Ο Κριστιάνο Ρονάλντο έδωσε μία μεγάλη συνέντευξη στον Βρετανό δημοσιογράφο και παρουσιαστή, Πιρς Μόργκαν, στον οποίο μίλησε και για την απουσία του από την κηδεία του αδικοχαμένου συμπαίκτη του στην εθνική Πορτογαλίας, Ντιόγκο Ζότα.

Η απουσία του από την κηδεία του Ντιόγκο Ζότα προκάλεσε συζητήσεις και ο Κριστιάνο Ρονάλντο απάντησε για πρώτη φορά για το θέμα, υποστηρίζοντας ότι παρουσία του θα δημιουργούσε… τσίρκο, το οποίο είχε ζήσει και ο ίδιος στο θάνατο του πατέρα του. Ο Πορτογάλος σούπερ σταρ τα “έχωσε” έτσι και στα Μέσα για τον τρόπο που καλύπτουν αυτές τις τραγικές περιπτώσεις.

Οι δηλώσεις του Κριστιάνο Ρονάλντο

«Οι άνθρωποι με επικρίνουν πολύ. Όπως είπα, δεν με νοιάζει αυτό, γιατί όταν έχεις καθαρή συνείδηση, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για το τι λέει ο κόσμος. Αλλά ένα από τα πράγματα που δεν έχω κάνει από τότε που πέθανε ο πατέρας μου είναι να πάω σε νεκροταφείο. Δεν έχω ξαναπάει σε νεκροταφείο.

Και δεύτερον, γνωρίζουν τη φήμη μου. Όπου κι αν πάω, είναι τσίρκο. Ούτε εγώ πήγα γιατί, αν πήγαινα, η προσοχή θα ήταν στραμμένη πάνω μου, και δεν θέλω τέτοιου είδους προσοχή. Οι άνθρωποι μπορούν να συνεχίσουν να με επικρίνουν. Ένιωσα καλά με την απόφασή μου. Δεν χρειάζεται να βρίσκομαι μπροστά στις κάμερες για να δουν οι άνθρωποι τι κάνω. Το κάνω πίσω από τα παρασκήνια. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με τις οικογένειες του Ντιόγκο Ζότα και του Αντρέ Σίλβα και να προσφέρω υποστήριξη.

Πρέπει να είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός με τις παρεμβάσεις μου. Δεν θέλω να κάνω κριτική, αλλά είδα ανθρώπους να δίνουν συνεντεύξεις, να μιλάνε για τον Ζότα, φυσικά, για το ποδόσφαιρο… Παρακαλώ, τι είναι αυτό; Παρακαλώ. Δεν χρειάζεται να είμαι μέρος αυτού του κόσμου. Μερικοί άνθρωποι νιώθουν καλά έτσι. Θέλουν να είναι στην πρώτη σειρά για να δουν τον Κριστιάνο να φτάνει. Δεν χρειάζομαι κάμερες για να ξέρει ο κόσμος τι κάνω γι’ αυτούς. Υπήρξε πολλή κριτική γύρω από αυτό. Αν θέλετε να απολαύσετε τα γενέθλιά σας, μην με προσκαλέσετε. Αν με προσκαλέσετε, ξέρετε… Μην με προσκαλέσετε. Πηγαίνω κάπου και μου ζητούν αμέσως φωτογραφίες.

Όταν πέθανε ο πατέρας μου, εκτός από τον πόνο της απώλειας, έπρεπε να αντιμετωπίσουμε μια πλημμύρα από κάμερες και περίεργους θεατές στο νεκροταφείο και παντού. Είναι παράλογα ντροπιαστικό να βλέπουμε τηλεοπτικά κανάλια, σχολιαστές και μέσα κοινωνικής δικτύωσης να δίνουν έμφαση σε μια απουσία αντί να τιμούν με σεβασμό τον πόνο μιας οικογένειας που ακρωτηριάστηκε και καταστράφηκε από την απώλεια δύο αδελφών. Ντρέπομαι κι εγώ που το βλέπω. Θλιβερό.

Δεν μπορούσα να το πιστέψω όταν έλαβα τα μηνύματα. Έκλαψα πολύ. Ήταν μια πολύ, πολύ δύσκολη στιγμή για όλους, για τη χώρα, για τις οικογένειες, για τους φίλους, για τους συμπαίκτες. Συνταρακτικό. Ήταν ένα σοκ. Ακόμα νιώθουμε την αύρα του στην εθνική ομάδα, όταν φοράμε τη φανέλα, επειδή ο Ντιόγκο ήταν ένας από εμάς. Ήταν πολύ καλός άνθρωπος, ήρεμος… Μου άρεσε πολύ που ήμουν μαζί του, μοιραζόμασταν υπέροχες στιγμές. Ήταν λυπηρό».