Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature αποκαλύπτει μια γενετική σύνδεση μεταξύ της αρχαίας Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας, μέσω ανάλυσης DNA από τον σκελετό ενός άνδρα ηλικίας άνω των 4.000 ετών, που βρέθηκε σε ταφικό συγκρότημα στην Αίγυπτο. Το 80% του γονιδιώματος του σκελετού συνδέεται με τη Βόρεια Αφρική, ενώ το 20% με την Εύφορη Ημισέληνο.
Η ανακάλυψη προσφέρει άμεσες αποδείξεις για προγενέστερες υποθέσεις σχετικά με εμπορικούς και πολιτισμικούς δεσμούς μεταξύ των δύο περιοχών, υποδηλώνοντας ότι ο Νείλος ίσως διευκόλυνε τη μετακίνηση ανθρώπων και ιδεών. Οι ερευνητές προτείνουν ότι χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις DNA για να κατανοηθεί καλύτερα η αλληλεπίδραση αυτών των πολιτισμών.
Πιο αναλυτικά
Οι ερευνητές ανέλυσαν ολόκληρα γονιδιώματα από τα δόντια ενός εξαιρετικά καλά διατηρημένου σκελετού που βρέθηκε σε σφραγισμένο νεκρικό δοχείο σε αιγυπτιακό τάφο που χρονολογείται μεταξύ 4.495 και 4.880 ετών.
Τα τέσσερα πέμπτα του γονιδιώματος έδειξαν συνδέσμους με τη Βόρεια Αφρική και την περιοχή γύρω από την Αίγυπτο.
Αλλά το ένα πέμπτο του γονιδιώματος έδειξε συνδέσμους με την περιοχή της Μέσης Ανατολής μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, γνωστή ως Εύφορη Ημισέληνος, όπου άκμασε ο πολιτισμός της Μεσοποταμίας.
«Το εύρημα είναι εξαιρετικά σημαντικό» επειδή «είναι η πρώτη άμεση απόδειξη αυτού που έχει υπονοηθεί» σε προηγούμενη εργασία», δήλωσε ο Ντάνιελ Αντουάν, επιμελητής Αιγύπτου και Σουδάν στο Βρετανικό Μουσείο.
Παλαιότερα αρχαιολογικά ευρήματα έχουν δείξει εμπορικούς δεσμούς μεταξύ Αιγύπτου και Μεσοποταμίας, καθώς και ομοιότητες στις τεχνικές κατασκευής κεραμικής και στα εικονογραφικά συστήματα γραφής.
Ενώ οι ομοιότητες στις οδοντικές δομές υποδηλώνουν πιθανές προγονικές συνδέσεις, η νέα μελέτη διευκρινίζει τους γενετικούς δεσμούς.
Ο ποταμός Νείλος «είναι πιθανό να λειτουργούσε ως μια αρχαία υπεραστική λεωφόρος, διευκολύνοντας την κίνηση όχι μόνο πολιτισμών και ιδεών, αλλά και ανθρώπων», δήλωσε ο Αντουάν, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Ο σκελετός βρέθηκε σε ένα αιγυπτιακό ταφικό συγκρότημα στον αρχαιολογικό χώρο του Νουγουαϊράτ, μέσα σε έναν θάλαμο λαξευμένο σε μια βραχώδη πλαγιά.
Μια ανάλυση της φθοράς του σκελετού – και η παρουσία αρθρίτιδας σε συγκεκριμένες αρθρώσεις – δείχνει ότι ο άνδρας ήταν πιθανότατα 60 ετών και μπορεί να εργαζόταν ως κεραμέας, δήλωσε ο συν-συγγραφέας και βιο-αρχαιολόγος Joel Irish του Πανεπιστημίου John Moores του Λίβερπουλ.
Ο άνδρας έζησε λίγο πριν ή κοντά στην έναρξη του Παλαιού Βασιλείου της αρχαίας Αιγύπτου, όταν η Άνω και η Κάτω Αίγυπτος ενώθηκαν ως ένα κράτος, οδηγώντας σε μια περίοδο σχετικής πολιτικής σταθερότητας και πολιτιστικής καινοτομίας — συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής των πυραμίδων της Γκίζας.
«Αυτή είναι η εποχή που η κεντρική εξουσία επέτρεψε τον σχηματισμό της αρχαίας Αιγύπτου όπως την ξέρουμε», δήλωσε ο συν-συγγραφέας Linus Girdland-Flink, παλαιογενετιστής στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντίν.
Περίπου την ίδια εποχή, οι σουμεριακές πόλεις-κράτη ρίζωσαν στη Μεσοποταμία και η σφηνοειδής γραφή αναδύθηκε ως σύστημα γραφής.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι η ανάλυση άλλων αρχαίων δειγμάτων DNA είναι απαραίτητη για να σχηματιστεί μια σαφέστερη εικόνα της έκτασης και του χρονισμού των μετακινήσεων μεταξύ των δύο πολιτιστικών κέντρων, γράφει η AP. (ΦΩΤΟ ΕΔΩ)
