Σε μια σπουδαία ανακάλυψη προχώρησαν αρχαιολόγοι καθώς εντόπισαν άθικτο τάφο νομαδικής φυλής 2.500 ετών γεμάτο με θησαυρούς!

Οι Αλανοί, ήταν μια νομαδική φυλή από τις στέπες της Κεντρικής Ασίας, με σημαντική παρουσία στην ιστορία της Ευρώπης, ιδιαίτερα κατά τον 4ο και 5ο αιώνα μ.Χ.

Οι πρώτοι Αλανοί ήταν νομάδες ιππείς οι οποίοι δημιουργούσαν περίτεχνες διακοσμήσεις για τ’ άλογά τους, όπως ένα χαλινάρι με πέτρες τουρμαλίνης που ανακαλύφθηκε στην περιοχή.

Με καταγωγή από το Ιράν, οι Αλανοί τελικά διαφοροποιήθηκαν από τους Σαρμάτες και κατέκτησαν τμήματα της Ανατολικής, της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής.

Στα δυτικά της πρωτεύουσας της Τσετσενίας, Γκρόζνυ, βρίσκεται η αρχαία νεκρόπολη των Αλχαν-Κάλα. Σε αυτήν, οι Αλανοί της στέπας του Εύξεινου Πόντου και της Κασπίας, κάποτε έθαβαν τους νεκρούς τους.

Αν και πολλοί από τους πιο πλούσιους ταφικούς τύμβους (κουργκάν), στο σημείο έχουν συληθεί, η πρόσφατη ανασκαφή σ’ έναν απ’ αυτούς, αποκάλυψε θησαυρούς των Αλανών που δεν είχαν δει το φως για περίπου 2.500 χρόνια.

Η ομάδα των αρχαιολόγων με επικεφαλής τον Azamat Akhmarov από την Ακαδημία επιστημών της Δημοκρατίας της Τσετσενίας που πραγματοποιούσε την ανασκαφή σ’ ένα σπάνιο, ασύλητο κουργκάν της πρώιμης περιόδου των Αλανών, έφερε στο φως τις αστραφτερές πέτρες τουρμαλίνης, στερεωμένες πάνω σε χρυσό.

Το εύρημα ήταν ένα χαλινάρι – κόσμημα φτιαγμένο από ιππείς που ακολούθησαν τα νομαδικά χνάρια των Σαρματών και των Σκυθών που είχαν περάσει πριν απ’ αυτούς.

Οι αρχαιολόγοι βρήκαν πολλά χαλινάρια, ένα ζύγι, τρία όπλα με λεπίδες, αγγεία από μέταλλο εισαγωγής και αρκετές πέτρες γρανάτη – όλα τους χρονολογημένα από τον 5ο έως τον 2ο αιώνα π.Χ. Προκαλεί απορία πώς ο τάφος είχε παραμείνει ασύλητος.

Ο ένοικος του τάφου, ήταν μέλος της ελίτ των Αλανών. Η δεξιοτεχνία των κτερισμάτων, μαζί με τα ποιοτικά υλικά από τα οποία ήταν κατασκευασμένα, ήταν σίγουρα αποτέλεσμα της δουλειάς επιδέξιων τεχνιτών που προοριζόταν για άτομο υψηλής κοινωνικής στάθμης.

Η προέλευση των Αλανών

Οι πρώιμοι Αλανοί ήταν νομάδες που περιπλανιόνταν με τα άλογά τους στις στέπες ενώ αργότερα, ίδρυσαν έναν πιο σταθερό πολιτισμό κτηνοτρόφων. Ίσως ο τάφος να ήταν κάποιου στρατιωτικού ηγέτη που πέθανε ηρωικά σε μάχη.

Ενώ η ταυτότητα του ενοίκου του τάφου, παραμένει άγνωστη, οι Αλανοί, όπως και οι Σκύθες και οι Σαρμάτες, νομαδικές πολεμικές φυλές από τις οποίες οι Αλανοί διαφοροποιήθηκαν αργότερα, ήταν ένας Ινδοευρωπαϊκός λαός με ρίζες από την περιοχή που σήμερα είναι το Ιράν.

Η γλώσσα τους ανήκε στην περσική οικογένεια και εξαπλώθηκε από τον Βόρειο Καύκασο σε μεγάλο μέρος της Ανατολικής Ευρώπης – εν μέρει και της Δυτικής- και στα βόρεια τμήματα της Αφρικής.

Ορισμένοι αφομοιώθηκαν απ’ την αυτοκρατορία των Ούννων του Αττίλα, πολιορκώντας τη Ρώμη ενώ άλλοι συσπειρώθηκαν με τους Ρωμαίους και τους Γότθους για να κατατροπώσουν τους Ούννους.

Άλλοι ακολούθησαν τους Βανδάλους – λεηλατώντας τη Ρώμη- και άλλα γερμανικά φύλα στον δρόμο τους προς τη Γαλατία και την Ισπανία.

Ο Κόμης Αλεξέι Μπομπρίνσκι, νόθος γιος της Αικατερίνης της Μεγάλης, ήταν ο πρώτος που πραγματοποίησε ανασκαφές των Αλχαν-Κάλα και στη συνέχεια έγινε επικεφαλής της αυτοκρατορικής αρχαιολογικής επιτροπής της Ρωσίας.

Η ανακάλυψη προστίθεται στις ελάχιστες, πρώιμες ταφές των Αλανών που γλίτωσαν από τους τυμβωρύχους. Στον ταφικό χώρο Brut, στον Βόρειο Καύκασο, στον τάφο πολεμιστή έχουν ανακαλυφθεί επιχρυσωμένα ξίφη με επένδυση από πέτρες γρανάτη.

Σ’ έναν άλλο χώρο, κοντά στο Komorovo της Πόλης του Αγίου Πέτρου (Πετρούπολης) έχει ανακαλυφθεί η ταφή ενός άλλου πλούσιου ατόμου – αυτή τη φορά γυναίκας, η οποία ήταν θαμμένη με περίτεχνα, χρυσά νομίσματα και με ανάγλυφες πλάκες.

Σε μια νεκρόπολη των Αλανών, ανακαλύφθηκαν κεραμικά και ένα χρυσό κόσμημα από χαλινάρι αλόγου, λαξευμένο με πουλιά.

Μοτίβα με ζώα έχουν βρεθεί στην τέχνη και τα κοσμήματα των Αλανών, όπως σε βραχιόλια, μα χαραγμένες γάτες και ένα περιδέραιο που για κούμπωμα έχει κεφάλια κριαριών.

Το νεκροταφείο στην κατακόμβη στο Zmeisky μπορεί να είναι ο πιο γνωστός ταφικός χώρος των Αλάνων.

Μπορεί οι ταφές του να χρονολογούνται απ’ τον 8ο έως τον 12ο αιώνα μ.Χ., πολύ αργότερα από εκείνες του Άλχαν – Κάλα, όμως εδώ έχουν ανακαλυφθεί τα πιο περίτεχνα και ασυνήθιστα διακοσμητικά αλόγων.

Απ’ τον τάφο ενός άλλου πολεμιστή, ανασύρθηκε ένα χάλκινο, επιχρυσωμένο κομμάτι, με τη μορφή μιας γυναίκας που κρατούσε ένα κύπελλο.

Θεωρείται ότι αναπαριστά τη Dzerassa ή τη Satana, επικές ηρωίδες που κρατούν το μαγικό κύπελλο του Uatsamong. Αν έπιναν απ’ αυτό, θ’ αποκαλυπτόταν αν τα ηρωικά κατορθώματα ήταν αληθινά ή απλώς αλαζονεία και υπερηφάνεια.