Στα χωριά Πυργιώτικα και Δήμαινα της Αργολίδας, η ελιά αποτελεί κεντρικό στοιχείο της τοπικής κουλτούρας και οικονομίας. Οι κάτοικοι βιώνουν την κάθε συγκομιδή ως μια διαδικασία που συνδέει την παράδοση με τον βιοπορισμό τους, ενώ οι ελαιοραβδιστικές μηχανές σηματοδοτούν τον ρυθμό της ζωής τους.

Ωστόσο, οι μικροπαραγωγοί αντιμετωπίζουν προκλήσεις, όπως οι υψηλές τιμές εργασίας και η πίεση από εμπόρους και μεσάζοντες, που επηρεάζουν τις τιμές του ελαιολάδου στην αγορά. Η αγωνία τους για τη βιωσιμότητα της παραγωγής τους αποτυπώνει τις δυσκολίες που προκύπτουν στην προσπάθεια διατήρησης της κληρονομιάς και της ποιότητας του προϊόντος.