Μια νέα έρευνα ανατρέπει την παραδοσιακή αντίληψη για την προέλευση των αραχνών, υποδεικνύοντας ότι αυτά τα πλάσματα μπορεί να προέρχονται από τους ωκεανούς.
Η ανάλυση ενός απολιθώματος 500 εκατομμυρίων ετών, της Mollisonia symmetrica, αποκάλυψε ότι ο εγκέφαλός της έχει ομοιότητες με τις σύγχρονες αράχνες, παρά με τα καβούρια-πέταλους.
Αυτή η διάταξη του εγκεφάλου, που είναι μοναδική στα αραχνοειδή, πιθανόν να τους προσφέρει πλεονεκτήματα στο κυνήγι και την ύφανση ιστών.
Τα ευρήματα αυτά αμφισβητούν την ιδέα ότι τα αραχνοειδή διαφοροποιήθηκαν μόνο στην ξηρά, προτείνοντας ότι η εξέλιξή τους ξεκίνησε στη θάλασσα.
Πιο αναλυτικά
Οι αράχνες και οι συγγενείς τους, τα αραχνοειδή, μπορεί στην πραγματικότητα να προέρχονται από τη θάλασσα, σύμφωνα με ανάλυση ενός «εξαιρετικά διατηρημένου» απολιθώματος που έζησε πριν από 500 εκατομμύρια χρόνια. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν την Τρίτη στο περιοδικό Current Biology .
Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα ολοκλήρωσαν μια λεπτομερή ανάλυση του εγκεφάλου και του κεντρικού νευρικού συστήματος ενός εξαφανισμένου ζώου που ονομάζεται Mollisonia symmetrica, σύμφωνα με τη μελέτη.
Ωστόσο, οι επιστήμονες εξεπλάγησαν όταν ανακάλυψαν ότι οι νευρωνικές διατάξεις στον απολιθωμένο εγκέφαλο της Mollisonia δεν είναι οργανωμένες όπως αυτές στα καβούρια-πέταλους. Αντίθετα, είναι οργανωμένες με τον ίδιο τρόπο όπως στις σύγχρονες αράχνες και τους συγγενείς τους, ανέφεραν οι ερευνητές.
Το καθοριστικό χαρακτηριστικό που καταδεικνύει ότι το απολίθωμα ήταν πιθανότατα ένα πρώιμο αραχνοειδές είναι η μοναδική διάταξη του εγκεφάλου –– ένα αντίστροφο της διάταξης από εμπρός προς τα πίσω που βρίσκεται στα σημερινά καρκινοειδή, έντομα, σαρανταποδαρούσες και πεταλοειδή καβούρια, ανέφεραν οι ερευνητές.
«Είναι σαν ο εγκέφαλος να έχει «γυρίσει προς τα πίσω», κάτι που παρατηρείται στις σύγχρονες αράχνες», δήλωσε σε δήλωσή του ο Νικ Στράουσφελντ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα και επικεφαλής συγγραφέας της εργασίας .
Αυτή μπορεί να είναι μια , καθώς μελέτες σε υπάρχοντες εγκεφάλους αράχνης υποδηλώνουν ότι μια διάταξη από πίσω προς τα εμπρός στον εγκέφαλο παρέχει συντομεύσεις από τα κέντρα νευρωνικού ελέγχου σε υποκείμενα κυκλώματα, τα οποία ελέγχουν τις κινήσεις της αράχνης, δήλωσε ο Frank Hirth, καθηγητής εξελικτικής νευροεπιστήμης στο King’s College London και συν-συγγραφέας της εργασίας.
Η διάταξη πιθανότατα βοηθά τις αράχνες να κυνηγούν χωρίς να γίνονται αντιληπτές και να γίνονται επιδέξιες στο να υφαίνουν τον ιστό τους.
Ο εγκέφαλος του αραχνοειδούς είναι «ανόμοιος με οποιονδήποτε άλλο εγκέφαλο» στη Γη, είπε ο Στράουσφελντ.
«Αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα στην εξέλιξη, η οποία φαίνεται να είναι αποκλειστικότητα των αραχνοειδών», είπε ο Χιρθ.
Οι αράχνες και οι σκορπιοί υπάρχουν εδώ και περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια με μικρή αλλαγή — κυριαρχώντας στη Γη ως η πιο επιτυχημένη ομάδα αρθρόποδων αρπακτικών.
Το εύρημα αυτό αμφισβητεί την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι η διαφοροποίηση συνέβαινε μόνο αφού ένας κοινός πρόγονος είχε μετακινηθεί στην ακτή, σύμφωνα με τη μελέτη. Προηγούμενα απολιθώματα φαίνεται να υποδεικνύουν ότι τα αραχνοειδή ζούσαν και διαφοροποιούνταν αποκλειστικά στην ξηρά.
Τα πρώτα πλάσματα που ήρθαν στην ξηρά ήταν πιθανότατα τα αρθρόποδα που έμοιαζαν με σαρανταποδαρούσες και άλλα προγονικά, εντομοειδή πλάσματα — μια εξέλιξη των καρκινοειδών, είπε ο Στράουσφελντ.
Τα πρώτα έντομα ήταν πιθανότατα μέρος της καθημερινής διατροφής του αραχνοειδούς που μοιάζει με Mollisonia όταν προσαρμόστηκε στην ξηρά, πρόσθεσε.
Τα πρώτα αραχνοειδή στην ξηρά μπορεί επίσης να συνέβαλαν στην εξέλιξη των φτερών των εντόμων, έναν «κρίσιμο αμυντικό μηχανισμό», δήλωσε ο Στράουσφελντ.
Η γενεαλογία των Mollisonia πιθανότατα έδωσε ώθηση σε αράχνες, σκορπιούς, ηλιακές αράχνες, ξινοσκορπιούς και μαστιγόσκορπιους, ανέφεραν οι ερευνητές.

Συνοπτικά
- Η νέα έρευνα υποδεικνύει ότι οι αράχνες ενδέχεται να προέρχονται από τους ωκεανούς, αντί για την ξηρά.
- Η ανάλυση του απολιθώματος Mollisonia symmetrica δείχνει ομοιότητες στον εγκέφαλο με τις σύγχρονες αράχνες.
- Η μοναδική διάταξη του εγκεφάλου των αραχνοειδών παρέχει πλεονεκτήματα στο κυνήγι και στην ύφανση ιστών.
- Τα ευρήματα αμφισβητούν την αντίληψη ότι τα αραχνοειδή διαφοροποιήθηκαν μόνο στην ξηρά.