Ανακάλυψαν ότι στις κοκκινομάλλικες γάτες λείπει ένα τμήμα του γενετικού τους κώδικα, πράγμα που σημαίνει ότι τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για τον τόνο του δέρματος, των ματιών και του τριχώματος τους παράγουν πιο ανοιχτά χρώματα.

Η ανακάλυψη αυτή έφερε χαρά στους επιστήμονες, αλλά και στους χιλιάδες λάτρεις των γατών που αρχικά συγκέντρωσαν χρήματα για την έρευνα.

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η επίλυση του παζλ θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει να ρίξει φως στο εάν οι πορτοκαλί γάτες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ορισμένων παθήσεων.

Είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι η γενετική είναι αυτή που δίνει στις πορτοκαλί γάτες τιγρέ το ιδιαίτερο χρώμα τους, αλλά πού ακριβώς ο γενετικός κώδικας έχει διαφύγει της προσοχής των επιστημόνων μέχρι τώρα.

Δύο ομάδες επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο Kyushu στην Ιαπωνία και στο Πανεπιστήμιο Stanford στις ΗΠΑ αποκάλυψαν το μυστήριο σε ταυτόχρονες εργασίες που δημοσιεύθηκαν την Πέμπτη.

Αυτό που διαπίστωσαν οι ομάδες ήταν ότι στα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για το χρώμα του δέρματος, των τριχοθυλακίων και των ματιών της γάτας – τα μελανοκύτταρα – ένα γονίδιο, το ARHGAP36, ήταν πολύ πιο ενεργό.

Τα γονίδια αποτελούνται από κομμάτια DNA που δίνουν οδηγίες στα κύτταρα μιας γάτας, όπως και σε άλλα ζωντανά πλάσματα, για το πώς να λειτουργούν.

Συγκρίνοντας το DNA από δεκάδες γάτες με και χωρίς πορτοκαλί τρίχωμα, διαπίστωσαν ότι εκείνες με κοκκινωπή απόχρωση είχαν ένα τμήμα του κώδικα DNA που έλειπε από αυτό το γονίδιο ARHGAP36.

Χωρίς αυτό το DNA, η δραστηριότητα του ARHGAP36 δεν καταστέλλεται, δηλαδή είναι πιο ενεργό. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το γονίδιο δίνει εντολή σε αυτά τα μελανοκύτταρα να παράγουν πιο ανοιχτόχρωμη χρωστική.

Οι γάτες Ginger είναι κυρίως αρσενικές
Επί δεκαετίες, οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι οι γάτες με εντελώς κοκκινωπό χρώμα είναι πολύ πιο πιθανό να είναι αρσενικές. Αυτό συμβαδίζει με το γεγονός ότι το γονίδιο φέρεται στο χρωμόσωμα Χ.

Τα χρωμοσώματα είναι μεγαλύτερα τμήματα του DNA και οι αρσενικές γάτες, όπως και άλλα θηλαστικά, έχουν ένα χρωμόσωμα Χ και ένα Υ, τα οποία φέρουν διαφορετικό αριθμό γονιδίων.

Δεδομένου ότι πρόκειται για ένα γονίδιο που βρίσκεται μόνο στο χρωμόσωμα Χ, και σε αυτήν την περίπτωση ελέγχει την παραγωγή χρωστικής, τότε ένα κομμάτι DNA που λείπει είναι αρκετό για να μετατρέψει μια γάτα σε εντελώς τζίντζερ.

Συγκριτικά, οι θηλυκές γάτες έχουν δύο χρωμοσώματα Χ, επομένως το DNA πρέπει να λείπει και από τα δύο χρωμοσώματα για να αυξηθεί η παραγωγή ελαφρύτερων χρωστικών στον ίδιο βαθμό – αυτό σημαίνει ότι είναι πιο πιθανό να υπάρχει μικτός χρωματισμός.

«Αυτές οι κηλίδες τζίντζερ και οι μαύρες κηλίδες σχηματίζονται επειδή, νωρίς στην ανάπτυξη, ένα χρωμόσωμα Χ σε κάθε κύτταρο απενεργοποιείται τυχαία», εξηγεί ο καθηγητής Χιρογιούκι Σασάκι, γενετιστής στο Πανεπιστήμιο Κιούσου.

«Καθώς τα κύτταρα διαιρούνται, δημιουργούνται περιοχές με διαφορετικά ενεργά γονίδια χρώματος τριχώματος, με αποτέλεσμα ξεχωριστές κηλίδες».

Αν και διατυπώθηκε επιστημονικά, η μελέτη ξεκίνησε αρχικά ως ένα εγχείρημα πάθους για τον καθηγητή Sasaki.

Είχε συνταξιοδοτηθεί από την πανεπιστημιακή του θέση, αλλά όπως είπε ένας λάτρης των γατών, ήθελε να συνεχίσει να εργάζεται για την αποκάλυψη του πορτοκαλί γονιδίου της γάτας με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να «συμβάλει στην αντιμετώπιση των ασθενειών των γατών».

Αυτός και η ομάδα του συγκέντρωσαν 10,6 εκατομμύρια γιεν (55.109 λίρες) μέσω crowdfunding για την έρευνα από χιλιάδες άλλους λάτρεις των γατών σε όλη την Ιαπωνία και τον κόσμο.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι πιθανό η μετάλλαξη του DNA στο γονίδιο να μπορεί να προκαλέσει άλλες αλλαγές σε αυτά τα μέρη του σώματος που συνδέονται με προβλήματα υγείας ή ιδιοσυγκρασία.

«Πολλοί ιδιοκτήτες γατών ορκίζονται στην ιδέα ότι τα διαφορετικά χρώματα και σχέδια τριχώματος συνδέονται με διαφορετικές προσωπικότητες», δήλωσε ο καθηγητής Sasaki.

«Δεν υπάρχουν ακόμη επιστημονικά στοιχεία για αυτό, αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα και θα ήθελα πολύ να διερευνήσω περαιτέρω».