Πολλά από τα παραμύθια που μας αφηγούνταν όταν ήμασταν μικροί βασίστηκαν σε αληθινές ιστορίες. Ένα από αυτά, ίσως και το πιο ιδιαίτερο, ήταν «Η Πεντάμορφη και το Τέρας». Η συγγραφέας, Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, περιγράφει την αληθινή ιστορία αγάπης του Petrus Gonsalvus (ή Pedro Gonzalez) με την Catherine.

Ο Gonsalvus, γεννημένος στην Τενερίφη το 1537, έγινε γνωστός ως «Ο άνθρωπος του δάσους». Έπασχε από υπερτρίχωση και εξαιτίας αυτής της πάθησης τόσο το πρόσωπο όσο και το σώμα του ήταν καλυμμένα από τρίχες.

Το 1547, ο βασιλιάς Ερρίκος Β’ της Γαλλίας, ζήτησε να δει από κοντά τον ιδιαίτερο νεαρό και έτσι παρουσιάστηκε στο βασιλικό δικαστήριο. Ο Ερρίκος Β’ διέκρινε την ευγένεια και την καλοσύνη του Gonsalvus και θέλησε να τον βοηθήσει. Ο βασιλιάς δεν ήξερε αν ένας άνθρωπος με τη μορφή του Petrus ήταν ικανός να εξευγενιστεί, γιατί και ο ίδιος δεν μπορούσε να ξεχωρίσει εάν ήταν άνθρωπος ή ζώο.

Έτσι η σύζυγος του βασιλιά Ερρίκου, Αικατερίνη των Μεδίκων, ανέλαβε να του βρει σύζυγο προκειμένου να ανακαλύψει και να ακολουθήσει τη φύση του. Μάλιστα σκεφτόταν ότι όσο πιο όμορφη ήταν η γυναίκα που θα παντρευόταν, τόσο το καλύτερο.

Η πρώτη επιλογή της ήταν η κόρη ενός δικαστικού υπαλλήλου. Η όμορφη Catherine, φάνταζε ιδανική για τη βασίλισσα. Ωστόσο, δεν μπορούσε να μην σκεφτεί το ενδεχόμενο της άρνησης λόγω της πάθησης και της αποκρουστικής εμφάνισης του Gonsalvus.

Η σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στο ζευγάρι από την πρώτη στιγμή εξέπληξε τους πάντες. Η Catherine, συνήθισε αμέσως την εμφάνιση του συζύγου της και κατάλαβε πολύ γρήγορα πως ο Petrus ήταν άνθρωπος και όχι ζώο. Απέκτησαν 7 παιδιά εκ των οποίων τα τέσσερα έπασχαν από υπερτρίχωση.

Τα «άρρωστα» παιδιά δόθηκαν σε οικογένειες αριστοκρατών γεγονός που στεναχωρούσε το ζευγάρι, αλλά ποτέ δεν κατάφεραν να αντιδράσουν.

Οι δυο τους αποσύρθηκαν στην Ιταλία. Το 1618 ο Gonsalvus πέθανε και η Catherine έμεινε μόνη. Η ίδια έφυγε από τη ζωή το 1623 αφήνοντας πολλά αναπάντητα ερωτήματα στον κόσμο, που έβλεπε πως αυτό το φαινομενικά αταίριαστο ζευγάρι έζησε ευτυχισμένο για πολλά χρόνια.

Η ιστορία τους σταμάτησε να διαδίδεται και οι επόμενες γενιές δεν γνώριζαν την ύπαρξη τους. Το γεγονός αυτό ήρθε να ανατρέψει με το βιβλίο της η Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve τον 18ο αιώνα, όπου περιέγραψε την ιστορία τους και τους κράτησε ζωντανούς στην αιωνιότητα.

Το έργο «The Beauty and the Beast» (H Πεντάμορφη και το Τέρας) είναι μια εκδοχή του βιβλίου της Villeneuve «La Belle et la Bête» και είναι το πιο διαδεδομένο παραμύθι που περιγράφει την εύρεση της καλοσύνης και ευγένειας μέσα σε έναν άνθρωπο.