Το σκάνδαλο γάλακτος του 1850 στη Νέα Υόρκη αποκαλύφθηκε ως η αιτία θανάτου 8.000 βρεφών, που κατανάλωναν μολυσμένο γάλα από αγελάδες τροφοδοτούμενες με υποπροϊόντα αποστακτηρίων.
Η κατάσταση αυτή προήλθε από τις άθλιες συνθήκες στα γαλακτοκομεία και την ανάγκη για φθηνό γάλα, το οποίο εμπορευόταν ως “αγνό”.
Η αποκάλυψη της φρίκης από τον δημοσιογράφο Frank Leslie κινητοποίησε την κοινή γνώμη για την ασφάλεια των τροφίμων, οδηγώντας σε αλλαγές στη νομοθεσία μετά από σχεδόν μια δεκαετία.
Πιο αναλυτικά
Το σκάνδαλο γάλακτος (swill milk) ήταν ένα μεγάλο σκάνδαλο νοθευμένης τροφής στη Νέα Υόρκη τη δεκαετία του 1850.
Όταν μια μυστηριώδης, ανεξέλεγκτη ασθένεια άρχισε να παίρνει τη ζωή των βρεφών στη Νέα Υόρκη το 1850, υπήρχαν πολλές θεωρίες για το τι πραγματικά συνέβαινε.
Ασθένειες όπως η χολέρα και ο τυφος ήταν μέρος της καθημερινής ζωής, όμως τα βρέφη δεν είχαν κανένα τέτοιο σύμπτωμα. Ήταν κάτι άλλο αυτό που τους συνέβαινε.
Όπως αποδείχθηκε, η αιτία ήταν… το γάλα που έπιναν. Η εφημερίδα του Frank Leslie αποκάλυψε τη φρίκη της παραγωγής γάλακτος και πώς σκότωνε τα βρέφη.
Το σκάνδαλο Swill Milk του 1858 ανακαλύφθηκε από έναν δημοσιογράφο που διερεύνησε τους θανάτους που είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό – όλα αυτά τα μωρά έπιναν μια συγκεκριμένη μάρκα γάλακτος – το οποίο αποδείχτηκε μολυσμένο.
Η παροχή τροφής για τους κατοίκους των πόλεων που κατέφθαναν από όλη την χώρα, ήταν όλο και μεγαλύτερη πρόκληση. Η μεταφορά γάλακτος από την επαρχία ήταν δύσκολη επειδή δεν υπήρχε τρόπος να κρατηθεί κρύο και να το αποτρέψει από το να χαλάσει οπότε, η επόμενη λύση ήταν το γάλα να φτιάχνεται στην πόλη – έτσι έφεραν αγελάδες και δημιούργησαν τα πρώτα γαλακτοκομεία.
Μέχρι το 1840, 500 γαλακτοκομεία της Νέας Υόρκης στέγαζαν τις μισές αγελάδες στην πόλη ενώ οι άλλες αγελάδες κρατήθηκαν σε παραγκουπόλεις κοντά στα εργοστάσια όπου χρησιμοποιούνται για την παραγωγή γάλακτος. Η ανάγκη για παραγωγή γάλακτος ήταν μεγάλη.
Η σίτιση αγελάδων δεν ήταν φθηνή, αλλά τα αποστακτήρια βρήκαν έναν τρόπο να χρησιμοποιούν τα απορρίμματα σιτηρών τους. Τα αποστακτήρια χρησιμοποίησαν τεράστιες ποσότητες σιταριού για να παράξουν ουίσκι και μπίρες. Για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, τα αποστακτήρια άρχισαν να χρησιμοποιούν το παραμένον υποπροϊόν – swill – για να ταΐσουν αγελάδες που στεγάζονταν. Αυτό ήταν και το μεγάλο τους λάθος.
Το γάλα αυτό παράγονταν από αγελάδες που τρέφονταν με ένα πηχτό πολτό τροφής που φτιαχνόταν πρόχειρα, σε βρώμικες και άθλιες δεξαμενές από κοντινά αποστακτήρια ουίσκι. Οι αγελάδες ζούσαν σε φρικτές συνθήκες και τελικά παρήγαγαν γάλα γεμάτο βακτήρια. Για να νοστιμέψουν τη γεύση του γάλακτος, στο εργοστάσιο παρασκευής του, πρόσθεταν διάφορα υλικά έτσι ώστε να γίνει πιο γλυκό. Πουλιόταν φθηνά και διατίθονταν στο εμπόριο ως ‘αγνό’!
Οι New York Times μάλιστα εκτίμησαν ότι σε ένα χρόνο 8.000 βρέφη πέθαναν από αυτό το γάλα, το οποίο δεν απαγορεύτηκε παρά μόνο σχεδόν μια δεκαετία μετά τα θανατηφόρα γεγονότα του 1850. Ωστόσο, το τραγικό σκάνδαλο δημιούργησε μια κινητοποίηση σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων στις Ηνωμένες Πολιτείες.
