Η Μαρία Σάκκαρη «άνοιξε» την ψυχή της σε συνέντευξη που παραχώρησε στη Nova, αποκαλύπτοντας τις πιο σκοτεινές και δύσκολες στιγμές της διαδρομής της στο παγκόσμιο τένις. Η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια μίλησε για τις προσωπικές της μάχες με την ψυχική υγεία, τις κρίσεις πανικού, αλλά και τον διαρκή αγώνα της να αποτινάξει τη σκιά του οικογενειακού της ονόματος.
«Θυμάμαι, πήγαινα στα τουρνουά και όλοι έλεγαν «η κόρη της Κανελλοπούλου». Δεν ήμουν τότε η Μαρία η Σάκκαρη. Όλοι σε αντιμετωπίζουν διαφορετικά, κυρίως κακά εδώ στην Ελλάδα. Με βοήθησε η μητέρα μου να φύγει όλο αυτό το βάρος από μέσα μου. Στην Ελλάδα ήμουν no1, αλλά όταν έβγαινα και έπαιζα έξω, δεν ήμουν τόσο καλή. Ήμουν πολύ μέτρια παίκτρια. Έβλεπα ότι αν θέλω να το κάνω αυτό σοβαρά, έπρεπε να φύγω έξω.
Η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια αποκάλυψε ότι η μετακίνησή της στο εξωτερικό ήταν μονόδρομος, αφού – παρά την κυριαρχία της στην Ελλάδα – δεν ένιωθε αρκετά ανταγωνιστική στο διεθνές επίπεδο. «Ήμουν πολύ μέτρια παίκτρια. Έβλεπα ότι αν θέλω να το κάνω αυτό σοβαρά, έπρεπε να φύγω έξω», είπε χαρακτηριστικά.
Συγκλονιστική ήταν η περιγραφή της για την περίοδο που έφτασε στο Νο3 της παγκόσμιας κατάταξης. Αντί για χαρά και δικαίωση, βίωσε τελείως διαφορετικά συναισθήματα. «Ήμουν στη Μαδρίτη, ήταν ένα σκοτεινό δωμάτιο, με έπιασαν κρίσεις πανικού. Δεν ήθελα να σηκωθώ να βγω από το σπίτι. Γενικότερα ήταν μία πολύ άσχημη περίοδος που ήρθε αμέσως μετά από μία επιτυχία», παραδέχτηκε, φανερώνοντας το ψυχικό βάρος που μπορεί να φέρει η κορυφή.
Το τένις, που υπήρξε όνειρο ζωής, έπαψε για ένα διάστημα να της προσφέρει χαρά. «Δεν μου άρεσε που βρισκόμουν στο γήπεδο, δεν μου άρεσε η προπόνηση, δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτα», εξομολογήθηκε.
Παρά τις δυσκολίες, η Σάκκαρη δείχνει να έχει συμφιλιωθεί με τον εαυτό της και τις αδυναμίες της. «Νομίζω ότι είμαι ένας άνθρωπος πολύ χαμογελαστός, πολύ δοτικός και πολλές φορές όταν μπαίνω στο γήπεδο βγάζω πάθος, πολλές φορές με λάθος τρόπο», είπε, περιγράφοντας τη διαρκή μάχη ανάμεσα στο πάθος και τον έλεγχο.
