Ο σύζυγος της Βούλας Πατουλίδου, Δημήτρης Ζαρζαβατσίδης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών, έχοντας γράψει τη δική του ιστορία στον ελληνικό αθλητισμό, ως ένας εκ των κορυφαίων της άρσης βαρών στις δεκαετίες του ’70 και του ’80.

Μπορεί η παρουσία του δίπλα στην πρώτη “χρυσή” Ολυμπιονίκη της Ελλάδας, Βούλα Πατουλίδου, να επισκίασε τη δική του προσφορά στον ελληνικό αθλητισμό, αλλά ο Δημήτρης Ζαρζαβατσίδης αποτέλεσε έναν από τους πιο σημαντικούς αθλητές της άρσης βαρών για τη χώρα μας, έχοντας και ο ίδιος συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Δημήτρης Ζαρζαβατσίδης γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1956, στην Κάτω Τούμπα Θεσσαλονίκης, με καταγωγή από τη Φιλιππούπολη και τη Βιζύη, ενώ η μητέρα του ήταν από την Τερπνή Σερρών. Ο ίδιος ξεκίνησε την καριέρα του από μικρή ηλικία στη συμπρωτεύουσα και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της πορείας του προπονούμενος στην Θεσσαλονίκη, στο γυμναστήριο της ΧΑΝΘ.

Ξεκίνησε να αγωνίζεται στην άρση βαρών τον Σεπτέμβριου του 1971, μετά από προτροπή του θείου του, για να γυμναστεί και να χάσει βάρος, αλλά κατέληξε να “σαρώσει” τα πρωταθλήματα Ελλάδας από την εφηβική του ηλικία.

Τα 9 πρωταθλήματα Ελλάδας και η 8η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες

Ο Δημήτρης Ζαρζαβατσίδης αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ελληνική άρσης βαρών, κατακτώντας για 4 σερί χρόνια το πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων, με δύο καταρρίψεις του πανελληνίου ρεκόρ στην ηλικία του.

Το 1975 κατέκτησε μάλιστα τόσο το πρωτάθλημα εφήβων, όσο και των ανδρών, για να αναδειχθεί συνολικά στην καριέρα του δέκα φορές πρωταθλητής Ελλάδας μέσα σε μία δεκαετία. Στο παλμαρέ του έχει και μία σειρά από μετάλλια σε βαλκανικούς και μεσογειακούς αγώνες, ενώ η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του ήρθε το 1980 στη Μόσχα.

Ο Έλληνας πρωταθλητής συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και κατέλαβε την 8η θέση, ανοίγοντας το… δρόμο και για τις μεγάλες επιτυχίες που ακολούθησαν για την Ελλάδα στην άρση βαρών.

Οι αγωνιστικές του επιτυχίες

1971: Πρωταθλητής εφήβων Β. Ελλάδος.

1972: Πρωταθλητής εφήβων Β. Ελλάδος.

1973: Πρωταθλητής Εφήβων, με καταρρίψεις Πανελληνίων εφηβικών ρεκόρ.

1974: Πρωταθλητής Εφήβων, με καταρρίψεις Πανελληνίων εφηβικών ρεκόρ.

1974: 2^ος στο Πανελλήνιο ανδρών.

1975: 1^ος Πανελληνιονίκης, εφήβων και ανδρών.

1975: 2^ος στην τριεθνή συνάντηση στη ΝΙΣ της Γαλλίας.

1975: Στους Μεσογειακούς Αγώνες του Αλγερίου, ήταν 4^ος στην κατηγορία των 110 κιλών.

1975: Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Βελιγράδι), κατέλαβε την δέκατη θέση.

1976: 1^ος Πανελληνιονίκης εφήβων & ανδρών.

1976: 3^ος Βαλκανιονίκης ανδρών, με καταρρίψεις Πανελληνίων ρεκόρ, ανδρών & εφήβων.

1976: Στο Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εφήβων (Γκντανσκ Πολωνίας). Κατέλαβε την 5^η θέση και στα δύο πρωταθλήματα, στην κατηγορία των 110 kgr. καταρρίπτοντας τα Πανελλήνια ρεκόρ εφήβων & ανδρών.

1977: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

1977: Στους Βαλκανικούς της Άγκυρας, κατέλαβε την 4^η θέση, στην κατηγορία των  110 κιλών,  με επίδοση 307,5,  με καταρρίψεις Πανελληνίων ρεκόρ ανδρών.

1978: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

1978: Στους Βαλκανικούς αγώνες που διεξήχθησαν στην Θεσσαλονίκη, με επίδοση 155 στο αρασέ, κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο. Χάλκινα μετάλλια κατέκτησε με 192,5 στο ζετέ και 347,5 στο σύνολο, με καταρρίψεις Πανελληνίων ρεκόρ αδρών.

1978: 2^ος στο διεθνές τουρνουά ΤΣΙΤΣΙΜΠΑΚΕΙΑ.

1978: 2^ος στο Μεσογειακό κύπελλο, στην Πεσκάρα Ιταλίας.

1979: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

1979: Στους Βαλκανικούς αγώνες της Βάρνας, αγωνιζόμενος στην κατηγορία των 110 κιλών, κατέκτησε αργυρά μετάλλια και στα τρία αγωνίσματα.

1979: 2^ος Μεσογειονίκης, στο ΣΠΛΙΤ της Γιουγκοσλαβίας.

1979: 8^ος στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Θεσσαλονίκης, με καταρρίψεις Πανελληνίων ρεκόρ. Πραγματοποίησε την καλύτερη εμφάνιση από ελληνικής πλευράς και αγωνιζόμενος στην κατηγορία των +110 κιλών, με επίδοση 155+195=350 κιλά, κατέλαβε την 8^η θέση.

1979: Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Βάρνα) ο αγωνίστηκε στην κατηγορία των 110 κιλών και ήταν ένατος

1980: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

1980: 1^ος Βαλκανιονίκης (Γκόρνα Βουλγαρίας), με το μεγαλύτερο ζετέ των αγώνων. Κέρδισε 1 χρυσό και 2 χάλκινα μετάλλια.

1980: 2^ος στο Διηπειρωτικό τουρνουά, στη Σαγκάη της Κίνας.

1980: Στο πρωτάθλημα ΕΟΚ, αγωνίστηκε στην κατηγορία των +110 και με επίδοση 322,5 κιλά, κατέκτησε 3 χρυσά μετάλλια.

1980: Στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας, αγωνίστηκε στην κατηγορία των 110 κιλών κα με επίδοση 347,5 (155+192,5) κιλά, κατετάγη 8^ος. Οι προσπάθειες του ήταν: 150 155 160 192.5 200 200 = 347.5

1980: Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (Βελιγράδι), κατετάγη δέκατος.

1981: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

1981: Στο Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Λιλ, αγωνίστηκε στην κατηγορία των 110 κιλών και με επίδοση 145+180=325 κιλών, κατετάγη 9^ος στην Ευρώπη και 11^ος στον κόσμο.

1982: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

Το 1982, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Λιουμπλιάνα), κατέλαβε την όγδοη θέση στον κόσμο, στα 110 κιλά, με επίδοση 162,5+205= 367,5.

1983: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

1983: 1^ος στο πρωτάθλημα ΕΟΚ (Κοπεγχάγη), με νέο ρεκόρ αγώνων, στα υπερβαρέα με 322,5 κιλά στο σύνολο.

1983: Στους μεσογειακούς του Μαρόκου (Καζαμπλάνκα) κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των 110 κιλών, ανυψώνοντας 365 κιλά στο σύνολο. Η επίδοση του αποτέλεσε ρεκόρ αγώνων.

1983: 2^ος στους Βαλκανικούς της Θεσσαλονίκης.

1985: 1^ος Πανελληνιονίκης ανδρών.

1985: 3^ος Βαλκανιονίκης (Κωνσταντινούπολη).

1986: Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Σόφια), ο Ζαρζαβατσίδης κατετάγη ενδέκατος, στην κατηγορία των +110 κιλών, με επίδοση 140+180=320 κιλά.

Οι τιμητικές του διακρίσεις

1971-1986: Επί δεκαπενταετία λαμβάνει τιμητικές διακρίσεις, για τις αγωνιστικές του επιτυχίες αλλά και για το ήθος του, ως ανθρώπου, από το σωματείο του, την ΧΑΝΘ.

1979: Η ΕΟΑ (Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων), τον βραβεύει με δίπλωμα, για την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου, στους Μεσογειακούς αγώνες.

1980: Η ΕΟΑ, τον βραβεύει με δίπλωμα, για την κατάκτηση της 8^ης θέσης στους Ολυμπιακούς αγώνες της Μόσχας.

1982: Το ΑΣΑΕΔ (ανώτατο συμβούλιο αθλητισμού ενόπλων δυνάμεων), τον βραβεύει σαν τον καλύτερο αθλητή, των ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας.

1983: Ο Δήμος Θεσσαλονίκης, δια του δημάρχου, Μαναβή Θεοχάρη, κατόπιν ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, του απονέμει το χρυσό μετάλλιο της πόλης, για τις διεθνείς επιτυχίες του, ως δημότη της πόλης.

1983: Ο ΠΣΑΤ, βραβεύει την εθνική ομάδα άρσης βαρών, ως την καλύτερη ομάδα της χώρας σε όλα τα αθλήματα (για τις επιτυχίες του 1982), της οποίας ήταν βασικό στέλεχος.

1983: Η ΕΟΑΒ, τον βραβεύει για τις διακρίσεις του, στον Ελληνικό και διεθνή χώρο.

1996: Τιμήθηκε σε εκδήλωση της ΠΣΚ ΤΕΦΑΑ – ΑΠΘ, με θέμα συζήτησης : “Ολυμπισμός και αθλητικός επιστήμονας”.