Το Τσινάρι (πλάτανος) είναι μια συνοικία στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης. Κάποτε εκεί βρισκόταν ένα καφενείο, το καφενείο του Κιοσσέ. Σήμερα είναι εκεί το ξακουστό Τσινάρι, το ταβερνάκι που έχει φιγουράρει σε εκατοντάδες δημοσιεύματα.

Ένας Τούρκος, ο Κιοσσές, το 1885 άνοιξε καφενείο στο Τσινάρι, απέναντι από την κρήνη του Μουράτ του Β. Μια μικρή υποσημείωση, την ονομασία Τσινάρι την οφείλει στον τεράστιο πλάτανο (στα τούρκικα τσινάρ σημαίνει πλάτανος). Μετά την ανταλλαγή πληθυσμών, το 1923 ο Κιοσσές έφυγε και το καφενείο ανέλαβε κάποιος Έλληνας από την Σμύρνη σερβιρίζοντας ούζο και σμυρνέικους μεζέδες. Από το 90 πέρασε σε άλλα χέρια και σήμερα ονομάζεται «Καφέ-Ουζερί Τσινάρι».

Το «Καφέ-Ουζερί Τσινάρι», αποτελεί και το τελευταίο δείγμα τυπικού καφενείου της οθωμανικής περιόδου στην Άνω Πόλη. Εχει όλα τα στοιχεία των τούρκικων καφενείων και αυτό γιατί το έφτιαξε Τούρκος – η χαρακτηριστική γωνία, τα παραδοσιακά πλακάκια, η ξυλόσομπα για τα κρύα και το μπαλκονάκι για τη ζέστη. Μάλιστα στο καφενείο του Κιοσσέ υπήρχε μάλιστα κι ένας Τούρκος κουρέας ο Ισμαήλ ο οποίος είχε την έδρα σε μία γωνιά του καφενέ και κούρευε όσους θαμώνες το επιθυμούσαν.