Η Elizabeth Báthory, γνωστή ως η “Κόμισσα του Αίματος”, θεωρείται από πολλούς ως η πιο διαβόητη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος στην ιστορία, εμπνέοντας ακόμα και τον μύθο του Δράκουλα. Ζώντας τον 16ο αιώνα, φέρεται να βασάνισε και να σκότωσε εκατοντάδες νεαρές γυναίκες, λουόμενη στο αίμα τους για να διατηρήσει τη νεανικότητά της.
Προερχόμενη από ισχυρή οικογένεια, ανέπτυξε φρικιαστικές πρακτικές μετά το θάνατο του συζύγου της, οδηγώντας σε μαζικές εξαφανίσεις κοριτσιών. Η σύλληψή της ήρθε μετά τη δολοφονία ενός ευγενούς κοριτσιού, και καταδικάστηκε για 80 φόνους, αν και οι θρύλοι μιλούν για 650 θύματα.
Η Elizabeth πέθανε φυλακισμένη στο κάστρο της, αφήνοντας πίσω της μια τρομακτική κληρονομιά.
Πιο αναλυτικά:
Κάποιοι λένε ότι η κόμισσα Elizabeth Báthory, η οποία από πολλούς θεωρείται η χειρότερη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος στον κόσμο, ήταν η πραγματική έμπνευση για τον Δράκουλα του Bram Stoker.
Η Elizabeth Bathery έζησε τον 16ο αιώνα και συγκεκριμένα από το 1560 έως το 1614. Ο θρύλος λέει ότι λούστηκε στο αίμα τουλάχιστον 650 υπηρετριών που είχε βασανίσει και σκοτώσει. Λέγεται ότι ήταν τόσο κακιά που οι χωρικοί έκρυβαν τις κόρες τους από φόβο μήπως τις έπαιρνε αυτή.
Οι φρικιαστικές δραστηριότητές της, της “χάρισαν” μερικά παρατσούκλια όπως «η Διαβόητη Κυρία» και «Η Κόμισσα». Αυτή είναι η ιστορία της.
Η Erzsébet Báthory, ευρύτερα γνωστή στον δυτικό κόσμο ως Elizabeth, γεννήθηκε σε μια από τις πιο ισχυρές προτεσταντικές οικογένειες στην Ουγγαρία εκείνη την εποχή. Ήταν κόρη του βαρώνου George Báthory και της βαρόνης Anna Báthory, που ήταν και οι δύο Báthory εκ γενετής.
Πιθανώς λόγω της αιμομιξίας στην οικογένειά της, λέγεται ότι από μικρή ηλικία η Elizabeth υπέφερε από επιληπτικές κρίσεις, απώλεια ελέγχου και κρίσεις οργής. Ως παιδί, είδε τις βάναυσες τιμωρίες που επιδόθηκαν από τους αξιωματικούς της οικογένειάς της στα κτήματά τους.
Ένας θρύλος περιγράφει έναν τσιγγάνο που κατηγορήθηκε για κλοπή και τον ράψανε στην κοιλιά ενός αλόγου που πέθαινε και αφήνοντάς τον να πεθάνει. Το γενεαλογικό της δέντρο περιελάμβανε σίγουρα και κάποιους διαταραγμένους συγγενείς. Ένας από τους θείους της, της δίδαξε τον σατανισμό και έμαθε για τον σαδομαζοχισμό από τη θεία της.
Η Elizabeth παντρεύτηκε όταν ήταν 15 ετών με τον κόμη Ferenc Nadasty, έναν στρατιώτη που θα οδηγούσε τους στρατούς της Ουγγαρίας ενάντια στις οθωμανικές δυνάμεις που απειλούσαν την Κεντρική Ευρώπη.
Μετά τον γάμο της, η κόμισσα έγινε η αρχόντισσα του κτήματος Nádasdy, όπου το ζευγάρι κέρδισε τη φήμη των πιο σκληρών γαιοκτημόνων. Πιστεύεται ότι ο Ferenc της έδειξε μερικούς από τους δικούς του τρόπους να τιμωρεί τους υπηρέτες του. Μετά από 10 χρόνια, η Elizabeth γέννησε 3 κόρες και έναν γιο.
Παρόλο που ο κόμης συμμετείχε στις δραστηριότητες βασανιστηρίων της συζύγου του, το αληθινό κακό της Elizabeth καρποφόρησε μόνο μετά το θάνατο του συζύγου της στις αρχές του 1600.
Τότε, μετακόμισε σε ένα από τα κάστρα της στο Čachtice στη βορειοδυτική Ουγγαρία (τώρα Σλοβακία) και άρχισε να περιβάλλεται από μια ομάδα υπηρετών για να τη βοηθήσουν με τις πρακτικές βασανιστηρίων της.
Ο θρύλος λέει ότι μια μέρα μια συνοδός βούρτσιζε τα μαλλιά της, όταν κατά λάθος τράβηξε πολύ δυνατά έναν κόμπο στα μαλλιά.
Η κόμισσα ξέσπασε από θυμό, πηδώντας και χτυπώντας το κορίτσι με το πίσω μέρος του χεριού της. Το χτύπημα ήταν τόσο δυνατό που έκανε το κορίτσι να αιμορραγήσει και λίγο από αυτό το αίμα έμεινε στο χέρι της Elizabeth. Αργότερα το ίδιο βράδυ, η Elizabeth παρατήρησε ότι το δέρμα στο χέρι της, όπου είχε το αίμα φαινόταν πιο νεανικό από ήταν εδώ και πολλά χρόνια.
Αυτό της έδωσε την ιδέα ότι αν μια τόσο μικρή ποσότητα αίματος μπορούσε να κάνει το χέρι της να φαίνεται τόσο νέο, τότε περισσότερο αίμα θα μπορούσε να επαναφέρει τη νεανικότητα σε ολόκληρο το σώμα της. Λέγεται ότι τότε άρχισε η τρέλα της να λούζεται στο αίμα παρθένων κοριτσιών.
Νεαρές γυναίκες άρχισαν να εξαφανίζονται από κοντινά και μακρινά χωριά, καθώς και παιδιά. Δυστυχισμένα κορίτσια παρασύρθηκαν στο κάστρο με την προοπτική ότι θα έβρισκαν δουλειά εκεί, αλλά δεν τα είδαν ποτέ ξανά.
Όταν έφτασαν, τους έκλεισαν σε ένα κελάρι καθώς περίμεναν βασανιστήρια. Η Elizabeth πραγματοποίησε πολλά από τα βασανιστήρια η ίδια, χτυπώντας συχνά τα κορίτσια μέχρι θανάτου.
Σύντομα, άρχισε να ξεμένει από νεαρές γυναίκες, γιατί είτε τις είχε πάρει ήδη, είτε οι χωριανοί είχαν αρχίσει να κρύβουν τις κόρες τους από φόβο μήπως τις πάρει. Τότε ήταν που η κόμισσα άρχισε να καταφεύγει σε ευγενή κορίτσια, μια απόφαση που θα οδηγούσε τελικά στο θάνατό της.
Μετά τη δολοφονία ενός ευγενούς κοριτσιού το 1609, την οποία η Elizabeth προσπάθησε να παρουσιάσει ως αυτοκτονία, οι αρχές αποφάσισαν τελικά να δράσουν. Κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής επιδρομής, οι αξιωματούχοι ερεύνησαν το κάστρο και ανακάλυψαν τα πτώματα νεαρών κοριτσιών παντού.
Τελικά, αφού άκουσαν αμέτρητες μαρτυρίες για τις φρικτές δραστηριότητες που γίνονταν πίσω από τα τείχη του κάστρου, η Elizabeth και οι υπηρέτες της καταδικάστηκαν για 80 κατηγορίες φόνων, αν και στοιχεία έδειξαν ότι μπορεί να έχουν σκοτωθεί συνολικά 650 γυναίκες.
Οι υπηρέτες της καταδικάστηκαν σε θάνατο, αλλά η Elizabeth φυλακίστηκε ισόβια σε ένα δωμάτιο στο δικό της κάστρο που ήταν επιστρωμένο με μικροσκοπικές σχισμές για φαγητό και αέρα. Η Elizabeth έζησε για 3,5 χρόνια πριν τη βρουν νεκρή ξαπλωμένη μπρούμυτα στο πάτωμα.
Μετά το θάνατό της, η κόμισσα Elizabeth Báthory έμεινε στην ιστορία ως μια από τις πιο κακές γυναίκες που έχουν περπατήσει ποτέ στον πλανήτη.
