Η νέα μελέτη εντοπίζει την προέλευση αυτού του μονολιθικού συγκροτήματος στη βορειοανατολική Σκωτία, αψηφώντας τη μακροχρόνια πεποίθηση ότι προέρχεται από την Ουαλία. Επιπλέον, τα αποτελέσματα υποδεικνύουν την παρουσία εξαιρετικά εξελιγμένων τρόπων μεταφοράς και κοινωνικής δομής όταν η πέτρα έφτασε στη σημερινή της θέση περίπου πριν από 5000 χρόνια στη νότια Αγγλία.

Η μελέτη με τίτλο «A Scottish Provenance for the Altar Stone of Stonehenge » δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature.

Η νέα έρευνα προσθέτει περισσότερη ίντριγκα στην ιστορία της γνωστής νεολιθικής τοποθεσίας, αν και δεν είναι σαφές πώς οι προϊστορικοί άνθρωποι κατάφεραν να μετακινήσουν τον βράχο των 6 τόνων στην άλλη πλευρά των Βρετανικών Νήσων.

Η κατασκευή του Στόουνχεντζ ξεκίνησε πριν από περίπου 5.000 χρόνια και τα επόμενα 2.000 χρόνια έγιναν πολυάριθμες προσθήκες και τροποποιήσεις. Προηγουμένως, πίστευαν ότι η πέτρα του βωμού ήταν κατασκευασμένη από δύο διαφορετικά είδη βράχου: το μεγαλύτερο, γνωστό sarsen, το οποίο πιθανότατα εξορύχθηκε 25 χιλιόμετρα (15,5 μίλια) μακριά από το Marlborough, και οι μικρότερες μπλε πέτρες, που ελήφθησαν από το Preseli, λόφους στη νοτιοδυτική Ουαλία.

Η πέτρα του Βωμού, ένας τεράστιος όγκος από ψαμμίτη που είναι θαμμένος οριζόντια στο κέντρο του μνημείου και έχει διαστάσεις 5 επί 1 μέτρο (πάνω από 16 επί 3 πόδια), θεωρείτο από καιρό ότι προέρχεται από τις μπλε πέτρες της Ουαλίας, αλλά πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι δεν ήταν έτσι.

Οι ερευνητές του Curtin μελέτησαν την ηλικία και τη χημεία των ορυκτών κόκκων μέσα σε θραύσματα του Altar Stone, που βρίσκεται στο κέντρο του εμβληματικού πέτρινου κύκλου του Στόουνχεντζ στο Wiltshire.

Ο επικεφαλής συγγραφέας διδακτορικός φοιτητής Anthony Clarke από το Timescales of Mineral Systems Group στο Curtin’s School of Earth and Planetary Sciences είπε ότι η ανάλυση της ηλικίας και της χημικής σύστασης των ορυκτών σε θραύσματα της πέτρας του Βωμού σχετίζονται με πετρώματα από τη βορειοανατολική Σκωτία.

«Η ανάλυσή μας διαπίστωσε ότι συγκεκριμένοι κόκκοι ορυκτών στην πέτρα του Βωμού είναι κυρίως ηλικίας μεταξύ 1000 και 2000 εκατομμυρίων ετών, ενώ άλλα ορυκτά είναι περίπου 450 εκατομμυρίων ετών», είπε ο κ. Clarke.

«Αυτό παρέχει ένα ξεχωριστό χημικό αποτύπωμα που υποδηλώνει ότι η πέτρα προήλθε από βράχους στο Orcadian Basin, στη Σκωτία, τουλάχιστον 750 χιλιόμετρα μακριά από το Στόουνχεντζ. Δεδομένης της σκωτσέζικης προέλευσής του, τα ευρήματα εγείρουν συναρπαστικά ερωτήματα, λαμβάνοντας υπόψη τους τεχνολογικούς περιορισμούς της νεολιθικής εποχής, ως προς το πώς ένας τόσο ογκώδης λίθος μεταφέρθηκε σε τεράστιες αποστάσεις γύρω στο 2600 π.Χ.».

Ο συν-συγγραφέας της μελέτης καθηγητής Chris Kirkland, επίσης από την Timescales of Mineral Systems Group στο Curtin, είπε ότι τα ευρήματα είχαν σημαντικές επιπτώσεις στην κατανόηση των αρχαίων κοινοτήτων, των συνδέσεών τους και των μεθόδων μεταφοράς τους.

«Η ανακάλυψή μας για την προέλευση της πέτρας του Βωμού αναδεικνύει ένα σημαντικό επίπεδο κοινωνικού συντονισμού κατά τη νεολιθική περίοδο και βοηθάει στη δημιουργία μιας συναρπαστικής εικόνας της προϊστορικής Βρετανίας», είπε ο καθηγητής Kirkland.

«Η χερσαία μεταφορά τέτοιου τεράστιου φορτίου από τη Σκωτία στη νότια Αγγλία θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη, υποδεικνύοντας μια πιθανή θαλάσσια διαδρομή κατά μήκος των ακτών της Βρετανίας.

«Αυτό συνεπάγεται εμπορικά δίκτυα μεγάλων αποστάσεων και υψηλότερο επίπεδο κοινωνικής οργάνωσης από ό,τι είναι ευρέως κατανοητό ότι υπήρχε κατά τη νεολιθική περίοδο στη Βρετανία».

Χρηματοδοτούμενη από ένα Έργο Ανακάλυψης του Αυστραλιανού Ερευνητικού Συμβουλίου, η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Aberystwyth, το Πανεπιστήμιο της Αδελαΐδας και το University College του Λονδίνου.

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ

Δείτε ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ

photo: pixabay