Ένα νέο κεφάλαιο στις επιχειρησιακές δυνατότητες των μεταγωγικών αεροπλάνων C-130 ανοίγει με τις δοκιμές εγκατάστασης του δορυφορικού συστήματος Starlink. Παράλληλα, ενώ για πρώτη φορά έπειτα από χρόνια η Πολεμική Αεροπορία βλέπει να έχει διαθέσιμα C-130, έχει ανοίξει η κουβέντα του για πόσα χρόνια ακόμη θα πετάνε.

Του Χρήστου Μαζανίτη

Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ διαθέτει C-130 τα οποία χρησιμοποιεί σε ρόλους εναέριου ανεφοδιασμού, ως ιπτάμενα τάνκερ. Είναι τα KC-130T Hercules που ανήκουν στην Μοίρα Αεροπορικών Δοκιμών και Αξιολόγησης 30 (VX-30) του Ναυτικού των ΗΠΑ.

Τα αποκαλούμενα κι ως «Bloodhounds» ή «λαγωνικά» ελληνιστί το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν εφοδιαστεί με το δορυφορικό σύστημα επικοινωνιών Starlink, επιτρέποντας την αναβάθμιση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων τους.

Με έμφαση στις επικοινωνίες, που πλέον γίνονται μέσω δορυφόρου ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη, τα KC-130T αποκτούν την ικανότητα να συνδέονται με τον αστερισμό δορυφόρων Starlink για να βοηθήσουν σε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και άλλες δοκιμαστικές εργασίες στον Ειρηνικό. Η προσθήκη του Starlink στα KC-130T υπογραμμίζει την αυξανόμενη σημασία της διαστημικής υπηρεσίας διαδικτύου της SpaceX, και του ασφαλέστερου, κυβερνητικώς επικεντρωμένου, ξαδέρφου της Starshield, για τις ένοπλες δυνάμεις της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της υποστήριξης των αναγκών τακτικών επικοινωνιών.

Η Διοίκηση Αεροπορικών Συστημάτων Ναυτικού (NAVAIR) επιβεβαίωσε στον αμερικανικό ιστότοπο ‘The War Zone’ ότι ένα από τα δύο KC-130T που έχουν ανατεθεί στο VX-30, το οποίο εδρεύει στον Ναυτικό Αεροσταθμό Point Mugu στην Καλιφόρνια (τώρα τεχνικά μέρος της Ναυτικής Βάσης Ventura County), έλαβε μια πρωτότυπη σύνδεση Starlink τον περασμένο Σεπτέμβριο. Το άλλο Hercules των Bloodhounds πρόκειται τώρα να τροποποιηθεί με Starlink αυτό το καλοκαίρι. Η NAVAIR δεν σχεδιάζει προς το παρόν να ενσωματώσει το Starlink σε τρία ακόμη KC-130T που έχουν ανατεθεί στην Μοίρα Αεροπορικών Δοκιμών και Αξιολόγησης 20 (VX-20) στον Ναυτικό Αεροσταθμό Patuxent River στο Μέριλαντ.

Η εγκατάσταση του συστήματος θα επιτρέψει στην αναμετάδοση επικοινωνιών και δεδομένων πέρα ​​από την οπτική επαφή, παρέχοντας κινητή υποδομή εμβέλειας για επιχειρήσεις σε θαλάσσιες περιοχές που δεν υπάρχει η δυνατότητα σύζευξης με επίγειους σταθμούς.

Το Starlink είναι μία φθηνή τεχνολογία που παρέχει δορυφορικό ίντερνετ, η οποία έχει δοκιμαστεί και από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, όπως είχαμε αποκαλύψει πρώτοι στο enikos.gr, με την εγκατάστασή του σε μία από τις φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού που συμμετέχουν στις επιχείρηση Aspides, στην Ερυθρά Θάλασσα.

Ωστόσο, τα ελληνικά C-130 χρειάζονται κι άλλες προσθήκες για να αυξήσουν τις δυνατότητες επιβίωσής τους στο σύγχρονο πεδίο.

Ένα από τα κρίσιμα συστήματα που ποτέ δεν εφοδιάστηκαν τα ελληνικά μεταγωγικά είναι αυτό των αερόφυλλων ή flairs, όπως είναι η αεροπορική τους ορολογία. Πρόκειται για τις «θερμοβολίδες», που έχουμε συνηθίσει να βλέπουν να πετούν κυρίως μαχητικά αεροσκάφη, με τις οποίες παραπλανούν εισερχόμενους πυραύλους. Αν και θεωρείται από τις φθηνές προσθήκες, για λόγους συμπίεσης του κόστους και για να φανούν τα C-130, όταν αποκτήθηκαν, ως φθηνά, έγιναν σημαντικές εκπτώσεις στην ασφάλεια.

Ελλείψεις τις οποίες βρήκαν μπροστά τους οι Ένοπλες Δυνάμεις και χρειάστηκε να πληρώσουν προκειμένου να αποκτήσουν την ελάχιστη ασφάλεια. Όπως στην περίπτωση αποστολής μεταγωγικών C-130 στην Λιβύη ή άλλες περιοχές υψηλού κινδύνου, που τοποθετήθηκε η ειδική ενίσχυση στο κάτω μέρος της ατράκτου για προστασία από πυρά προερχόμενα από το έδαφος.

Αυτή τη στιγμή, η κατάσταση με τον αριθμό των διαθέσιμων μεταγωγικών στην ΠΑ είναι σαφώς καλύτερη εν σχέσει με 5 χρόνια νωρίτερα. Από το σύνολο των 15 μεταγωγικών, τα 5 βρίσκονται στον αέρα και 2 σε τροχιά ανακατασκευών, ώστε να μπουν σε υπηρεσία.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει αεροπορική πηγή στο enikos.gr, τα ελληνικά C-130 ακόμη κι αυτά που θα βγουν από το τελευταίο πρόγραμμα συντήρησης, είναι τόσο παλιά που δε θα μπορούν να επιχειρούν πάνω από 5 – 6 χρόνια επιπλέον. Τα ηλεκτρονικά τους πλέον είναι παλιά ενώ και η άτρακτος βγάζει δομικά προβλήματα, που είναι και αναμενόμενο ύστερα από 40+ χρόνια επιχειρησιακού βίου.

Όπως επισημαίνουν στο enikos.gr οι ίδιες πηγές, θα πρέπει από τώρα να αρχίσουν να δρομολογούνται οι διαδικασίες σταδιακής απόκτησης νέων μεταγωγικών από τις αρχές της ερχόμενης δεκαετίας.