Ο Ζαν Τουρέλ ήταν ένας εξαιρετικός Γάλλος στρατιώτης που υπηρέτησε επί 75 χρόνια, από το 1716 έως το 1792, στο Σύνταγμα Πεζικού Regiment de Touraine. Παρά την προχωρημένη ηλικία του, πολέμησε σε τέσσερις διαφορετικούς πολέμους, συμπεριλαμβανομένου και του Αμερικανικού Πολέμου της Ανεξαρτησίας, όπου συμμετείχε σε ηλικία 83 ετών.
Ο Τουρέλ έζησε μέχρι τα 109 του χρόνια, υπηρετώντας σε τρία διαφορετικά πολιτικά καθεστώτα: τη Μοναρχία, τη Δημοκρατία και την Αυτοκρατορία του Ναπολέοντα. Το 1804, σε ηλικία 106 ετών, τιμήθηκε με το μετάλλιο του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής και μια σύνταξη, ενώ συνέχισε να υπηρετεί στον στρατό μέχρι τον θάνατό του το 1807.
Πιο αναλυτικά:
Ο γηραιότερος στρατιώτης στην Ιστορία μαχόταν μέχρι τα 109 του και νίκησε σε όλες τις μάχες, ακόμα και σ’ εκείνη με τον χρόνο!
Ήταν δυο χρόνια πριν από τη Γαλλική Επανάσταση. Ένα υπέργηρος στρατιωτικός, στεκόταν σε στάση προσοχής απέναντι από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο ΙΣΤ’.
Ο παχύσαρκος μονάρχης ακούμπησε τον ώμο του στρατοκόπου και έκανε μια ασυνήθιστη πράξη: του πρότεινε να διαλέξει εκείνος με ποιο μετάλλιο θα τον παρασημοφορούσε.
Ο άνθρωπος που στεκόταν απέναντι στον βασιλιά δεν ήταν τυχαίος. Ονομαζόταν Ζαν Τουρέλ και εκείνη τη χρονιά είχε κλείσει τα 89 του! Κι είχε ακόμα μπροστά του 19 χρόνους για μάχες με εχθρούς σωρό…
Αν κάποιοι από εμάς έχουμε την τύχη- ή την ατυχία- να ζήσουμε μέχρι τα 100, οι πιο πολλοί θα περιμένουμε το μοιραίο σε ένα κρεβάτι, ανήμποροι να ανοιγοκλείσουμε ακόμα και τα μάτια μας…
Σπάνια ακούς για άνθρωπο στα 100 χρόνια του, να μην χωρούν οι αναμνήσεις του σε βιβλίο πολυσέλιδο, να είναι δυνατός σαν 40αρης, με πάθος εφήβου και ορμή 25χρονου.
Και μια τέτοια- μοναδική ίσως- περίπτωση ήταν του Ζαν Τουρέλ (Jean Thurel: 1698-1807). Σκεφτείτε μοναχά, ότι γιόρτασε τα 100 του χρόνια, όχι σε μια πολυθρόνα περιστοιχισμένος από παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα αλλά στον Γαλλικό Στρατό, έχοντας γύρω του συμπολεμιστές που θα μπορούσαν να είναι ακόμα και τρισέγγονά του…
Ο Τουρέλ «πάτησε» σε τρεις αιώνες· υπηρέτησε τρία διαφορετικά καθεστώτα στη Γαλλία: από τη Μοναρχία στη Δημοκρατία μετά τη Γαλλική Επανάσταση του 1789 και τέλος στην Αυτοκρατορία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη!
Ο Τουρέλ κατατάχθηκε σε ηλικία 18 χρονών στο διάσημο Σύνταγμα Πεζικού Regiment de Touraine και τίμησε τη στολή του περισσότερο από 75 χρόνια, μέχρι το 1792. Κι όπως θα διαβάσετε παρακάτω, ο Τουρέλ, όχι μόνο απλώς υπηρέτησε στο Στρατό, αλλά πολέμησε σε πολλούς πολέμους, με την ίδια ορμή σαν των συντρόφων του, που δεν ξεπερνούσαν τα 20 χρόνια.
Ακόμη και στις ΗΠΑ πολέμησε!
Ο Τουρέλ υπηρέτησε στο Σύνταγμα Πεζικού Regiment de Touraine από το 1716 έως το 1792 και πολέμησε σε τέσσερις πολέμους:
Πρώτος ήταν ο Πόλεμος της Πολωνικής Διαδοχής από το 1733 μέχρι το 1735, στον οποίο τραυματίστηκε από σφαίρα μουσκέτου στο στήθος· επέζησε για να πολεμήσει ξανά, στον Πόλεμο της Αυστριακής Διαδοχής: 1740-1748.
Μετά ακολούθησε ο Επταετής Πόλεμος: 1756-1763. Στη Μάχη του Μίντεν, το 1759, ο Τουρέλ χτυπήθηκε από το σπαθί του εχθρού του στο πρόσωπο και στο κρανίο. Κι’ έπειτα ξέσπασε η Αμερικανική Επανάσταση.
Ο Τουρέλ σε ηλικία 83 χρονών, διέσχισε τον Ατλαντικό, ακολουθώντας τον γαλλικό στρατό που στάλθηκε να βοηθήσει τους Αμερικανούς· πρόλαβε να πολεμήσει στην τελευταία μεγάλη μάχη, η οποία κορυφώθηκε με την παράδοση του βρετανικού στρατού στο Γιορκτάουν.
Ο Τουρέλ είχε νικήσει παντού και πιο μεγάλος ηττημένος του ήταν ο χρόνος!
Σε ηλικία 88 χρονών υπηρετούσε ακόμα· το Σύνταγμά του διατάχθηκε τότε να διανύσει μια μεγάλη απόσταση προς τη γαλλική ακτή.
Λόγω της προχωρημένης ηλικίας του, προσφέρθηκε στον Τουρέλ να επιβιβαστεί σε άμαξα· αρνήθηκε, και ακολούθησε με τα πόδια τους συντρόφους του.
Ο Τουρέλ παρέμεινε μάχιμος σε όλη του την καριέρα από επιλογή. Του προσφέρθηκε προαγωγή και αποστρατεία σε πολλές περιπτώσεις, αλλά κάθε φορά αρνιόταν.
Το 1804, ο Ναπολέων Βοναπάρτης απένειμε στον Τουρέλ- 106 χρονών τότε- το μετάλλιο του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής, η ύψιστη τιμητική διάκριση για έναν Γάλλο, καθώς και μια σύνταξη 1200 φράγκων.
Ο Τουρέλ συνέχισε να υπηρετεί στον Γαλλικό Στρατό μέχρι το θάνατό του το 1807, σε ηλικία 109 ετών· πέθανε στις 10 Μαρτίου του 1807 έπειτα από ένα βαρύ κρυολόγημα… Κι όμως, όσο κι’ αν πολέμησε… Tempus edax rerum.
