Στις 16 Οκτωβρίου του 1962, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζον Κένεντι πληροφορήθηκε από τις μυστικές υπηρεσίες ότι στην Κούβα βρίσκονταν 42 βαλλιστικοί πύραυλοι με πυρηνικές κεφαλές. Όλες οι πόλεις των ΗΠΑ βρίσκονταν σε απόσταση βολής.

Οι περίπου δυο εβδομάδες που ακολούθησαν ήταν οι πιο επικίνδυνες στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Στις 22 Οκτωβρίου ο Κένεντι ανακοίνωσε ότι το αμερικανικό ναυτικό θα επιβάλλει αποκλεισμό της Κούβας και θα κατασχέσει οποιοδήποτε «επιθετικό όπλο και συναφές υλικό», το οποίο οι Σοβιετικοί θα επιχειρούσαν να παραδώσουν στην Κούβα.

Τις επόμενες ημέρες τα σοβιετικά πλοία που ήδη κατευθύνονταν προς τα εκεί, άλλαξαν πορεία και απομακρύνθηκαν από την ζώνη αποκλεισμού.

Εν μέσω έντασης, ο κίνδυνος ενός πυρηνικού πολέμου ήταν πιο πιθανός από ποτέ.

Οι δυο αντίπαλοι του «Ψυχρού Πολέμου» αντάλλασσαν συνεχώς μηνύματα με την κρίση να κορυφώνεται στις 27 Οκτωβρίου, όταν το αμερικανικό κατασκοπευτικό αεροσκάφος U-2 καταρρίφθηκε πάνω από την Κούβα. Ένα ακόμα αναχαιτίστηκε πάνω από τον εναέριο χώρο της σημερινής Ρωσίας.

Το τελευταίο χρονικά περιστατικό, που δεν αποκαλύφθηκε παρά μήνες αργότερα, ήταν με ένα σοβιετικό υποβρύχιο που ήταν οπλισμένο με πυρηνικούς πυραύλους και έπλεε στα ανοιχτά της Κούβας.

Οι Αμερικανοί που το εντόπισαν έριξαν βόμβες, ώστε να ανέβει στην επιφάνεια και περάσει από τον έλεγχο, αφού οι τελευταίοι είχαν αποκλείσει την περιοχή.

Το σοβιετικό υποβρύχιο κινήθηκε ακόμα πιο βαθιά, έχασε κάθε επικοινωνία και προετοιμάστηκαν για μάχη, αφού θεώρησαν ότι ο πόλεμος είχε ξεκινήσει.

Ο διοικητής είχε ήδη συμφωνήσει για εκτόξευση ενός πυρηνικού πυραύλου, αλλά ο υποδιοικητής Βασίλι Αρχίποφ, κατάφερε να το ματαιώσει και να σώσει τον κόσμο από την καταστροφή.

Η γενικευμένη σύρραξη αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή, με το υποβρύχιο να επικοινωνεί με τη Μόσχα και να πάρει τον δρόμο της επιστροφής.

Στις 28 Οκτωβρίου, ο σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ αποδέχτηκε την πρόταση να σταματήσουν οι εργασίες εγκατάστασης πυραύλων στο νησί, με αντάλλαγμα την υπόσχεση του Κένεντι πως οι ΗΠΑ δεν θα επιχειρήσουν ποτέ να εισβάλλουν στην Κούβα.

Οι δυο υπερδυνάμεις κράτησαν τις υποσχέσεις τους τις επόμενες εβδομάδες και η κρίση ξεπεράστηκε μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου. Ο Φιντέλ Κάστρο δεν δέχτηκε τους παρατηρητές του ΟΗΕ στην Κούβα, όντας δυσαρεστημένος για τον αποκλεισμό του από τις συνομιλίες Κένεντι – Χρουστσόφ.

Οι δυο αυτές εβδομάδες, έκαναν σχεδόν τους πάντες να συνειδητοποιήσουν, πόσο καταστροφικός θα ήταν ένας τέτοιος πόλεμος, από τον οποίο δεν θα προέκυπτε κανένας νικητής.