Αναδρομή στα πρώτα του χρόνια στην Αργεντινή, αλλά και στο πως κατάφερε να γίνει ένας εκ των κορυφαίων παικτών στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, έκανε ο Σέρχιο Αγκουέρο σε συνέντευξή του στον Guardian.

Ο Σέρχιο Αγκουέρο σταμάτησε πρόωρα το ποδόσφαιρο εξαιτίας ενός προβλήματος με την καρδιά του, αλλά πρόλαβε να γίνει θρύλος της Μάντσεστερ Σίτι και της εθνικής Αργεντινής, με τον ίδιο να στέκεται στα δύσκολα παιδικά του χρόνια και στη συμβολή του πατέρα του και των συμπαικτών του στην εξέλιξή του, μιλώντας στο βρετανικό Μέσο.

Οι δηλώσεις του Αγκουέρο

«Ως παιδί, σκεφτόμουν, “Α, είναι τόσο εύκολο: αυτά τα παιδιά δεν προπονούνται ποτέ, απλώς ξύνουν τα αρ@@@@@ τους”. Αλλά όχι. Είναι απαραίτητο να έχεις ανθρώπους στο πλευρό σου. Στην περίπτωσή μου, τον πατέρα μου. Ήταν πολύ αυστηρός. Τελικά, αν δεν ήταν έτσι, τι θα είχε απογίνει η ζωή μου;

Πρέπει να το δεις από μια άλλη οπτική γωνία. Τι θα γινόταν αν δεν με είχε πιέσει; Σε γειτονιές σαν τη δική μου, υπάρχει πολύς εθισμός, πολλά ναρκωτικά. Περπατούσα στους δρόμους και μύριζα μαριχουάνα, ενώ ήταν συνηθισμένο να πυροβολούσαν ανθρώπους. Δεν ήξερα τι ήταν, αλλά όταν το είπα στον μπαμπά μου, τρελάθηκε.

Δεν ήξερα καθόλου αγγλικά. Ο Πάμπλο Ζαμπαλέτα με βοήθησε πολύ. Υπήρχαν οι Νταβίντ Σίλβα, Γιάγια Τουρέ, Κάρλος Τέβες. Όταν κάθισα στο αγγλικό τραπέζι, σκέφτηκα: “Γαμώτο”. Είπαν: “Έλα, κάθισε”. Άκουγα και, σιγά σιγά, χωρίς καν να έχω πιάσει μολύβι ή να έχω δάσκαλο, άρχισα να καταλαβαίνω. Οι Άγγλοι ήταν πολύ καλοί μαζί μου. Μου φέρθηκαν καλά, με υπερασπίστηκαν.

Έχω φίλους που πηγαίνουν στους αγώνες και μου στέλνουν φωτογραφίες (σ.σ. από το άγαλμά του) και σκέφτομαι: “Αυτό είναι τρελό. Αυτό θα είναι πάντα εκεί”. Με την πάροδο του χρόνου εκτίμησα πόσο σημαντικό ήταν αυτό το γκολ. Είναι το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας μου και το πιο σημαντικό για τη Σίτι . Το ξέρω. Είμαι χαρούμενος, περήφανος που το πέτυχα και που θα μείνει για πάντα στην ιστορία του συλλόγου».

Για την περίοδο της πανδημίας: «Είχα αρχίσει να παίρνω κιλά, ήμουν χοντρός σαν βαρέλι».