριού. Και το ερώτημα παραμένει ανοιχτό: θα βρεθεί τελικά μια χρυσή τομή ή θα βλέπουμε σύντομα τις παραλίες μας με… drone πίσω από κάγκελα και VIP lounges;