Η NASA κυκλοφόρησε τρεις νέους διαστημικούς ήχους που συνδέονται με μαύρες τρύπες. Αυτά τα ηχητικά κλιπ, μεταφράζουν δεδομένα από διαστημικά τηλεσκόπια σε ήχο, φέρνοντάς μας πιο κοντά στο πώς μπορεί να ακούγονται οι μαύρες τρύπες, σύμφωνα με τη NASA .
Με τη βοήθεια του Παρατηρητηρίου ακτίνων Χ Chandra, του Διαστημικού Τηλεσκοπίου James Webb και του Imaging X-ray Polarimetry Explorer (IXPE), η αμερικανική διαστημική υπηρεσία παρουσίασε τρεις νέους διαστημικούς ήχους.
Οι μαύρες τρύπες δεν είναι ούτε στατικές ούτε μονολιθικές. Αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου και μπορούν να ποικίλλουν σε μέγεθος και στα περιβάλλοντα στα οποία βρίσκονται. Έτσι, αυτοί οι ήχοι μας δίνουν μια γεύση από τη δυναμική τους φύση, σημειώνει η NASA.
Η πρώτη μελωδία αποτυπώνει την πιθανή γέννηση μιας μαύρης τρύπας. Περιβάλλει ένα τεράστιο άστρο που ονομάζεται WR 124, το οποίο αποβάλλει βίαια τα εξωτερικά του στρώματα, παράγοντας ένα λαμπερό νεφέλωμα από εκπεμπόμενο αέριο και σκόνη. Καθώς βρίσκεται περίπου 28.000 έτη φωτός από τη Γη, το WR 124 είναι γνωστό ως άστρο Wolf-Rayet – ένα φωτεινό, βραχύβιο τεράστιο άστρο – και, καθώς πλησιάζει στο τέλος της ζωής του, η διαδικασία αποβολής των εξωτερικών του στρωμάτων θα μπορούσε να καταλήξει σε μια δραματική αστρική έκρηξη (που ονομάζεται σουπερνόβα ). Αυτό θα πρέπει να αφήσει πίσω του μια μαύρη τρύπα.
Η ηχοποίηση του WR 124 ξεκινά με έναν ήχο που μοιάζει με κραυγή κοντά στον θερμό πυρήνα του αστεριού και ενσωματώνει μουσικά όργανα όπως φλάουτα, καμπάνες, άρπες και έγχορδα καθώς το λαμπερό αστρικό υλικό επεκτείνεται προς τα έξω, τονίζοντας την ταραγμένη, πιθανώς μετασχηματιστική φάση του νεφελώματος.
Η δεύτερη υπερηχητική επεξεργασία καταγράφει ένα κοσμικό ντουέτο από το SS 433, ένα δυαδικό αστρικό σύστημα που βρίσκεται 18.000 έτη φωτός από τη Γη, όπου ένα αστέρι σαν τον Ήλιο περιστρέφεται γύρω από έναν βαρύτερο συνοδό – όπως ένα αστέρι νετρονίων ή μια μαύρη τρύπα . Οι κυμαινόμενες εκπομπές ακτίνων Χ μεταφράζονται σε διαφορετικούς τόνους και όργανα, ενώ οι ήχοι των σταγόνων νερού αντιπροσωπεύουν φωτεινά αστέρια και οι νότες που σχηματίζονται υποδηλώνουν τη θέση του ντουέτου ανάμεσα σε ένα τεράστιο νέφος διαστρικής σκόνης και αερίου.
Η τρίτη και τελευταία κίνηση περιλαμβάνει τον Κένταυρο Α, έναν γαλαξία που βρίσκεται 12 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη με μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του που εκτοξεύει έναν ισχυρό πίδακα σε όλο τον γαλαξία. Σε αυτήν την ηχογράφηση, οι εκπομπές ακτίνων Χ μεταφράζονται σε ήχους ανέμου και αεράκι, ενώ τα δεδομένα ορατού φωτός μετατρέπονται σε ήχους εγχόρδων οργάνων, αποτυπώνοντας τα αστέρια και τη δομή του γαλαξία σε ένα σαρωτικό, μουσικό φινάλε.
Το Κέντρο Ακτίνων Χ Chandra (CXC) ηγήθηκε αυτής της ηχοποίησης, με τη βοήθεια του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Marshall της NASA και της πρωτοβουλίας Universe of Learning του οργανισμού, η οποία αποτελεί μέρος του προγράμματος Science Activation της NASA.
Δείτε ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ
