Για 135 εκατομμύρια χρόνια οι δεινόσαυροι ήταν αναμφίβολα οι κυρίαρχοι της Γης.

Και για την ακρίβεια, θα ήταν ακόμα αν δεν εξαφανίζονταν πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια.

Παρά την εξαφάνιση τους όμως, η φύση παίζει περίεργα παιχνίδια και έχει «παρουσιάσει» όντα που στα μάτια του ανθρώπου φαντάζουν αποτρόπαια, γιγαντιαία και επικίνδυνα.

Το να πιστεύει κανείς λοιπόν πως οι δεινόσαυροι ήταν τα πιο τρομαχτικά όντα που πέρασαν από τον πλανήτη, είναι άστοχο. Οι δέκα παρακάτω «φίλοι» μας, αποδεικνύουν το γιατί….

Gorgonops

Έζησε 255-250 εκατομμύρια χρόνια πριν, στο τέλος της πέρμιας περιόδου. Είχε μήκος από 2 μέχρι τέσσερα μέτρα και κυνόδοντες μήκους 12 εκατοστών, όπως και άλλα χαρακτηριστικά των θηλαστικών.

Ήταν το κυρίαρχο σαρκοφάγο της εποχής του. O Γοργόνωψ είχε κρανίο μήκους 20 με 35 εκατοστά ανάλογα με το είδος και μήκος από την ουρά μέχρι τη μύτη 2 με 2,5 μέτρα.

Είχε ευθεία, μακριά πόδια που το κρατούσαν ψηλά και του έδιναν ταχύτητα. Οι κυνόδοντες του είχαν μήκος 12 εκατοστά. Χάρη στους δυνατούς μύες και τα γερά κόκαλα ήταν ένα δυνατό αρπακτικό. Τα πρώτα απολιθώματα του βρέθηκαν το 1876

Μεγαλόδοντας 

Επιστημονική ονομασία Carcharodon Megalodon – Καρχαρόδων ο Μεγαλόδων. Είναι ένα εξαφανισμένο είδος καρχαρία που έζησε 28 με 1,5 εκατομμύρια χρόνια πριν, στο Καινοζωϊκό αιώνα.

Όσον αφορά την ταξινόμησή του, αυτό είναι ένα θέμα έντονης συζήτησης με δύο κύριες ερμηνίες, η μια ότι ανήκει στην οικογένεια Λαμνίδες και η άλλη ότι ανήκει στην οικογένεια Οτοδοντίδες

Ο Μεγαλόδων θεωρείται ως ένα από τα πιο μεγάλα και δυνατά σαρκοφάγα στην ιστορία των σπονδυλωτών. Έφτανε σε μήκος μεγαλύτερο των 16 μέτρων και βάρος από 30 έως 100 τόνους, ανάλογα με το μήκος του και βρισκόταν σε όλο τον κόσμο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο Μεγαλόδων θα έμοιαζε πολύ με το μεγάλο λευκό καρχαρία

Phorusrhacidae 

Ήταν ένα μεγάλο σαρκοβόρο πουλί που δεν μπορούσε να πετάξει. Ήταν επίσης ο κυρίαρχος θηρευτής στη Νότια Αμερική πριν από 63 εκατομμύρια χρόνια.

Είχε ύψος από 1 μέχρι 3 μέτρα και ήταν εξοπλισμένο με ένα τρομακτικό ράμφος. Οι επιστήμονες το αποκαλούν «τρομοπούλι». Μπορούσε εύκολα να συνθλίψει το κρανίο του θύματος του και να το τρυπήσει μέσα στο κόκαλο με το ράμφος του.

Το 2006 ανακαλύφθηκε στην Παταγονία το μεγαλύτερο κρανίο τρομοπουλιού που έχει βρεθεί ποτέ. Το απολιθωμένο κρανίο έχει μήκος 71 εκατοστά με μήκος 48 εκατοστών. Αξίζει να σημειωθεί πως το τρομοπούλι μπορούσε να αναπτύξει ταχύτητα 48 χιλιομέτρων την ώρα.

Τιτανοβόας

Ο Τιτανοβόας,  όπως τον ονόμασαν οι επιστήμονες, έφτανε ή μπορεί και να ξεπερνούσε σε μήκος τα 15 μέτρα ενώ το βάρος του ίσως έφτανε τους 1,2 τόνους.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι έκανε την εμφάνιση του στις τροπικές περιοχές του πλανήτη αμέσως μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από περίπου 60 εκατομμύρια έτη και έζησε για ένα διάστημα δέκα εκατομμυρίων ετών.

Τα απολιθώματα του γιγάντιου φιδιού ανακαλύφθηκαν το 2010 σε ένα ορυχείο στην περιοχή Κερεχόν στην Κολομβία. Και για να βάλουμε τα πράγματα στην προοπτική τους, το μεγαλύτερο φίδι που έχει εντοπιστεί στις μέρες μας είχε μήκος 7,5 μέτρων και βάρος 140 κιλών.

Megatherium 

Πελώριος, αργοκίνητος και ιδιαιτέρως ασυνήθιστος, ο γιγαντιαίος βραδύπους ζούσε στην Αμερικανική Ήπειρο μέχρι και πριν από 10.000 χρόνια.

Παρά το γεγονός ότι ήταν τετράποδος, ο θεόρατος πρόγονος της γνωστής οικογένειας στεκόταν με άνεση στα πίσω του πόδια για να φτάσει στα ψηλότερα φυλλώματα των δέντρων.

Με βάρος που άγγιζε τους 4 τόνους, ο γιγαντιαίος βραδύπους ξεπερνιόταν σε μέγεθος μόνο από τον σημερινό ελέφαντα, την ίδια ώρα που λειτούργησε ευεργετικά για μια σειρά από είδη, καθώς «όργωνε» τις δασικές εκτάσεις δημιουργώντας περάσματα για μικρότερα ζώα και πουλιά.

Quetzalcoatlus 

Απολιθώματα του Quetzalcoatlus έχουν εντοπιστεί σε διάφορες περιοχές του Τέξας όπως στο Εθνικό Πάρκο Big Bend

Ο Quetzalcoatlus πετούσε στους ουρανούς πριν από περίπου 67 εκατομμύρια έτη και η εμφάνισή του ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακή όσο και τρομακτική αφού το άνοιγμα των φτερών του ξεπερνούσε τα δέκα μέτρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο Quetzalcoatlus ζύγιζε περίπου 70 κιλά.

Όπως έδειξαν οι προσομοιώσεις ο Quetzalcoatlus χρησιμοποιούσε και τα τέσσερα άκρα του για να πάρει φόρα στην απογείωση. Πρόκειται για το πιο επικίνδυνο και μεγαλύτερο σε μέγεθος πτηνό που υπήρξε ποτέ στην ιστορία (μέχρι σήμερα τουλάχιστον).

Thalattoarchon

Πρόκειται για ένα τεράστιο είδος ιχθυόσαυρου.
Απολίθωμα του εντοπίστηκε στην έρημο της Νεβάδας και χρονολογείται στα 244 εκατομμύρια χρόνια.

Ο Thalattoarchon είναι ένας πρώιμος εκπρόσωπος της ιχθυόσαυρων, μια ομάδα θαλάσσιων ερπετών που έζησε στους ωκεανούς για 160 εκατομμύρια χρόνια. Είχε μήκος  περίπου 8,6 μέτρα, είχε ένα τεράστιο κρανίο και σιαγόνες με μεγάλα δόντια. Συγκρίνεται σήμερα  με τις σύγχρονες φάλαινες όρκα.

Mosasaurus

Ήταν ένα ζώο μήκους 12 μέτρων. Στην εμφάνιση έμοιαζε με έναν τεράστιο κροκόδειλο και ήταν σαρκοφάγος. Οι επιστήμονες εκτιμούν πως έζησε στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια.

Το μεγαλύτερο απολίθωμα του έχει βρεθεί στην Ιταλία. Οι πρώτοι πρόγονοι του μοσάσαυρου ζούσαν στην ξηρά και έμοιαζαν με σαύρες.

Σε διάστημα δέκα εκατομμυρίων ετών εξελίχθηκαν ολοκληρωτικά για να προσαρμοστούν στο θαλάσσιο περιβάλλον, όπου υπήρξαν οι κυρίαρχοι κυνηγοί σαν τις όρκες, με τη διαφορά ότι έμοιαζαν με ερπετά.

Sarcosuchus

Ο Sarcosuchus ζούσε στην Αφρική και τη Νότιο Αμερική είχε μήκος 11.5 μέτρα και βάρος 8 τόνων.

Έζησε την ίδια περίοδο με τους δεινόσαυρους με τους οποίους έδινε και επικές μάχες.

Σε ότι αφορά άλλα αρχαία είδη κροκοδείλων, ο Deinosuchus ζούσε στη Βόρειο Αμερική έφτανε σε μήκος τα 12 μέτρα και είχε βάρος 8.5 τόνους, ενώ ο Purussaurus ζούσε στον Αμαζόνιο έφτανε σε μήκος τα 13 μέτρα και σε βάρος τους δέκα τόνους…. 

Το κορυφαίο αρπακτικό της Ιουρασικής περιόδου περιφερόταν στις θάλασσες πριν περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό το θαλάσσιο ερπετό είχε μήκος περίπου 8 μέτρα (αν και κάποιες εκτιμήσεις λένε ότι ήταν μεγαλύτερο, μέχρι σχεδόν 15 μέτρα σε μήκος) και το στόμα του ήταν γεμάτο με πολύ μυτερά δόντια. Η βασική του τροφή αποτελούνταν από ψάρια, αμμωνίτες και άλλα ερπετά τις εποχής.

Liopleurodon

Το κορυφαίο αρπακτικό της Ιουρασικής περιόδου περιφερόταν στις θάλασσες πριν περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια.

Αυτό το θαλάσσιο ερπετό είχε μήκος περίπου 8 μέτρα (αν και κάποιες εκτιμήσεις λένε ότι ήταν μεγαλύτερο, μέχρι σχεδόν 15 μέτρα σε μήκος) και το στόμα του ήταν γεμάτο με πολύ μυτερά δόντια. Η βασική του τροφή αποτελούνταν από ψάρια, αμμωνίτες και άλλα ερπετά τις εποχής.

Η βασική του τροφή αποτελούνταν από ψάρια, αμμωνίτες και άλλα ερπετά τις εποχής.