Περνώντας από την Βουλή, από την πλευρά της Βασιλίσσης Σοφίας, βλέπεις μερικά μικρά μαγαζιά το ένα δίπλα από το άλλο. Τα περισσότερα είναι κλειστά.

Υπάρχουν όμως και κάποια που έχουν καταφέρει να επιβιώσουν. Ακόμα και στα χρόνια της κρίσης. Παλαιότερα βέβαια, ήταν όλα ανοιχτά το ένα δίπλα από το άλλο. Και η ιστορία για το πώς δημιουργήθηκαν είναι πολύ ενδιαφέρουσα.

Η ιστορία τους λοιπόν ξεκίνησε την δεκαετία του ’20. Η γενική Ασφάλεια τότε βρισκόταν στο σημερινό υπουργείο Εξωτερικών. Δίπλα είχαν στηθεί πάγκοι που πουλούσαν λουλούδια. Σιγά σιγά μαζεύονταν κι άλλοι πλανόδιοι και δημιουργήθηκε μια μικρή λαϊκή αγορά.

Το 1932 έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του Αγνώστου στρατιώτη. Οι ανθοπώλες μεταφέρθηκαν σχεδόν αυτόματα δίπλα από το Μνημείο. Τα μαγαζάκια άρχισαν σιγά να φτιάχνονται και σε ένα από τα  καταστήματα που δημιουργήθηκαν μπήκαν δυο συνέταιροι. Με έναν όρο. Να μην αλλάξουν ποτέ το εμπόρευμά τους.

Να μην πουλούσαν δηλαδή τίποτα άλλο εκτός από λουλούδια. Αυτό βοήθησε ώστε τα ανθοπωλεία να περάσουν από γενιά σε γενιά και να αντέξουν στον χρόνο.

Αρχικά αποτελούσαν προμηθευτή λουλουδιών για την βασιλική αυλή. Όλη η καλή κοινωνία περνούσε από εκεί. Και η φήμη που απέκτησαν ήταν τεράστια. Έγιναν σημείο συνάντησης.

Κανένας δεν ξεχνάει την φράση στην ταινία «Λούφα και παραλλαγή», όταν ο Μπαλούρδος προσπάθησε να εξηγήσει στους υπόλοιπους που είναι η Βουλή (που δεν καταλάβαιναν για άλλο λόγο) λέγοντας «Στα ανθοπωλεία από πάνω».

Από την άνθηση, ήρθε ο μαρασμός την δεκαετία του ’80. Οι γύρω περιοχές γέμισαν με ανθοπωλεία και η κίνηση έπεφτε συνεχώς. Σήμερα, μόλις δυο ανθοπωλεία έχουν αντέξει στον χρόνο.

Κι όμως είναι εκεί για εκατό χρόνια. Κι αυτό γιατί πριν από λίγο καιρό, η Βουλή σκέφτηκε να τα κλείσει, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις. Όχι μόνο δεν έκλεισαν, αλλά με τροπολογία, χαρακτηρίστηκαν ως διατηρητέα μνημεία.