Ο Τζέιμς Ντ. Γουότσον, ένας από τους πρωτοπόρους της επιστήμης που συνέβαλε στην ανακάλυψη της δομής του DNA, απεβίωσε σε ηλικία 97 ετών στο Λονγκ Άιλαντ.
Γνωστός για τη συνεργασία του με τον Φράνσις Κρικ, ο Γουότσον τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το 1962.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, εργάστηκε σε διάφορα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, ενώ οι απόψεις του για κοινωνικά θέματα συχνά προκαλούσαν αντιδράσεις, καθώς κατηγορήθηκε για ρατσισμό και σεξισμό.
Παρά τις αντιπαραθέσεις, η συμβολή του στη μοριακή βιολογία παραμένει ανεκτίμητη.
Πιο αναλυτικά
Ο Τζέιμς Ντ. Γουότσον, ο οποίος μπήκε στο πάνθεον της επιστήμης σε ηλικία 25 ετών, όταν συμμετείχε στην ανακάλυψη της δομής του DNA, μία από τις πιο σημαντικές ανακαλύψεις στην ιστορία της επιστήμης, πέθανε σε ηλικία 97 ετών την Πέμπτη (6/11) στο Ιστ Νόρθπορτ της Νέας Υόρκης, στο Λονγκ Άιλαντ.
Ο θάνατός του, σε ένα κέντρο φροντίδας, επιβεβαιώθηκε την Παρασκευή από τον γιο του, Ντάνκαν, ο οποίος δήλωσε ότι ο Δρ. Γουότσον μεταφέρθηκε στο κέντρο φροντίδας από ένα νοσοκομείο αυτή την εβδομάδα, αφού νοσηλεύτηκε εκεί για μια λοίμωξη.
Ποιος ήταν ο Τζέιμς Γουότσον
Ο Τζέιμς Γουότσον ήταν Αμερικανός μοριακός βιολόγος, γενετιστής και ζωολόγος, περισσότερο γνωστός για την ανακάλυψη της δομής του DNA σε συνεργασία με τον Φράνσις Κρικ το 1953. Οι Γουότσον, Κρικ και Μώρις Γουίλκινς βραβεύθηκαν το 1962 με το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής «για τις ανακαλύψεις του σχετικά με τη μοριακή δομή των νουκλεϊκών οξέων και της σημασίας τους για τη μεταβίβαση των πληροφοριών σε έμβιο υλικό».
Γεννήθηκε στο Σικάγο το 1928 και σπούδασε ζωολογία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου (πτυχίο το 1947) και στο Πανεπιστήμιο του Ιλλινόις (πήρε το διδακτορικό του το 1950), και έκανε μεταδιδακτορικό στη χημεία με τον Χέρμαν Κάλκαρ στην Κοπεγχάγη. Στη συνέχεια εργάστηκε στο εργαστήριο Καβέντις στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, όπου και γνώρισε τον μελλοντικό συνεργάτη του, τον Φράνσις Κρικ.
Από το 1956 μέχρι το 1976, ο Γουότσον ήταν διδακτικό προσωπικό στο τμήμα βιολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, κάνοντας έρευνα στη μοριακή βιολογία. Από το 1968, ο Γουότσον ήταν διευθυντής στο Cold Spring Harbor Laboratory (CSHL) στο Λονγκ Άιλαντ. Στο CSHL, άλλαξε το επίκεντρο της έρευνάς του στη μελέτη του καρκίνου, ενώ παράλληλα το έκανε παγκόσμιο ηγετικό κέντρο στη μοριακή βιολογία. Το 1994 έγινε πρόεδρος, θέση στην οποία παρέμεινε για 10 χρόνια.
Στις 14 Απριλίου 2011 σε ομιλία του στην Πάτρα, του επιτέθηκαν τη στιγμή που βρισκόταν στο βήμα του συνεδρίου άγνωστοι προσκείμενοι στον αντιεξουσιαστικό χώρο, φωνάζοντας συνθήματα κατά της Γενετικής επιστήμης. Αποτράπηκαν από καθηγητές και υπαλλήλους που βρισκόταν στην εκδήλωση.
Οι θέσεις του Γουότσον για κοινωνικά θέματα ήταν πολλές φορές προκλητικές. Το 1997 σε μια συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera ισχυρίστηκε ότι είναι δικαίωμα των γυναικών να κάνουν άμβλωση εάν προκύπτει από μια γενετική ανάλυση του εμβρύου ότι το παιδί έχει προδιάθεση ομοφυλοφιλίας. Ισχυρίστηκε επίσης ότι οι μαύροι έχουν μια πιο έντονη λίμπιντο από τους λευκούς και ότι είναι λιγότερο ευφυείς σε σχέση με τους λευκούς. Για αυτό ο Γουότσον είχε κατηγορηθεί συχνά για ρατσισμό, σεξισμό και ομοφοβία.
