Επιστήμονες ανακάλυψαν μια πολλά υποσχόμενη νέα προσέγγιση για την καταπολέμηση του καρκίνου στα βακτήρια του εντέρου ενός ιαπωνικού δενδροβάτραχου, με ένα στέλεχος να συρρικνώνει εντελώς τους όγκους σε ποντίκια, χωρίς σοβαρές παρενέργειες.
Ο ιαπωνικός δεντρόβιος βάτραχος ( Dryophytes japonicus ) δεν επιλέχθηκε τυχαία. Γνωρίζουμε ότι τα αμφίβια και τα ερπετά σπάνια αναπτύσσουν καρκίνο και ερευνητές από το Ιαπωνικό Προηγμένο Ινστιτούτο Επιστήμης και Τεχνολογίας ήθελαν να δουν εάν η μεταφορά βακτηρίων του εντέρου από βατράχους σε ποντίκια θα μπορούσε να έχει αντικαρκινικές επιδράσεις.
Συνολικά 45 διαφορετικά βακτηριακά στελέχη από βατράχους, τρίτωνες και σαύρες επιλέχθηκαν για δοκιμή, με 9 στελέχη να παρουσιάζουν αξιοσημείωτες ικανότητες καταπολέμησης όγκων.
Το πιο εντυπωσιακό από όλα ήταν το βακτήριο του βατράχου, Ewingella americana .
«Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι το μικροβίωμα του εντέρου των κατώτερων σπονδυλωτών φιλοξενεί πολλά μη χαρακτηρισμένα βακτηριακά είδη με εξαιρετικό θεραπευτικό δυναμικό», γράφουν οι ερευνητές στη δημοσιευμένη εργασία τους.
Ενώ άλλα στελέχη εμφάνισαν βραχύβια αντικαρκινικά αποτελέσματα, μία εφάπαξ δόση E. americana δεν συρρίκνωσε απλώς τους όγκους στα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία – οι όγκοι τους εξαφανίστηκαν εντελώς.
Επιπλέον, όταν καρκινικά κύτταρα επανεισήχθησαν 30 ημέρες αργότερα σε ποντίκια που έλαβαν θεραπεία με E. americana, οι όγκοι δεν αναπτύχθηκαν τον επόμενο μήνα.
Περαιτέρω ανάλυση αποκάλυψε ότι η θεραπεία με E. americana δρα με δύο τρόπους: Επιτίθεται στον καρκινικό ιστό, ενώ παράλληλα ενισχύει την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού, ζητώντας επιπλέον βοήθεια από τα Τ κύτταρα, τα Β κύτταρα και τα ουδετερόφιλα – βασικούς μαχητές του ανοσοποιητικού συστήματος.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η αποτελεσματικότητα του E. americana έγκειται στον τρόπο με τον οποίο έχει εξελιχθεί ώστε να επιβιώνει σε περιβάλλοντα χαμηλού οξυγόνου (όπως καρκινικοί όγκοι ) που συνήθως καταστέλλουν τα ανοσοκύτταρα και μειώνουν την αποτελεσματικότητα των χημειοθεραπευτικών φαρμάκων.
Με βάση αυτές τις προκαταρκτικές μελέτες σε ζώα, το E. americana φαίνεται επίσης αρκετά ασφαλές. Τα βακτήρια απομακρύνθηκαν γρήγορα από την κυκλοφορία του αίματος των ποντικών, δεν προκάλεσαν μακροχρόνια τοξικότητα και δεν φάνηκαν να επηρεάζουν υγιή όργανα.
Οι ενέσεις E. americana ήταν επίσης πιο αποτελεσματικές στη συρρίκνωση των όγκων σε ποντίκια από αρκετές τρέχουσες θεραπείες, συμπεριλαμβανομένης της δοξορουβικίνης , ενός χημειοθεραπευτικού φαρμάκου.
«Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η θεραπεία E. americana αντιπροσωπεύει έναν πολλά υποσχόμενο θεραπευτικό υποψήφιο με αποδεκτό προφίλ ασφάλειας κατάλληλο για πιθανή κλινική ανάπτυξη», γράφουν οι ερευνητές .
Είναι ακόμα νωρίς και χρειάζονται πολύ περισσότερες δοκιμές για να διαπιστωθεί εάν τα ευρήματα αυτών των μελετών σε ζώα θα μπορούσαν να μεταφραστούν και σε ανθρώπους.
Οι ερευνητές θέλουν επίσης να δοκιμάσουν το E. americana έναντι άλλων τύπων καρκίνου σε ζωικά μοντέλα, να δουν πώς λειτουργεί σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες και να πειραματιστούν με μεθόδους χορήγησης φαρμάκων.
Η ασφάλεια θα είναι πρωταρχικής σημασίας για το εάν η βακτηριακή θεραπεία πρόκειται να προχωρήσει σε κλινικές δοκιμές. Η θεραπεία με E. americana είναι άλλωστε βακτήρια και μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις στους ανθρώπους. Η διαπίστωση του κατά πόσον μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ανθρώπους χωρίς επιβλαβείς επιπτώσεις θα αποτελέσει πρόκληση.
Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες διερευνούν άλλους τρόπους αξιοποίησης βακτηρίων για την εξόντωση καρκινικών κυττάρων, με τουλάχιστον μία βακτηριακή θεραπεία να χρησιμοποιείται ήδη για τη θεραπεία ορισμένων περιπτώσεων καρκίνου της ουροδόχου κύστης.
Οι βάτραχοι και άλλα ερπετά μπορούν να φανούν χρήσιμοι σε αυτό το οπλοστάσιο με την πάροδο του χρόνου, παρέχοντας μια ακόμη πηγή πιθανών θεραπευτικών φαρμάκων για τον καρκίνο.
«Τα ευρήματά μας καταδεικνύουν το τεράστιο ανεκμετάλλευτο δυναμικό που υπάρχει σε ποικίλα μικροβιακά οικοσυστήματα και υπογραμμίζουν την κρίσιμη σημασία των προσπαθειών διατήρησης της βιοποικιλότητας για την προώθηση της ιατρικής επιστήμης και της θεραπευτικής καινοτομίας», καταλήγουν οι ερευνητές .
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Gut Microbes .
