Το άρθρο αναδεικνύει τις αλλαγές ονομάτων που έχουν υποστεί διάφορες περιοχές της Αθήνας κατά τη διάρκεια της ιστορίας της. Αναφέρει παραδείγματα όπως οι Κουκουβάουνες που έγιναν Μεταμόρφωση, το Κακοσάλεσι που αναφέρεται στην Αυλώνα, και το Λοιμικό που μετονομάστηκε σε Ελληνικό.
Κάθε αλλαγή συνδέεται με ιστορικά γεγονότα ή χαρακτηριστικά της περιοχής, όπως η ύπαρξη λοιμοκαθαρτηρίου ή η δραστηριότητα βοσκών. Το άρθρο προσφέρει μια ενδιαφέρουσα ματιά στην πολιτιστική και ιστορική εξέλιξη της πρωτεύουσας μέσω των τοπωνυμίων της.
Πιο αναλυτικά
Οι αλλαγές στην Αθήνα κατά τη διάρκεια της σύγχρονης ιστορίας της, είναι πολλές. Μαζί με την πρωτεύουσα αλλάζουν οι γειτονιές, οι άνθρωποι αλά και γνωστά σημεία της πόλης.
Από αυτές τις μετατροπές δε θα μπορούσαν να λείπουν τα ονόματα από περιοχές της Αθήνας που μετά από διάφορα γεγονότα, ιστορίες και πρόσωπα άλλαξαν.
Για παράδειγμα, ποια περιοχή ήταν οι Κουκουβάουνες και ποια το Κακοσάλεσι; Πάμε να τα δούμε…
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος – Παλαιό Φάληρο
Βουρλοπόταμος: Είναι η σημερινή Αμφιθέα, του Παλαιού Φαλήρου, η οποία παλιά δανειζόταν το όνομά της από το ρέμα που την διέσχιζε. Διατήρησε αυτό το όνομα ως το 1960.
Κακοσάλεσι: «Στου σπιτ’ στου Κακοσάλεσ’ δε ματαξαναγυρνώ» τραγουδούσε ο Γιάννης Μηλιώκας τότε που η Αυλώνα αποκαλούταν ακόμα από τους γηραιότερους κατοίκους της με το όνομα που είχε ως το 1927 –και το οποίο σήμαινε «κακό πέρασμα», επειδή το ορμητήριο των κλεφτών εκεί δυσκόλευε το πέρασμα των Οθωμανών.
Λεβί: Ένα από τα πιο άγνωστα παλιά τοπωνύμια της Αθήνας. Το εβραϊκό Λεβί έγινε αργότερα επίθετο. Ποιο ήταν; Ο Δημήτρης Λεβής ήταν ο τελευταίος ιδιοκτήτης της αγροικίας στον Ελαιώνα, που δάνειζε το όνομά της στην γειτονιά γύρω της.
Κατσικάδικα: Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ακόμα σχεδιαζόταν η Πλατεία Δεξαμενής, το Κολωνάκι αποκαλούταν Κατσικάδικα. Βόρεια της πλατείας δεν υπήρχαν παρά καλύβες βοσκών. Τα κατσικάκια τους, μάλιστα, έφαγαν -στην κυριολεξία- την πρώτη απόπειρα δεντροφύτευσης του Λυκαβηττού.
Ελληνικό – Αττική
Το Ελληνικό λεγόταν Λοιμικό, όταν και άλλαξε ονομασία στις αρχές του 20ου αιώνα
Λοιμικό: Ήταν το Ελληνικό μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Αν δεν το μαντέψατε, το όνομα προέρχεται από ένα λοιμοκαθαρτήριο που υπήρχε στην περιοχή.
Κουκουβάουνες: Έτσι λεγόταν η σημερινή Μεταμόρφωση, πριν η μανία να καταργήσουμε τα αρβανίτικα τοπωνύμια «χτυπήσει» την Αττική, και γίνουν τα Λιόσια Ίλιον, η Χασιά Φυλή, το Μενίδι Αχαρνές και το Λιόπεσι Παιανία.
Μαγκουφάνα: Θεωρείται, λοιπόν, πως το όνομα Μαγκουφάνα έχει τις ρίζες του ετυμολογικά από την παραφθορά του ονόματος της Βυζαντινής οικογένειας των Μαγκαφά. Άλλαξε το όνομά της σε Πεύκη με διάταγμα που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το 1960.
