Αρχαιολόγοι στην Ιερουσαλήμ ανακάλυψαν έναν ασύλητο τάφο που ανήκει σε μια νεαρή αρχαία Ελληνίδα εταίρα, χρονολογούμενο στα τέλη του 4ου ή στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Κεντρικό εύρημα είναι ένας σπάνιος κιβωτιόσχημος ανάγλυφος καθρέφτης, ο οποίος σχετίζεται με τον ελληνιστικό κόσμο και δινόταν ως δώρο ή προίκα.
Η θέση του τάφου υποδεικνύει ότι η γυναίκα πιθανόν συνόδευε στρατιωτικές δυνάμεις, ενώ ο ρόλος της ως εταίρας περιλάμβανε και κοινωνικές σχέσεις, με αρκετές περιπτώσεις γάμων με στρατιώτες. Οι αρχαιολόγοι ελπίζουν ότι μελλοντικές δοκιμές θα αποκαλύψουν περισσότερα για την ταφή και τον καθρέφτη.
Πιο αναλυτικά
Σε μια σπουδαία ανακάλυψη προχώρησαν οι αρχαιολόγοι στα νότια της Ιερουσαλήμ, καθώς εντόπισαν έναν ασύλητο τάφο που αποδίδεται σε νεαρή αρχαία Ελληνίδα εταίρα!
Μάλιστα, τα λείψανά της χρονολογούνται στα τέλη του 4ου ή στις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ.
Βασικό αποδεικτικό στοιχείο της ταυτότητας της νεκρής που φιλοξενούσε ο τάφος είναι ο σπάνιος κιβωτιόσχημος ανάγλυφος καθρέφτης που βρέθηκε εντός του και μάλιστα σε άριστη κατάσταση.
Αυτού του τύπου οι καθρέφτες είναι άμεσα συνυφασμένοι με τον ελληνιστικό κόσμο και την Μακεδονική Αυτοκρατορία καθώς δίδονταν στις γυναίκες ως προίκα ή ως δώρο. 
«Είναι μόλις ο δεύτερος καθρέφτης αυτού του τύπου που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα στο Ισραήλ. Και συνολικά, μόνο 63 καθρέφτες αυτού του τύπου είναι γνωστοί σε όλο τον ελληνιστικό κόσμο» δήλωσε χαρακτηριστικά η διευθύντρια της ανασκαφής Liat Oz.
Το γεγονός ότι ο τάφος βρέθηκε στην άκρη ενός δρόμου που οδηγεί στην Ιερουσαλήμ, μακριά από οικισμούς καταδεικνύει, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, πως η γυναίκα αυτή ήταν εταίρα που συνόδευε τον στρατό και πως ο καθρέφτης ήταν ένα δώρο που έλαβε από κάποιο μέλος τους στρατεύματος.
Ο ρόλος της εταίρας, βέβαια, κατά την συγκεκριμένη περίοδο, δεν περιοριζόταν αποκλειστικά στο σεξουαλικό κομμάτι αλλά ήταν πολύ πιο σημαντικός και ουσιαστικά συντροφικός. 
Απόδειξη γι΄ αυτό αποτελεί το γεγονός ότι υπήρξαν αρκετοί γάμοι ανάμεσα σε μέλη του στρατεύματος και γυναίκες συνοδούς.
Όσον αφορά στην ακριβή χρονολόγηση του τάφου, αυτή τοποθετείται ανάμεσα στα τέλη του 4ου και τις αρχές του 3ου π.Χ αιώνα: «Υπάρχουν πολλές πιθανότητες που κυμαίνονται από την εποχή του Αλεξάνδρου, μέχρι τους πολέμους των Διαδόχων και τους πρώτους Συριακούς Πολέμους» επισήμανε ο αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ Guy Stiebel και πρόσθεσε:
«Για όλα υπάρχουν διάφορες ενδείξεις τόσο στα αρχαιολογικά όσο και στα ιστορικά αρχεία. Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να μπορέσουμε να προσδιορίσουμε ακριβώς. Ελπίζουμε ότι, στο εγγύς μέλλον, οι αρχαιομεταλλουργικές δοκιμές θα ρίξουν περισσότερο φως στο μυστήριο αυτής της συναρπαστικής ταφής και του καθρέφτη».
