Μπορεί, αν δεν υπήρχαν η φωτογραφία του Άντριου με την Τζιούφρε και η άλλη με τον Επστάιν τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα για τον έκπτωτο πρίγκιπα. Αλλά δεν ήταν μόνο τα σεξουαλικά του κατορθώματα και οι κακές του παρέες. Πόσα χρόνια πριν γνώριζαν τα αδέρφια του, ίσως ακόμη και οι γονείς του, ότι ο Άντριου ήταν τόσο αυτάρεσκος και κακομαθημένος, διερωτάται ο Guardian.

Ακόμα κι αν η βασιλική οικογένεια της Βρετανίας δεν γνώριζε τις σεξουαλικές του τάσεις, σίγουρα γνώριζε την υπερβολική του σπατάλη με τα δημόσια χρήματα, αφού τα ταξίδια του δημοσιεύονταν στις ετήσιες βασιλικές εκθέσεις: τη χρήση ελικοπτέρου για να πάει από τα ανάκτορα σε ένα γήπεδο γκολφ στην Οξφόρδη και πίσω για το μεσημεριανό, τις ιδιωτικές πτήσεις αντί των τακτικών γραμμών, όλα για τη διευκόλυνση του «Airmiles Andy».

Η αλαζονεία και οι ατέλειωτοι τίτλοι

Υπήρχε ακόμη η αλαζονεία που απαιτούσε υποταγή κάθε φορά που έμπαινε σε ένα δωμάτιο όταν οι παρευρισκόμενοι δεν πρόσεχαν την άφιξή του. Έβγαινε από το δωμάτιο και ξαναέμπαινε όπως γράφει ο βιογράφος του Άντριου Λόουνι. Και η εμμονή του με τους τίτλους, τόσο στις επιστολές όσο και στις προσωπικές του σχέσεις.

Μπορούσε να ξεφεύγει όσο ζούσε η μητέρα του, που ανεξήγητα τον ανεχόταν. Η βασίλισσα Ελισάβετ του αφαίρεσε τουλάχιστον τα δημόσια καθήκοντα και τις τιμητικές συνταγματικές θέσεις μετά τη μοιραία —και, όπως πλέον γνωρίζουμε, ψευδή— συνέντευξη στο Newsnight πριν από έξι χρόνια, την οποία εκείνος πίστευε πως είχε πάει καλά.

Ωστόσο, η συμπεριφορά του δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου από τότε, καθώς προσπαθούσε να βρεθεί ξανά στο προσκήνιο σε δημόσιες εκδηλώσεις — πιο πρόσφατα στην κηδεία της Δούκισσας του Κεντ τον Σεπτέμβριο — προσπαθώντας μάταια να συνομιλήσει με έναν εμφανώς αμήχανο πρίγκιπα Γουίλιαμ. Κι ακόμα δεν έχει φύγει από την βασιλική έπαυλη, παρά την πίεση του βασιλιά Καρόλου.

Μόνο τις τελευταίες δύο εβδομάδες επιταχύνθηκαν οι εξελίξεις, μετά τη δημοσίευση όχι μόνο του βιβλίου του Λόουνι «Entitled», αλλά και των απομνημονευμάτων της Τζιούφρε, «Nobody’s Girl», που αποκάλυψαν ακόμη πιο σκοτεινές λεπτομέρειες για τη συμπεριφορά του Άντριου, του Επστάιν και της καταδικασμένης φίλης του, της Μάξγουελ. Οι νέες αποκαλύψεις έδειξαν ξανά ότι ο Άντριου πίστευε πως μπορούσε να ξεφύγει λέγοντας ψέματα για τις επαφές του με τον Επστάιν στη συνέντευξη του Newsnight.

Η κοινή γνώμη (και τα μέσα ενημέρωσης) ήταν πολύ πιο μπροστά από τη βασιλική οικογένεια. Κανείς με κύρος δεν μίλησε υπέρ του και πλέον η σοβαρότητα της επικείμενης θεσμικής ζημιάς ήταν προφανής. Οι πιο έξυπνοι βασιλικοί το κατάλαβαν: το υπέρτατο καθήκον είναι να διασωθεί ο θεσμός της μοναρχίας, αν όχι όπως ήταν παλιά, τουλάχιστον άθικτος και αξιοπρεπής.

Εδώ και 190 χρόνια προσπαθούν να ξεπεράσουν την κακή φήμη των «Γεωργιανών μοναρχών», αποδεικνύοντας πως είναι χρήσιμοι, υπεύθυνοι και αντάξιοι σεβασμού. Ο Άντριου έθετε όλα αυτά σε κίνδυνο σε μια εποχή όπου η ευλάβεια και η διακριτικότητα δεν αρκούν.

Τελικά, ο γνωστός για την αναποφασιστικότητά του βασιλιάς, αναγκάστηκε να δράσει. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Το παλάτι είχε χάσει τον έλεγχο. Οι εποχές που τα παραπτώματα των πριγκίπων μπορούσαν να αγνοηθούν ή να κρυφτούν έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Η απώλεια των τίτλων και η δια βίου δημόσια ταπείνωση θα είναι αυτό που θα πληγώσει περισσότερο τον Άντριου, ο οποίος πλέον υποβιβάζεται απλώς σε κύριο Μάουντμπάτεν-Ουίνδσορ. Είναι το πρώτο μέλος βασιλικής οικογένειας που χάνει τους τίτλους του στη σύγχρονη εποχή· ο τελευταίος ήταν ο Δούκας του Κάμπερλαντ και του Τέβιοτντεϊλ, που συμμάχησε με τη Γερμανία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας Χιροχίτο έχασε τον τίτλο του Ιππότη της Περικνημίδας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο.

Οι ειρωνείες της τύχης

Θα συνεχίσουν οι άνθρωποι να τον προσφωνούν με σεβασμό; Θα τον αποκαλούν ακόμη «Πρίγκιπα» ή έστω «Κύριε»; Κι αν το κάνουν, θα τους διορθώνει; Θα τον καλωσορίζουν ακόμη στα πολυτελή γήπεδα γκολφ των βόρειων ακτών του Νόρφολκ;

Φυσικά, δεν αποσύρεται στο Σάρμπιτον ή το Σλάου, αλλά στο κτήμα της βασιλικής οικογένειας στο Σάντριγχαμ, έκτασης 8.100 εκταρίων (20.000 στρεμμάτων). Εκεί ο βασιλιάς θα του παραχωρήσει μία από τις βασιλικές κατοικίες — ίσως το York Cottage ή το Wood Farm — και κάποιο ιδιωτικό επίδομα, αν και μπορεί να περάσει καιρός μέχρι να εγκατασταθεί.

Θα χαρούν άραγε οι ντόπιοι αν τον δουν να κάνει τα εβδομαδιαία ψώνια του στο Aldi του King’s Lynn; (Μάλλον όχι.) Το κοινό εξακολουθεί να κάνει περιπάτους στα κτήματα του Σάντριγχαμ και η βασιλική οικογένεια περνά εκεί τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά (και πηγαίνει στην εκκλησία), όμως εκείνος θα είναι ένας ανεπιθύμητος ξένος στη γιορτή.

Δεν έχει τέλος ο ξεπεσμός

Και η ιστορία δεν έχει τελειώσει. Υπάρχουν ακόμη φάκελοι στα χέρια του Κογκρέσου των ΗΠΑ που δεν έχουν δημοσιοποιηθεί, αν και οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται περισσότερο για το ποιοι δικοί τους ενεπλάκησαν στο δίκτυο του Επστάιν. Θα απαιτήσει άραγε το βρετανικό κοινοβούλιο περισσότερα ή θα ερευνήσει τη σπατάλη δημοσίου χρήματος; Μπορεί να υπάρξει ακόμη και αστυνομική έρευνα για τη συμπεριφορά του, αν και αυτό μοιάζει απίθανο. Ούτε η κυβέρνηση ούτε ο βασιλιάς το επιθυμούν.

Ίσως προς το παρόν η θεσμική ζημιά για τη μοναρχία να είναι περιορισμένη. Το αφήγημα από το παλάτι το βράδυ της Πέμπτης ήταν ξεκάθαρα ότι η αφαίρεση των τίτλων ήταν επιθυμία του Καρόλου και, ιδιαίτερα, του πρίγκιπα Γουίλιαμ. Και, αξιοσημείωτα, οι πέντε σύντομες προτάσεις της ανακοίνωσης έδειξαν καθαρά ότι η βασιλική οικογένεια πήρε το μέρος της Τζιούφρε, όχι του Άντριου.

Επιπλέον, για πρώτη φορά έδειξαν έμπρακτα ενδιαφέρον για τα θύματα, με την φράση «Οι επιπλήξεις θεωρούνται αναγκαίες, παρά το γεγονός ότι εκείνος συνεχίζει να αρνείται τις κατηγορίες. Οι βασιλείς επιθυμούν να καταστήσουν σαφές ότι οι σκέψεις και η ειλικρινής τους συμπάθεια ήταν και θα παραμείνουν με τα θύματα και τους επιζώντες κάθε μορφής κακοποίησης.»

Τελικά, η αλαζονεία, η ιδιοτέλεια και η οκνηρία είναι αυτά που θα καταστρέψουν τη μοναρχία. Στην ανοησία, την αυτάρκεια και τη φιλαργυρία του, ο Άντριου φαίνεται πως δεν έμαθε ποτέ αυτό το μάθημα.