Το Πλύμουθ, η πρωτεύουσα του μικρού νησιού Μοντσεράτ στις Μικρές Αντίλλες, είναι μια μοναδική πόλη-φάντασμα, θαμμένη κάτω από ηφαιστειακή τέφρα μετά από εκρήξεις του ηφαιστείου Soufrière Hills το 1995 και 1997.
Ιδρυμένη τον 17ο αιώνα, η πόλη υπήρξε το οικονομικό και διοικητικό κέντρο του νησιού, αλλά καταστράφηκε ολοσχερώς από φυσικές καταστροφές, συμπεριλαμβανομένων τυφώνων και ηφαιστειακών εκρήξεων.
Μετά την καταστροφή, η κυβέρνηση διέταξε μόνιμη εκκένωση και το νότιο μισό του νησιού κηρύχθηκε ζώνη αποκλεισμού. Σήμερα, το Πλύμουθ παραμένει επίσημα η πρωτεύουσα, αλλά λειτουργεί ως πόλη-φάντασμα, ενώ η de facto πρωτεύουσα είναι το Μπρέιντς.
Η καταστροφή οδήγησε σε οικονομική κρίση και μαζική έξοδο, αλλά ο πληθυσμός του νησιού έχει αρχίσει να ανακάμπτει.
Πιο αναλυτικά
Το Πλύμουθ, του οποίου οι κάποτε πολυσύχναστοι δρόμοι είναι θαμμένοι κάτω από στρώματα ηφαιστειακής τέφρας από την έκρηξη που το μετέτρεψε στη μοναδική πόλη-φάντασμα του πλανήτη .
Η πόλη ιδρύθηκε τον 17ο αιώνα σε αρχαία κοιτάσματα λάβας κοντά στο ηφαίστειο Soufrière Hills, το οποίο παρέμεινε αδρανές για αιώνες. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν το μόνο λιμάνι εισόδου στο νησί, αποτελώντας το οικονομικό και διοικητικό κέντρο του Μοντσεράτ.
Ένα από τα πιο εμβληματικά κτίρια της ήταν η εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, χτισμένη το 1636 και η οποία χρειάστηκε να ξαναχτιστεί αρκετές φορές λόγω ζημιών που προκλήθηκαν από σεισμούς και τυφώνες. Σήμερα, όπως και η υπόλοιπη πόλη, βρίσκεται θαμμένη στις στάχτες.
Πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου, το Πλύμουθ είχε ήδη υποστεί μεγάλες φυσικές καταστροφές. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1989, ο τυφώνας Χιούγκο κατέστρεψε το νησί με τόσο καταστροφικούς ανέμους που η πέτρινη προβλήτα μήκους 55 μέτρων του λιμανιού καταστράφηκε ολοσχερώς , μαζί με σχολεία, κέντρα υγείας και το μοναδικό νοσοκομείο του νησιού.
Μια μελέτη που διεξήχθη από μηχανικούς από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το νοσοκομείο χρειαζόταν επείγουσα ανακατασκευή των δομών του, ώστε να μπορεί να αντέξει σε μελλοντικές καταιγίδες. Αλλά πριν ληφθούν μέτρα, μια ακόμη μεγαλύτερη καταστροφή διαφαινόταν.
Ο Γίγαντας Ξυπνάει: Η Έκρηξη του 1995
Στις 18 Ιουλίου 1995, μετά από αιώνες σιωπής, το ηφαίστειο Soufrière Hills βρυχήθηκε ξανά. Μια σειρά από μαζικές εκρήξεις έριξαν στάχτη πάνω από το Πλύμουθ και το νότιο Μονσεράτ, και η κατάσταση έγινε τόσο επικίνδυνη που οι κάτοικοι εκκενώθηκαν για πρώτη φορά στις 21 Αυγούστου.
Αν και κάποιοι κατάφεραν να επιστρέψουν τον Ιανουάριο του 1996, η ηρεμία ήταν βραχύβια επειδή στις 27 Μαρτίου του ίδιου έτους, το ηφαίστειο εισήλθε σε μια ακόμη πιο βίαιη φάση με πυροκλαστικές ροές (χιονοστιβάδες αερίου, τέφρας και πυρακτωμένου βράχου) που απειλούσαν άμεσα την πόλη. Στις 3 Απριλίου, το Πλύμουθ εκκενώθηκε για τρίτη και τελευταία φορά.
Οι αρχές χώρισαν το νησί σε διαφορετικές ζώνες κινδύνου και η πρόσβαση στο Πλύμουθ ήταν αυστηρά περιορισμένη, επιτρέποντας την είσοδο μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και με γρήγορες οδούς διαφυγής. Η τελευταία φορά που επετράπη νόμιμα η είσοδος σε πολίτες ήταν στις 16 Ιουνίου 1997 , εκτός από τις βασικές υπηρεσίες.
Ολική καταστροφή
Στις 25 Ιουνίου 1997, μια κολοσσιαία καταστροφική έκρηξη προκάλεσε πυροκλαστικές ροές που σκότωσαν 19 άτομα και έφτασαν κοντά στο αεροδρόμιο , το οποίο παρέμενε σε λειτουργία μέχρι τότε. Τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα.
Μεταξύ 4 και 8 Αυγούστου 1997, μια σειρά από εκρήξεις έθαψαν το Πλύμουθ κάτω από 1,4 μέτρα τέφρας και ηφαιστειακών πετρωμάτων. Το υλικό, πυκνό σαν σκυρόδεμα, απανθράκωσε κτίρια και κατέστησε την πόλη μόνιμα ακατοίκητη, καθώς η απομάκρυνση των συντριμμιών θα απαιτούσε εκρηκτικά και βαριά μηχανήματα, κάτι που ήταν οικονομικά μη βιώσιμο.
Η κυβέρνηση διέταξε μόνιμη εκκένωση με τη βοήθεια του Βασιλικού Ναυτικού και ολόκληρο το νότιο μισό του νησιού κηρύχθηκε ζώνη αποκλεισμού, με την πρωτεύουσα να μεταφέρεται προσωρινά στο Μπρέιντς, που βρίσκεται στα βόρεια. Σήμερα, το Πλύμουθ παραμένει η επίσημη de jure πρωτεύουσα , αν και πλέον είναι απλώς μια πόλη-φάντασμα.
Το Πλύμουθ δεν ήταν απλώς η πρωτεύουσα. Ήταν η οικονομική και κοινωνική καρδιά του Μοντσεράτ, της πόλης των 4.000 κατοίκων που στέγαζε τις περισσότερες επιχειρήσεις, υπηρεσίες και κυβερνητικά κτίρια του νησιού. Η καταστροφή του οδήγησε σε μια τεράστια οικονομική κρίση και σε μια μαζική έξοδο .
Πλύμουθ, Μοντσεράτ, 24 Αυγούστου 2012
Μεταξύ 1995 και 2000, τα δύο τρίτα του πληθυσμού εγκατέλειψαν το νησί, πολλοί για το Ηνωμένο Βασίλειο. Μέχρι το 1997, είχαν απομείνει μόνο 1.200 κάτοικοι, αν και τα τελευταία χρόνια ο πληθυσμός έχει αυξηθεί ξανά, φτάνοντας σχεδόν τους 5.000 σήμερα.
Σήμερα, το Πλύμουθ είναι μια πόλη παγωμένη στο χρόνο . Στρώματα τέφρας έχουν διατηρήσει πολλά κτίρια στη μέση, σαν μια σύγχρονη Πομπηία. Από το 2015, η πρόσβαση κατά τη διάρκεια της ημέρας επιτρέπεται για δραστηριότητες όπως η εξόρυξη άμμου και χαλικιού, αλλά η περιοχή παραμένει επικίνδυνη.
Ένα νέο διοικητικό κέντρο χτίζεται στο Λιτλ Μπέι στα βορειοδυτικά, ενώ το Μπρέιντς παραμένει η de facto πρωτεύουσα.
(photο: pixabay)
Συνοπτικά
- Το Πλύμουθ στο Μοντσεράτ είναι μια πόλη-φάντασμα, θαμμένη κάτω από τέφρα λόγω ηφαιστειακών εκρήξεων το 1995 και 1997.
- Η κυβέρνηση διέταξε μόνιμη εκκένωση της πόλης και το νότιο νησί κηρύχθηκε ζώνη αποκλεισμού, με αποτέλεσμα οικονομική κρίση και μαζική έξοδο.
- Παρά την καταστροφή, ο πληθυσμός του νησιού έχει αρχίσει να ανακάμπτει και χτίζεται νέο διοικητικό κέντρο στο Λιτλ Μπέι.
- Η πρόσβαση στο Πλύμουθ επιτρέπεται μόνο για συγκεκριμένες δραστηριότητες, καθώς η περιοχή παραμένει επικίνδυνη.
