Για περισσότερο από έναν αιώνα, οι αστρονόμοι υπέθεταν ότι απλώς είχε «υπολογίσει» πολύπλοκους υπολογισμούς για τους άνδρες της Βικτωριανής εποχής που χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά τα τηλεσκόπια του Αστεροσκοπείου του Κέιμπριτζ .

Αλλά οι ερευνητές λένε τώρα ότι η Άνι Γουόκερ – μια γυναίκα της Βικτωριανής εποχής που άρχισε να εργάζεται στο αστεροσκοπείο το 1879, όταν ήταν μόλις 15 ετών – στην πραγματικότητα παρατήρησε η ίδια χιλιάδες αστέρια.

Προηγούμενα τοιχεία δείχνουν ότι η Γουόκερ ήταν η πρώτη Βρετανίδα επαγγελματίας γυναίκα αστρονόμος που έλαβε έναν αξιοπρεπή μισθό από ένα αστεροσκοπείο στο Ηνωμένο Βασίλειο για να χαρτογραφήσει τα αστέρια.

Αλλά σε αντίθεση με τη διάσημη Γερμανίδα αστρονόμο Καρολάιν Χέρσελ, η οποία έλαβε μισθό από τον βασιλιά Γεώργιο Γ΄ για να βοηθά τον αδελφό της Γουλιέλμο στο έργο του ως αστρονόμος της αυλής έναν αιώνα νωρίτερα, το έργο της Γουόκερ ως πρωτοπόρου γυναίκας αστρονόμου είχε μείνει στην αφάνεια.

Το Ινστιτούτο Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ , το οποίο στεγάζει τη βιβλιοθήκη του στο παλιό κτίριο του Αστεροσκοπείου του Κέιμπριτζ, επιδιώκει να διορθώσει αυτό το πρόβλημα.

Τον Απρίλιο, το ινστιτούτο κατάφερε να ονομάσει έναν αστεροειδή – τον AnnieWalker – από το όνομα μιας πρώην υπαλλήλου του και τώρα ο οργανισμός ξεκινά μια εκστρατεία για να βρεθεί μια φωτογραφία της Walker, η οποία θα κρεμαστεί στο ινστιτούτο και θα χρησιμοποιηθεί σε άρθρα για να επαναβεβαιώσει τη θέση που της αξίζει στην ιστορία της επιστήμης.

«Ήταν μια πραγματική πρωτοπόρος για τις γυναίκες στην αστρονομία – κυριολεκτικά θα είχε καταγράψει τη θέση χιλιάδων αστεριών», δήλωσε ο εκπρόσωπος του ινστιτούτου Μαρκ Χερν, ο οποίος αναζητά μια φωτογραφία της Γουόκερ στα τοπικά αρχεία εδώ και «περίπου 20 χρόνια».

Απευθύνει έκκληση στους αναγνώστες της Guardian στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία, όπου πέθανε η Γουόκερ το 1940, για βοήθεια. «Θα έκανε τεράστια διαφορά στην κληρονομιά της να έχουμε τη φωτογραφία της».

Κόρη ιδιοκτήτη μύλου, η Γουόκερ προσλήφθηκε από το οικοτροφείο της στο Κέιμπριτζ για να κάνει υπολογισμούς ρουτίνας για τους αστρονόμους στο αστεροσκοπείο. «Αυτό ήταν αρκετά συνηθισμένο τον 19ο αιώνα – δεν ήταν τόσο ασυνήθιστο για τις γυναίκες να κάνουν αυτή τη δουλειά. Αυτό που είναι ασυνήθιστο είναι ότι, στην περίπτωση της Άνι, εκπαιδεύτηκε στη χρήση των τηλεσκοπίων. Μέχρι τη δεκαετία του 1890, έκανε το μεγαλύτερο μέρος των παρατηρήσεων στο αστεροσκοπείο, ενώ εξακολουθούσε να εργάζεται ως υπολογιστής».

Ο Hurn εικάζει ότι αυτό συνέβη επειδή η όραση του ηλικιωμένου αφεντικού της Walker, του αστρονόμου Andrew Graham, μειώθηκε κατά τη διάρκεια των 21 ετών που εργαζόταν εκεί. «Για να παρατηρήσει τα αστέρια, καθόταν στο προσοφθάλμιο κατά τη διάρκεια της νύχτας, περιμένοντας να διασχίσουν το οπτικό πεδίο του τηλεσκοπίου και στη συνέχεια κατέγραφε το υψόμετρο του τηλεσκοπίου και την ακριβή ώρα που περνούσε το αστέρι».

Αυτοί οι αριθμοί θα της επέτρεπαν να υπολογίσει την ακριβή θέση για κάθε άστρο, στο πλαίσιο ενός διεθνούς έργου για τη χαρτογράφηση του γαλαξία.

Όταν ο Γκράχαμ συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία 88 ετών το 1903, «ήλπιζε να πάρει τη δουλειά του, αλλά αντ’ αυτού διορίστηκε ένας νεότερος άνδρας – τον οποίο η Άνι είχε εκπαιδεύσει η ίδια στα τηλεσκόπια».

Αυτό πιθανότατα οφειλόταν σε μια αλλαγή στην ηγεσία του αστεροσκοπείου, είπε ο Hurn. «Ο John Couch Adams, ο οποίος ήταν υπέρ της εκπαίδευσης των γυναικών, αντικαταστάθηκε από τον Sir Robert Ball, έναν συντηρητικό που δεν ενέκρινε πραγματικά την εργασία των γυναικών, ιδιαίτερα στην αστρονομία. Η καριέρα του Walker αμαυρώθηκε από τις προκαταλήψεις του».

Παραιτήθηκε το 1903 και μετανάστευσε στη Νιόρα της Μελβούρνης της Αυστραλίας, για να ζήσει με τον αδελφό της Φρανκ Γουόκερ, έναν χασάπη. «Νομίζω ότι ένιωθε ότι δεν είχε και πολύ μέλλον στο Κέιμπριτζ».

Οι εν ζωή απόγονοί του δεν μπόρεσαν να δώσουν φωτογραφία της. «Δεν γνώριζαν την Άνι και το έργο της στην αστρονομία, κάτι που είναι πραγματικά λυπηρό», είπε ο Χερν.

Σε συνεργασία με έναν ανεξάρτητο ιστορικό, τον Ρότζερ Χάτσινς, το ινστιτούτο ανακάλυψε ότι η Γουόκερ συνέχιζε να αυτοαποκαλείται αστρονόμος στους αυστραλιανούς εκλογικούς καταλόγους το 1909, «αλλά έχουμε επικοινωνήσει με όλα τα αστεροσκοπεία εκεί έξω και είμαστε σχεδόν βέβαιοι ότι δεν εργάστηκε ποτέ σε αστεροσκοπείο στην Αυστραλία. Πιστεύουμε ότι ίσως βοηθούσε με τις δουλειές του αδελφού της», είπε ο Χερν.

Στοιχεία που ανακάλυψε η Χάτσινς αποκάλυψαν ότι δύο κατάλογοι του έργου της Γουόκερ που παρατήρησαν τα αστέρια δημοσιεύθηκαν τελικά τη δεκαετία του 1920 και της δόθηκε «πλήρης αναγνώριση» από τον τότε διευθυντή του Αστεροσκοπείου του Κέιμπριτζ, Σερ Άρθουρ Έντινγκτον.

Αλλά η Χερν πιστεύει ότι η Γουόκερ πιθανότατα δεν γνώριζε ποτέ ότι η συμβολή της στην αστρονομία είχε αναγνωριστεί κατά τη διάρκεια της ζωής της και ότι η ιδιότητά της ως πρωτοπόρου είχε παραμεληθεί από τους προηγούμενους επιμελητές της ιστορίας του αστεροσκοπείου. «Ήταν η πρώτη επαγγελματίας γυναίκα που έβγαζε τα προς το ζην από την αστρονομία», είπε η Χερν. «Αλλά αν ρωτούσατε τους περισσότερους αστρονόμους σήμερα, δεν θα ήξεραν το όνομά της».