Ο ηθοποιός και μουσικός Τζακ Μπλακ απέτισε έναν εκρηκτικό και συναισθηματικά φορτισμένο φόρο τιμής στον Όζι Όζμπορν κατά την είσοδό του στο Rock & Roll Hall of Fame τον Οκτώβριο του 2024, μόλις εννέα μήνες πριν από τον θάνατο του θρυλικού καλλιτέχνη σε ηλικία 76 ετών.

Ο Όζμπορν είχε εκφράσει τον ενθουσιασμό του για τη συμμετοχή του Μπλακ στην τελετή, δηλώνοντας: «Ο Τζακ είχε προσκαλέσει την οικογένειά μου στην πρεμιέρα της ταινίας “School of Rock” το 2002. Ήμουν πάντα μεγάλος θαυμαστής του. Ο Τζακ είναι ένας από τους λίγους σπουδαίους ηθοποιούς που είναι και γνήσιος ρόκερ, και δεν προσποιείται τον ρόλο».

Ο Μπλακ, με το δικό του μοναδικό ύφος, αποθέωσε τον Όζμπορν λέγοντας: «Υδραυλικός, εργάτης σε σφαγείο, ο μεγαλύτερος frontman στην ιστορία του ροκ εν ρολ. Όζι Όζμπορν».

Θυμήθηκε επίσης τη στιγμή που τον ανακάλυψε ως έφηβος: «Ήμουν 13 ετών, περιπλανιόμουν σε ένα δισκοπωλείο. Ένας πιο έμπειρος ροκάς είδε την αμφιταλάντευσή μου και μου είπε: “Σταμάτα τις μαλ@@ίες, πιτσιρικά. Αυτόν τον δίσκο πρέπει να πάρεις, το ‘Blizzard of Ozz’”. Και είχε απόλυτο δίκιο. Κοίταζα το εξώφυλλο πριν ακούσω καν τη μουσική. Με καθήλωσε. Ήταν το πιο μέταλ πράγμα που είχα δει ποτέ – και δεν ήξερα καν τι ήταν το μέταλ. Εκείνος με μύησε».

Ο Μπλακ περιέγραψε την πρώτη ακρόαση ως «αποκάλυψη», λέγοντας: «Όταν άγγιξε η βελόνα το βινύλιο, άνοιξαν οι ουρανοί. Στο δεύτερο κομμάτι, το “Crazy Train”, έγινε έκρηξη χρωμάτων στον εγκέφαλό μου. Το “Blizzard of Ozz” ήταν το καλύτερο πράγμα που είχα ακούσει ποτέ. Μια μέταλ αριστουργηματική δουλειά. Εκείνος ο γ@@@@ς ήχος ήταν ωμή δύναμη. Και ο Όζι, αυτή η φωνή, έσκιζε το γυαλί. Μαγεία, χαρά, ομορφιά».

Ανατρέχοντας στην εποχή των Black Sabbath, πρόσθεσε: «Αυτός ο μ@@@@ς επινόησε το heavy metal, μαζί με τον Geezer Butler, τον Bill Ward και τον αθάνατο Tony Iommi. Μέσα από όλη αυτή τη δύναμη, η φωνή του Όζι διέσχιζε τη βοή σαν σειρήνα αεροπορικής επιδρομής. Καθαρή και διαπεραστική σαν καμπάνα πρωινού. Και αυτό το χαμόγελο… έδειχνε τόσο χαρούμενος, τόσο τρελός. Τόσο χάρισμα, ο Τζακ Νίκολσον του ροκ».

Ο Μπλακ, στην ομιλία του, υπογράμμισε και την ανεπανάληπτη καριέρα του Όζμπορν. «Εφηύρε ένα είδος. Είχε τη μεγαλύτερη επιστροφή δεύτερης καριέρας στην ιστορία του ροκ. Μετά; Το “No More Tears” το 1991 με τον θεό της κιθάρας Zakk Wylde — πέντε φορές πλατινένιο. Μετά; Ένα απαλό άγγιγμα στο Top 40 με το “Mama, I’m Coming Home”, σε συνεργασία με τον Lemmy. Μετά; Η οικογενειακή τρέλα στο “The Osbournes”. Και μετά; Το “Ozzfest” — το πιο επιτυχημένο heavy metal φεστιβάλ όλων των εποχών. Όζι, σταμάτα να δημιουργείς επιτυχημένα, καθοριστικά, παγκόσμια επιδραστικά πράγματα. Είναι υπερβολική επιτυχία για μία ζωή».

Απαντώντας στην «κακή» φήμη του Όζι Όσμπορν, δήλωσε: «Πολλά λέγονται για τη σατανική του συμμαχία με τον Άρχοντα του Σκότους. Στην πραγματικότητα, ο Όζι είναι στοργικός πατέρας, σύζυγος και φίλος, πιστός μέχρι το τέλος του κόσμου».

«Μιλάω σε εσάς, 13χρονοι που βλέπετε την τελετή. Όλοι σας, αφήστε τα κινητά σας – εκτός αν βλέπετε από κινητό, τότε φέρτε το πιο κοντά στο πρόσωπό σας. Μπορείτε να ακούσετε Post Malone και Taylor Swift και να παρηγορήσετε τις ραγισμένες καρδιές σας. Ή μπορείτε να ξενυχτήσετε και να σας ανατινάξει το μυαλό όλη η δισκογραφία του Όζι για πρώτη φορά. Σκατά, είστε τόσο γ@@@@α τυχεροί», κατέληξε.