Η Παυλίνα και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, τα εγγόνια του αείμνηστου σπουδαίου ηθοποιού, Λάμπρου Κωνσταντάρα, βρέθηκαν καλεσμένα στην εκπομπή «Στιγμές» του ONE. Έκαναν αποκαλύψεις για τον χαρακτήρα του, για τις γυναίκες που αγάπησε αλλά και για τις τελευταίες του στιγμές, με αφορμή το βιβλίο του πατέρα τους, Δημήτρη, με τίτλο «Έζησε όπως ήθελε», το οποίο επανεκδίδεται.

«Δεν ήταν άνθρωπος της τυπικής οικογένειας. Δεν ήταν τυπικός σε τίποτα και δεν το λέω με κακή γνώμη. Όμως, αν πάρουμε ως δεδομένο ότι ξαναπαντρεύτηκε και έμεινε με τη Φιλιώ όλα τα χρόνια, σίγουρα ήταν συντροφικός. Του άρεσε η συντροφικότητα. Ίσως βιάστηκε να παντρευτεί, δεν ξέρω. Δυσκολεύτηκε», εξομολογήθηκε η Παυλίνα Λωνσταντάρα.

Οι τελευταίες στιγμές του Λάμπρου Κωνσταντάρα όπως τις θυμούνται τα εγγόνια του

«Έχω πει πάρα πολλές φορές χαίρομαι που αυτός ο άνθρωπος πέθανε χωρίς τηλεοπτική κάλυψη. Δεν έχουμε πλάνο από τα τελευταία του. Στεναχωριέμαι… Δεν ξέρω γιατί στεναχωριέμαι. Γιατί μακάρι οι άνθρωποι να ζούνε ως τα 90, 95, 100 και να είναι καλά Χαίρομαι που ο κόσμος τον βλέπει στις ταινίες που είναι 55 χρονών. Λέει εγώ σε 10 χρόνια θα είμαι εγώ 55 και είναι ο παππούς μου ακόμα 55. Έχει αυτή την αθανασία. Είναι άφθαρτο. Μου αρέσει πάρα πολύ που δεν υπάρχουν εικόνες του παρά μόνο μία-δύο φωτογραφίες. Δεν το είδαμε αυτό το πράγμα όλο ζωντανό. Που δεν είδαμε την κάλυψη, που δεν είδαμε “ααα ο Κωνσταντάρας άρρωστος”. Δηλαδή, χαίρομαι πάρα πολύ που έγινε όλο αυτό έξω από τα φώτα της δημοσιότητας. Δεν ήθελε να τον βλέπουν γιατί έχασε την ομιλία του», αποκάλυψε ο Λάμπρος Κωνσταντάρας.

Ο θάνατος του Λάμπρου Κωνσταντάρα

Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο το 1945 την επίσης ηθοποιό Γιούλη Γεωργοπούλου, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον δημοσιογράφο, συγγραφέα και πρώην βουλευτή Δημήτρη Κωνσταντάρα, ο οποίος του χάρισε δυο εγγόνια: την Παυλίνα (1974) και τον Λάμπρο (1979). Χώρισαν πολύ νωρίς το 1949 αλλά διαζύγιο πήραν μόλις το 1970. Παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το 1971 τη Φιλιώ Κεκάτου. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έχοντας πλέον αποσυρθεί από την ενεργό δράση λόγω υγείας, τα πέρασε στη Βάρκιζα.

Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας από το 1970 αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Υπέφερε από διαβήτη, αλλά ποτέ δεν πρόσεχε τη διατροφή του. Το 1978 αρρώστησε με διαβητική κρίση, που λίγο αργότερα τον οδήγησε σε ελαφρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς, ενώ ετοιμαζόταν να πάει στην παράσταση, παρέλυσε η δεξιά του πλευρά, επηρεάζοντας κυρίως το χέρι και πόδι (ημιπληγία). Μεταφέρθηκε γρήγορα στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι υπέστη αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Η υγεία του σταδιακά βελτιώθηκε, όχι όμως τελείως, παρά την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε για να επανέλθει.

Χωρίς να έχει αποθεραπευτεί πλήρως, γύρισε την τελευταία του ταινία το 1981 (Ο Λαμπρούκος μπαλαντέρ), σε σενάριο του γιού του Δημήτρη. Το εγκεφαλικό όμως του είχε αφήσει προβλήματα και στην ομιλία (κολλούσε σε κάποια σύμφωνα, όπως στο κ και το π). Ωστόσο στα γυρίσματα της ταινίας ήταν, όπως πάντα, άψογος και οι υπόλοιποι ηθοποιοί έμεναν άφωνοι (Μάρω Κοντού, Νέλλη Γκίνη, Τώνης Γιακωβάκης κλπ). Μετά από αυτή την ταινία ανανεώθηκε, ηχογράφησε μάλιστα και ένα δίσκο με 12 τραγούδια του γιου του, δεδομένου ότι είχε καταπληκτική φωνή.

Δυστυχώς όμως το καλοκαίρι του 1983 υπέστη δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο, πολύ πιο βαρύ από το πρώτο που τού άφησε έντονα τα σημάδια του, με σοβαρά προβλήματα στην ομιλία και στην κινητικότητα του δεξιού του χεριού. Έκτοτε κλείστηκε στον εαυτό του καθηλωμένος πλέον, ενώ δεν ήθελε να δει κανέναν και κανείς να μην τον δει, εκτός από τον γιο του. Έτσι πλέον απομονώθηκε στο σπίτι του στη Βάρκιζα. Δυστυχώς η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε σταδιακά, ώστε χρειάστηκε να μεταφερθεί εσπευσμένα στο Ασκληπιείο της Βούλας. Επέστρεψε στο σπίτι του, όπου πέρασε τις τελευταίες του μέρες άφωνος και καταβεβλημένος.

Στις 28 Ιουνίου 1985 ο Λάμπρος Κωνσταντάρας έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών. Ο θάνατός του έγινε πρώτο θέμα στις εφημερίδες και τις ειδήσεις και συγκλόνισε το πανελλήνιο. Κηδεύτηκε παρουσία πλήθους κόσμου την επόμενη μέρα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.