Ένα από τα πιο σοκαριστικά περιστατικά στην ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποτελεί η υπόθεση του USS Indianapolis.

Στις 30 Ιουλίου 1945, λίγο πριν το τέλος του πολέμου, το USS Indianapolis είχε μόλις ολοκληρώσει την αποστολή του. Είχε μεταφέρει με απόλυτη μυστικότητα εξαρτήματα για την κατασκευή της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα. Καθώς επέστρεφε από το νησί Τίνιαν προς τις Φιλιππίνες, ένα ιαπωνικό υποβρύχιο το εντόπισε και εξαπέλυσε δύο τορπίλες. Το πλήγμα ήταν καταστροφικό. Μέσα σε μόλις 12 λεπτά, το πλοίο βυθίστηκε, παίρνοντας μαζί του εκατοντάδες ναύτες. Από τους 1.196 άνδρες του πληρώματος, περίπου 900 κατάφεραν να βγουν στη θάλασσα ζωντανοί. Κανείς, όμως, δεν ήξερε τι τους περίμενε εκεί.

Η αποστολή ήταν τόσο απόρρητη, ώστε δεν είχε σταλεί καν σήμα κινδύνου. Τα σήματα SOS του πλοίου κατά τη βύθιση του δεν ενεργοποιήθηκαν και πρακτικά το Ναυτικό δεν γνώριζε ότι το Indianapolis είχε χαθεί. Έτσι, οι επιζώντες έμειναν για μέρες αβοήθητοι στα νερά του Ειρηνικού, παλεύοντας με την εξάντληση, τη δίψα, την έκθεση στον ήλιο και κάτι ακόμα πιο φονικό: τους καρχαρίες.

Η πρώτη επίθεση έγινε με το πρώτο φως. Αρχικά τα κήτη πλησίαζαν μόνο τα πτώματα, αλλά γρήγορα στοχοποίησαν και στους ζωντανούς. «Ήρθε καταπάνω μου και τον είδα από κάτω… ήταν τεράστιος. Έκανε έναν κύκλο και τότε είδα να τραβάει κάτω τον φίλο μου τον Τζον. Ούρλιαξε. Κι ύστερα, τίποτα…», περιέγραψε ένας από τους διασωθέντες. «Ερχόταν σαν αστραπή και τον τραβούσε μακριά. Έπειτα έβλεπες το κόκκινο του αίματος να φεύγει γύρω σου. Ένας συνάδελφός μου έβαλε τις φωνές ενώ τον δάγκωναν», θυμάται ένας άλλος. Οι επιζώντες έπλεαν ομαδικά για να προστατευτούν, σαν κινούμενοι κύκλοι ζωής, όμως κανένας σχηματισμός δεν μπορούσε να σταματήσει τη μυρωδιά του αίματος.

Η φρίκη κράτησε πέντε μέρες. Πολλοί έχασαν τα λογικά τους από την κατάποση θαλασσινού νερού και την υπερνατριαιμία. Άλλοι πέθαναν από αφυδάτωση και ορισμένοι σκοτώθηκαν από άλλους σε καταστάσεις πανικού. Όταν τελικά, τυχαία, ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο τούς εντόπισε και ειδοποίησε για βοήθεια, οι επιζώντες είχαν μειωθεί δραματικά.

Μόλις 316 άνδρες βγήκαν από το νερό ζωντανοί. Περισσότεροι από 150 πιστεύεται πως έχασαν τη ζωή τους αποκλειστικά από επιθέσεις καρχαριών.

Η τραγωδία του Indianapolis σφράγισε τις ζωές εκατοντάδων οικογενειών και έγινε εθνική ντροπή για το Αμερικανικό Ναυτικό, που κατηγορήθηκε για εγκληματική αμέλεια. Για τον κινηματογράφο, έγινε μια ιστορία τόσο φρικτή, που όταν ειπώθηκε ως μονόλογος από έναν βετεράνο μεθυσμένο καπετάνιο – ψαρά σε μια ταινία τρόμου… σχεδόν κανείς δεν την πήρε στα σοβαρά. Κι όμως, είναι το συμβάν που θεωρείται η πιο θανατηφόρα επίθεση καρχαριών στην ιστορία.