Περίπου 300 μαύρες, καφέ και παρδαλές κατσίκες, συνοδευόμενες από τον ήχο κουδουνιών, διασχίζουν καθημερινά δρόμους και μονοπάτια στη βόρεια Καταλονία στην Ισπανία, σταματώντας πού και πού για να φάνε με όρεξη τα ξερόχορτα και τους θάμνους στις παρυφές των δασών, σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters.

Το κοπάδι αυτό δεν αποτελεί απλώς μέρος της τοπικής πανίδας, αλλά συμμετέχει σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα του δήμου Μάταρο, το οποίο συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με στόχο τη μείωση του κινδύνου πυρκαγιών.

Σύμφωνα με τον Χοσέ Αντόνιο Ρίσις, υπεύθυνο αγροτικής ανάπτυξης του Μάταρο, το εγχείρημα θεωρείται ήδη επιτυχημένο και «ήρθε για να μείνει».

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Channel 4 News (@channel4news)

Κατσίκες αντί για μηχανήματα – Μια επιστροφή στο παρελθόν

Όπως εξηγεί το Reuters, κάθε καλοκαίρι, η αυξανόμενη θερμοκρασία λόγω της κλιματικής αλλαγής προκαλεί καταστροφικές πυρκαγιές σε πολλές περιοχές της νότιας Ευρώπης. Ωστόσο, στην Καταλονία, παρότι το 2024 ήταν η τρίτη συνεχόμενη χρονιά της χειρότερης ξηρασίας του αιώνα, τα περιστατικά πυρκαγιών μειώθηκαν σημαντικά. Η περιφερειακή κυβέρνηση αποδίδει την πρόοδο σε μέτρα πρόληψης, ανάμεσα στα οποία και η χρήση αιγοπροβάτων.

Οι κατσίκες, γνωστές για την αδηφάγο όρεξή τους, καταναλώνουν ακόμα και αγκαθωτά φυτά όπως κάκτους και γαϊδουράγκαθα, καθαρίζοντας τη θαμνώδη και εύφλεκτη βλάστηση και δημιουργώντας φυσικά «αντιπυρικά φράγματα». Αν και η πρακτική αυτή έχει ρίζες αιώνων, αρκετοί αγρότες φαίνεται να εγκαταλείπουν τα σύγχρονα μηχανήματα και να στρέφονται ξανά στα ζώα για πιο βιώσιμες λύσεις.

Στη Γαλικία, για παράδειγμα, παρόμοιο ρόλο έχουν αναλάβει άγρια άλογα.

Δύο νέοι βοσκοί άφησαν πίσω την παλιά ζωή

Οι Φρανσέσκ Τεξιντό και Πέδρο Άλμπα, 38 ετών, είναι οι δύο επιχειρηματίες που αποφάσισαν να ενώσουν τα κοπάδια τους και να υιοθετήσουν τη νομαδική ζωή του βοσκού. Όπως περιγράφει το Reuters, η καθημερινότητά τους περιλαμβάνει μετακινήσεις γύρω από κατοικημένες περιοχές της Καταλονίας, με τη βοήθεια ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων.

Η ιστορία του Τεξιντό ξεκίνησε πριν από 14 χρόνια, όταν πειραματίστηκε με τη βοσκή στο προάστιο Μπανταλόνα της Βαρκελώνης. Αν και αρχικά ξεκίνησε ως χόμπι, με μόλις επτά κατσίκες, εξελίχθηκε σε τρόπο ζωής. Προηγουμένως είχε εργαστεί ως εκπαιδευτής σκι, ιστιοπλοΐας και windsurf, αλλά τελικά τον κέρδισε η ελευθερία της υπαίθρου.

Ο Άλμπα, από την άλλη, είχε υπάρξει περιοδεύων μουσικός. Η πανδημία τον ώθησε σε αλλαγή πορείας και αναζήτησε μια εργασία που θα του επέτρεπε να περνά περισσότερο χρόνο με τον γιο του. Αγόρασε τις πρώτες κατσίκες από τον Τεξιντό, αφού γνωρίστηκαν σε ένα πάρτι.

Το γάλα που αλλάζει με τις εποχές – Και η γραφειοκρατία που δεν αλλάζει ποτέ

Εκτός από την περιβαλλοντική συμβολή, οι κατσίκες τους παράγουν γάλα υψηλής ποιότητας, πλούσιο σε πρωτεΐνη και λίπος, με γεύση που μεταβάλλεται ανάλογα με την εποχή και τη χλωρίδα της κάθε περιοχής. Οι τυροκόμοι δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στο γάλα των νομαδικών κοπαδιών, κάτι που ενισχύει και τα έσοδά τους.

Παρόλα αυτά, όπως δηλώνουν, τα κέρδη καλύπτουν κυρίως τα έξοδα εξοπλισμού, ενώ η γραφειοκρατία γύρω από φορολογικά και υγειονομικά ζητήματα αποτελεί διαρκή πονοκέφαλο.

«Αν μετρήσεις τις ώρες, δεν βγαίνει ο λογαριασμός», παραδέχεται ο Άλμπα. «Το κάνουμε γιατί πιστεύουμε σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και διαχείρισης της γης».