Σε ένα όμορφο απομονωμένο νησί της Ελλάδας, η γοητευτική Άλεξ πιάνει δουλειά ως σερβιτόρα σε ένα παραθαλάσσιο, μικρό εστιατόριο. Κερδίζει αμέσως την καρδιά του χαρισματικού Ενρίκο, αλλά η ίδια ερωτεύεται τον αινιγματικό μάνατζερ του εστιατορίου, Μαξ, έναν μοναχικό Αμερικανό που εγκαταστάθηκε στο νησί πριν από δεκαετίες.

Συνέντευξη από τον Αλέξανδρο Ρωμανό Λιζάρδο (Αποκλειστικό)

Φερνάντο Τρουέμπα

Λιγότερο από ένα λεπτό έχει περάσει από το τέλος της ταινίας. Ακούγαμε ότι είχατε την Ελλάδα στο μυαλό σας για τα γυρίσματα. Και ξέρω ότι ήταν ένα σχέδιο που θέλατε πολύ καιρό να ολοκληρώσετε. Υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος; Πώς νιώθετε τώρα που ολοκληρώσατε μια ταινία που γυρίστηκε εδώ;

Δεν ξέρω. Από την αρχή, όταν έγραφα το σενάριο, πάντα σκεφτόμουν την Ελλάδα, και ένα ελληνικό τοπίο, όχι αυστηρά την Ελλάδα, αλλά κάποιο ήσυχο, απομονωμένο μέρος με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Γιατί αυτή η ταινία είναι μια μορφή «φιλμ νουάρ». Έχει ατμόσφαιρα από κάποιες ταινίες που ξεκινάει χαλαρά, αλλά δεν είναι απόλυτα «ηλιόλουστη», και στο τέλος μεταμορφώνεται σε κάτι πολύ σκοτεινό, καταλαβαίνετε; Έτσι το έβλεπα.

Ο συγχρονισμός ήταν τέλειος σήμερα, (βασικά απόψε), γιατί η τελευταία σκηνή που έπρεπε να γυρίσετε, βάση σεναρίου, ήταν σε βροχερό περιβάλλον και (λόγω καιρού) δεν χρειάστηκε καν να χρησιμοποιήσετε (πολλά) εφέ για να φαίνεται μεγάλη και έντονη. Πώς αισθάνεστε που γυρίσατε σε τέτοιες συνθήκες;

Καταρχάς, χθες και σήμερα ήταν λίγο δύσκολη η δουλειά λόγω των συνθηκών, αλλά ήμασταν ευλογημένοι με απίστευτο καιρό (στα προηγούμενα γυρίσματα) και αυτό το απίστευτο τοπίο που δεν θα φύγει ποτέ από το οπτικό πεδίο και το μυαλό μου. Έχω ένα σπίτι στη Μαγιόρκα και αγαπώ τη Μεσόγειο, αλλά το φως εδώ, στην Τρίκερι και στην Ικαρία, είναι πολύ ξεχωριστό. Κοιτάζεις τα βουνά και βλέπεις όλες τις αποχρώσεις του μπλε. Είναι σαν ιαπωνική ζωγραφική. Η θάλασσα είναι απίστευτα ήσυχη. Εδώ (ο τόπος) είναι δώρο. Υπάρχει μια ησυχία και πρέπει να πω ότι έκανα μια ταινία σαν «υδάτινο πλύσιμο». Δεν υπάρχουν αυτοκίνητα εδώ. Είναι μόνο το νερό και η φύση. Και, ναι, είναι επίσης ένα ρομαντικό θρίλερ, μπορούμε να το πούμε.

Συνεργαστήκατε με πολλούς λαμπρούς αστέρες από την Ισπανία, τη Λατινική Αμερική, αλλά και από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πώς ήταν η εμπειρία να συνδυάσετε τόσες διαφορετικές κουλτούρες υπό την καθοδήγησή σας;

Λοιπόν, αυτή η ιστορία ήταν για τρεις χαρακτήρες, των οποίων οι μοίρες διασταυρώνονται σε μια άλλη χώρα που κανείς από αυτούς δεν γνωρίζει. Έτσι υπάρχει ένας Αμερικανός, μια Ισπανίδα και ένας Βραζιλιάνος, των οποίων οι μοίρες συναντιούνται, και στην αρχή όλα είναι φιλικά και ρομαντικά, αλλά στο τέλος γίνεται κάτι πιο σκοτεινό.

Ένα μέρος που ονομάζεται “Κότες”, δηλαδή “Πουλερικά”. Να ρωτήσω αν αυτό το μπλουζάκι αποτελεί φόρο τιμής στον τόπο;

Ναι, μόλις μου το έδωσαν. Μου το έδωσαν τις «Κότες» και υπήρχε μια φράση εκεί (στο πίσω μέρος της μπλούζας), που έλεγε η βοηθός μου, η Άννα: «προσοχή, ο Φερνάντο πλησιάζει». Ήταν μάλλον «η πιο δημοφιλής ατάκα» στη διάρκεια των γυρισμάτων.

Πώς ήταν για εσάς να βρίσκεστε εδώ με τον Ματ Ντίλον και να τον πείσετε να δουλέψει σε Ελληνικό έδαφος;

Ήταν υπέροχο. Σίγουρα θα επιστρέψω εδώ. Δεν μου έχει συμβεί ποτέ πριν, ακόμα και στα πιο όμορφα μέρη που έχω πάει, να λέω ότι θέλω να επιστρέψω σε ένα τόπο. Αλλά εδώ, νιώθω ότι πρέπει να επιστρέψω, όχι για τη δουλειά, αλλά ίσως για να γράψω ή απλώς για να διαβάσω και να γράψω. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος και με εξέπληξε που κανένα από τα μέλη του συνεργείου ή οι Έλληνες ηθοποιοί δεν γνώριζαν αυτό το μέρος, εκτός από έναν από το συνεργείο μου που είναι από τον Βόλο. Οι υπόλοιποι μου έλεγαν συνεχώς “ευχαριστούμε που μας βοήθησες να ανακαλύψουμε αυτό το μέρος της Ελλάδας”. Για μένα, αυτό ήταν υπέροχο να το μοιράζονται μαζί μου.

Μάθατε καθόλου ελληνικά κατά τη διάρκεια της παραμονής σας εδώ;

Πολύ λίγα. Άρχισα να παίρνω μαθήματα, πριν αρχίσουν τα γυρίσματα, αλλά όταν ξεκίνησαν, δεν υπήρχε χρόνος. Ξέρετε, πάντα διαβάζω για την Αρχαία Ελλάδα, είναι (αναπόσπαστο) μέρος της ζωής μου. Αγαπώ να διαβάζω για την Αρχαία Ελλάδα, για το δράμα, την κωμωδία, τη δημοκρατία, για όλα όσα γεννήθηκαν εδώ. Αλλά αυτό εσύ το γνωρίζεις. Έχω μια τεράστια βιβλιοθήκη με βιβλία για την Ελλάδα. Ο πολιτικός μου ήρωας/εμπνευστής είναι επίσης Έλληνας· ο Κορνήλιος Καστοριάδης, τον οποίο διαβάζω και ξαναδιαβάζω συνεχώς. Έτσι, ακόμα και πριν κάνω αυτή την ταινία εδώ, είχα μια βαθιά σχέση με τον ελληνικό πολιτισμό, με την Ελλάδα και το παρελθόν της. Η Αρχαία Ελλάδα είναι σαν να είμαι εκεί. Περνάω πολύ χρόνο εκεί, πραγματικά.

Τελικά, θα υιοθετήσετε το γατάκι που ήταν καθημερινά στα γυρίσματά σας, τον «Χειμώνα»;

Ξέρετε, η Κριστίνα (Ουέτε) σύζυγος και παραγωγός του) μου έχει απαγορέψει να υιοθετώ άλλα κατοικίδια. Εγώ όμως θα προσπαθήσω μέχρι την τελευταία στιγμή να την μεταπείσω.

Sergio Iván Castaño (Διευθυντής Φωτογραφίας)

Αυτή ήταν η τελευταία σκηνή της ταινίας. Πώς νιώσατε που βρεθήκατε εδώ στην Ελλάδα και γυρίσατε αυτήν την ταινία με τον Φερνάντο Τρουέμπα;

Η ταινία είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι αυτό το μέρος και οι άνθρωποι εδώ: οι άνθρωποι της Αθήνας, οι άνθρωποι του Πήλιου. Ο κόσμος εδώ είναι καταπληκτικός. Είμαι πολύ, πολύ χαρούμενος (που βρέθηκα εδώ). Και ξέρω ότι χρειάζομαι μια νέα πρόταση στη ζωή μου: να επιστρέψω εδώ και να μείνω περισσότερο χρόνο με τους ανθρώπους και σε αυτό το μέρος. Αγαπώ αυτό το μέρος και το συνεργείο μου. Είμαι πολύ χαρούμενος. Όλο το συνεργείο μου είναι Έλληνες. Και ειλικρινά, είμαι πολύ χαρούμενος με τους πολεμιστές μου που στο τέλος αντιμετώπισαν άξια και τη βροχή. Η στιγμή ήταν απίστευτη. Λέω πως για μένα είναι πολύ σημαντικό, όχι μόνο το επαγγελματικά άρτιο συνεργείο, αλλά και οι καλοί άνθρωποι γύρω μου. Και είχα τους πιο όμορφους ανθρώπους για να δουλέψεις μαζί τους. Είμαι πολύ χαρούμενος.

Η Ταινία «Στοιχειωμένη Καρδιά» κάνει πρεμιέρα στις 29 Αυγούστου στην Ελλάδα.

Δείτε το τρέιλερ της ταινίας «Στοιχειωμένη καρδιά»

Διάβασε ΕΔΩ για τους Έλληνες συντελεστές της ταινίας