Αυτή είναι η δεύτερη φορά που μια παράξενη, μοντέρνα συμπεριφορά έχει κυριεύσει τους χιμπατζήδες του καταφυγίου, αλλά το να φορούν τα αξεσουάρ γρασιδιού στα οπίσθιά τους είναι μια νέα τάση.
Οι χιμπατζήδες σε αιχμαλωσία έχουν αρχίσει να κρεμάνε κλαδάκια χόρτου από τα αυτιά και τα οπίσθιά τους σε μια ασυνήθιστη, μοντέρνα «τάση», σύμφωνα με μια νέα μελέτη.

Οι χιμπατζήδες ( Pan troglodytes ) εισάγουν ένα κομμάτι χόρτου ή ένα μικρό κομμάτι ξύλου στο αυτί και στη συνέχεια το αφήνουν να κρέμεται εκεί για λίγο, ανέφεραν ερευνητές. Η συμπεριφορά αυτή δεν φαίνεται να έχει κανέναν φυσικό ή ιατρικό σκοπό, αλλά εξαπλώνεται κοινωνικά από χιμπατζή σε χιμπατζή.

Οι ερευνητές ανέφεραν για πρώτη φορά τη συμπεριφορά «χόρτο στο αυτί» το 2014. Εκείνη την εποχή, μόνο μία ομάδα χιμπατζήδων που ζούσαν στο Ορφανοτροφείο Άγριας Ζωής Chimfunshi στη Ζάμπια επέδειξε αυτή τη συμπεριφορά. Τώρα, μια άλλη ομάδα του καταφυγίου υιοθέτησε ανεξάρτητα τη συμπεριφορά και εισήγαγε ένα τολμηρό νέο στυλ – να φορούν το γρασίδι στα οπίσθιά τους. Οι ερευνητές περιέγραψαν τη νέα συμπεριφορά σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 4 Ιουλίου στο περιοδικό Behaviour .

Οι δύο ομάδες δεν έχουν καμία επαφή μεταξύ τους, αλλά μοιράζονται τους ίδιους ανθρώπους-φροντιστές. Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι η συμπεριφορά που σχετίζεται με το αυτί προήλθε αρχικά από τους χιμπατζήδες που αντέγραφαν τους ανθρώπους-φροντιστές τους, προτού εξαπλωθεί στις ομάδες και αλλάξει ελαφρώς.

«Αυτοί οι φροντιστές ανέφεραν ότι μερικές φορές έβαζαν ένα κομμάτι γρασίδι ή ένα σπίρτο στα αυτιά τους για να τα καθαρίσουν», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Edwin van Leeuwen , επίκουρος καθηγητής συμπεριφοράς και γνωστικής λειτουργίας των ζώων στο Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία . «Οι φροντιστές στις άλλες ομάδες είπαν ότι δεν το έκαναν αυτό. Οι χιμπατζήδες της μίας ομάδας στη συνέχεια σκέφτηκαν να βάλουν το κομμάτι γρασίδι και σε άλλο σημείο».

Τα κοινωνικά ζώα συχνά αντιγράφουν συμπεριφορές το ένα από το άλλο. Αυτές οι συμπεριφορές συνήθως επικεντρώνονται στην εύρεση τροφής ή σε κάποια άλλη κρίσιμη δεξιότητα επιβίωσης. Ωστόσο, οι ερευνητές έχουν επίσης περιστασιακά καταγράψει προσωρινές μόδες που εξαπλώνονται σε πληθυσμούς χωρίς προφανές όφελος. Ορισμένες όρκες ( Orcinus orca ) στον Βορειοδυτικό Ειρηνικό είναι διάσημες γι’ αυτό, έχοντας αναπτύξει μια παράξενη συνήθεια να κολυμπούν με νεκρούς σολομούς στο κεφάλι τους .

Οι συγγραφείς της νέας μελέτης παρατήρησαν για πρώτη φορά τη συμπεριφορά «χόρτο μέσα στο αυτί» σε μια θηλυκή χιμπατζή ονόματι Τζούλι το 2010. Η Τζούλι έβαζε επανειλημμένα κλαδάκια χόρτου στο αυτί της και τα άφηνε να κρέμονται εκεί. Οι ερευνητές αργότερα κατέγραψαν επτά άλλα μέλη της ομάδας της να ακολουθούν την τάση. Η Τζούλι πέθανε το 2013, αλλά κάποια μέλη της ομάδας συνέχισαν με τη συμπεριφορά, υποδηλώνοντας ότι είχε γίνει πολιτιστική παράδοση, σύμφωνα με τη μελέτη. Η δεύτερη ομάδα άρχισε στη συνέχεια να εκτελεί τη συμπεριφορά το 2023.

Για να επανεξετάσουν αυτήν την τάση, οι ερευνητές παρατήρησαν όλους τους χιμπατζήδες του καταφυγίου για 12 μήνες, μεταξύ 2023 και 2024. Μόνο δύο χιμπατζήδες από την ομάδα της Τζούλι είχαν ακόμα χόρτο στα αυτιά τους — ένας εκ των οποίων ήταν ο γιος της Τζούλι. Εν τω μεταξύ, στην άλλη ομάδα, ένας αρσενικός ονόματι Τζούμα αναγνωρίστηκε ως ο πιθανός καινοτόμος της τολμηρής νέας παραλλαγής «χόρτο στα οπίσθια», η οποία εξαπλώθηκε στους περισσότερους συνομηλίκους του μέσα σε μια εβδομάδα, σύμφωνα με τη μελέτη.

Μια φωτογραφία ενός ενήλικου αρσενικού χιμπατζή με γρασίδι να κρέμεται από το αυτί του στο Ορφανοτροφείο Άγριας Ζωής Chimfunshi.

Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι η αιχμαλωσία έπαιξε ρόλο στις τάσεις της μόδας. Οι άγριοι χιμπατζήδες, οι οποίοι δεν έχουν παρατηρηθεί να επιδίδονται σε τέτοιες φαινομενικά επιπόλαιες συμπεριφορές, γεμίζουν τις μέρες τους αναζητώντας τροφή και πρέπει να αντιμετωπίσουν πολύ περισσότερες προκλήσεις από τους χιμπατζήδες σε αιχμαλωσία, οι οποίοι συνήθως παραλαμβάνουν τα γεύματά τους.

«Στην αιχμαλωσία, έχουν περισσότερο ελεύθερο χρόνο από ό,τι στην άγρια ​​φύση», είπε ο Van Leeuwen. Δεν χρειάζεται να παραμένουν σε τόσο εγρήγορση ή να αφιερώνουν τόσο πολύ χρόνο ψάχνοντας για τροφή.

Οι ερευνητές εικάζουν ότι αυτό το είδος κοινωνικής μάθησης μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της κοινωνικής ταυτότητας και της κοινωνικής συνοχής.

«Θα μπορούσε επίσης να εξυπηρετήσει έναν κοινωνικό σκοπό», είπε ο Van Leeuwen. «Αντιγράφοντας τη συμπεριφορά κάποιου άλλου, δείχνετε ότι το παρατηρείτε και ίσως ακόμη και ότι σας αρέσει αυτό το άτομο».

Δείτε ΦΩΤΟ ΕΔΩ