Με το ισχυρό του δηλητήριο, το σκληρό δέρμα και τα κοφτερά σαν ξυράφι αγκάθια του, αυτό είναι ένα τρομερό πλάσμα, ικανό να σκοτώσει έναν άνθρωπο μέσα σε λίγες ώρες, όταν ένα τσίμπημα δεν ελεγχθεί.

Από τα περίπου 1.200 είδη δηλητηριωδών ψαριών στη Γη, το πετρόψαρο είναι το πιο θανατηφόρο – με αρκετή τοξίνη για να σκοτώσει έναν ενήλικα άνθρωπο σε λιγότερο από μία ώρα. Ευτυχώς, υπάρχουν διαθέσιμα αποτελεσματικά αντιδηλητήρια, αν και αυτά πρέπει να χορηγούνται γρήγορα για την πρόληψη σοβαρών συμπτωμάτων όπως η νέκρωση των ιστών, η παράλυση και η καρδιακή ανεπάρκεια.

Παρά τα όσα μπορεί να πιστεύετε, τα πετρόψαρα δεν χρησιμοποιούν το δηλητήριό τους για να σκοτώσουν το θήραμά τους. Αντίθετα, το χρησιμοποιούν για άμυνα ενάντια στα αρπακτικά. Το τσίμπημα ενός πετρόψαρου είναι απίστευτα επώδυνο, επομένως ακόμη και στην περίπτωση ορισμένων από τους μεγαλύτερους θηρευτές του ψαριού – όπως οι καρχαρίες τίγρεις – είναι συνήθως αρκετό για να αποτρέψει ή να αποκρούσει τις επιθέσεις.

Αυτό το ισχυρό δηλητήριο, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές ικανότητες καμουφλάζ, καθιστούν τα πετρόψαρα μια σπάνια τροφή για ζώα που διαφορετικά θα τα θηρεύονταν. Το δηλητήριο των πετρόψαρων μεταφέρεται μέσω μιας σειράς από καρφιά κατά μήκος της πλάτης τους, έτσι ώστε όταν βρίσκονται σκαμμένα στον βυθό, να είναι καλά προστατευμένα από ψηλά.

Επειδή τα πετρόψαρα είναι αρπακτικά που τρέφονται από τον βυθό της θάλασσας, τα περισσότερα τσιμπήματα στους ανθρώπους συμβαίνουν επειδή στέκονται πάνω σε ένα από αυτά – κάτι τόσο επώδυνο, που μας κάνει τα μάτια να δακρύζουν και μόνο που το σκεφτόμαστε.

Τα πέτρινα ψάρια είναι ενδημικά σε τροπικά νερά, από τον Ινδικό Ωκεανό μέχρι τον Ειρηνικό. Βρίσκονται επίσης στην Ερυθρά Θάλασσα και είναι κοινά στην πολύχρωμη χλωρίδα του εμβληματικού Μεγάλου Κοραλλιογενούς Υφάλου της Αυστραλίας.

Δεδομένου ότι είναι θηρευτές ενέδρας, τα πετρόψαρα μένουν κοντά σε κοράλλια και βραχώδεις υφάλους, συχνά καμουφλάροντας τον εαυτό τους στον πυθμένα της θάλασσας. Το τραχύ, φολιδωτό δέρμα τους συνδυάζεται άψογα με μια σειρά από βράχους, κοράλλια και άμμο, σε σημείο που μπορεί να είναι δύσκολο να τα δει κανείς καθόλου.

Τα πέτρινα ψάρια θηρεύουν ψάρια των υφάλων, μικρά ασπόνδυλα και άλλα θαλάσσια ζώα που επίσης βρίσκουν το σπίτι τους στους υφάλους. Είναι επιδέξιοι θηρευτές ενέδρας, βασιζόμενοι στο καμουφλάζ τους για να παραμονεύουν το θήραμά τους, προτού χτυπήσουν με τα τεράστια, δυνατά σαγόνια τους και καταπιούν το ψάρι τους ολόκληρο.

Από άποψη εμφάνισης, είναι εύκολα από τα πιο εντυπωσιακά βυθισμένα ψάρια στους ωκεανούς μας, με γκριζοπράσινο δέρμα καλυμμένο με φύκια που είναι πορτοκαλί και κίτρινο σε κηλίδες – ιδανικό για καμουφλάζ στα πολύχρωμα συστήματα υφάλων των τροπικών.

Χάρη στο σχετικά επίπεδο, φαρδύ σχήμα τους, είναι σε θέση να κάθονται στον πυθμένα των υφάλων, όπου χρησιμοποιούν το απίστευτο καμουφλάζ τους για να περιμένουν, απαρατήρητα, να περάσει το ανυποψίαστο θήραμά τους.

Όταν τα πετρόψαρα αναγνωρίζουν το θήραμά τους, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να τα καταδιώκει. Αντίθετα, παραμένουν ακίνητα σαν πέτρα μέχρι το ψάρι τους να φτάσει σε απόσταση δαγκώματος – συχνά μόλις στο μήκος του σώματός τους από το σημείο που κρύβονται. Μερικές φορές, τα πετρόψαρα μπορεί να παραμένουν σε ένα μέρος για ώρες κάθε φορά, γεγονός που ενισχύει περαιτέρω την καμουφλάζ τους και μειώνει την πιθανότητα να πέσουν θύματα ενός διερχόμενου θηρευτή.

Τη στιγμή της επίθεσης, τα πετρόψαρα είναι εκπληκτικά γρήγορα και ευκίνητα. Πηδούν από την κρυψώνα τους, πιάνοντας το θήραμά τους με τα τεράστια, ανοιχτά στόματά τους. Τις περισσότερες φορές, καταπίνουν ολόκληρα ψάρια και μικρά καρκινοειδή, πριν επιστρέψουν στον πυθμένα για να περιμένουν το επόμενο θύμα τους.