To “Borderlands” σαν joystick φτάνει στα χέρια των θεατών. Μια παγίδα σε συναυλία οδηγεί την αγωνία στην κορυφή της στην «Παγίδα» (και οι δύο ταινίες χωρίς δημοσιογραφική προβολή). Σήμερα κάνει πρεμιέρα και το «Εγώ ο Απαισιότατος 4»… μεταγλωττισμένο. Μαζί του ακολουθούν και «20.000 Είδη Μελισσών» που τσιμπάνε αλύπητα όσους προτιμούν τις πεποιθήσεις και την ασφάλεια, αντί την ανιδιοτελή αγάπη. Και εμείς, στο ίδιο έργο θεατές.

Μαζί με όλα αυτά, δύο αφιερώματα: Ένα εστιασμένο στη ρουτίνα της εργασίας με τις ταινίες «Υπάλληλοι» και “Office Space” και η πρώτη προβολή του αφιερώματος στον Αλέν Ντελόν, με αφορμή την απώλεια του, το «Γυμνοί στον Ήλιο».

Εγώ ο Απαισιότατος 4 (Μεταγλωττισμένο)

Τα είπαμε και την προηγούμενη εβδομάδα για το «Εγώ ο Απαισιότατος 4» που έκανε πρεμιέρα με υπότιτλους στις μεγάλες οθόνες. Περιοριζόμαστε αυτή την εβδομάδα σχολιάζοντας ότι η μεταγλωττισμένη απόδοση είναι εξίσου ευχάριστη με την πρωτότυπη.

Παγίδα

Στην «Παγίδα», ένας πατέρας και η έφηβη κόρη του πηγαίνουν σε μια συναυλία ποπ μουσικής. Σε μια στιγμή χαλάρωσης ένα περιστατικό μετατρέπει την ονειρική στιγμή σε εφιάλτη. Τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτή τη συναυλία που ίσως απειλήσει τις ζωές χιλιάδων φιλόμουσων (ή το κοιμισμένο μυαλό ενός «ταραγμένου» ανθρώπου);

Χωρίς δημοσιογραφική προβολή, η «Παγίδα» είναι η επαναφορά του δημοφιλή ηθοποιού Josh Hartnett σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η διεθνής κριτική υπογραμμίζει ότι η σεναριακή ανατροπή στην τρίτη πράξη ίσως κερδίζει το ενδιαφέρον του κοινού αλλά στην πραγματικότητα και αυτή είναι αποτέλεσμα των φαντασμάτων της «6^ης αίσθησης», όχι βαθύτατης ουσιαστικής έμπνευσης.

Borderlands

Σκληροτράχηλη διαστημική κυνηγός επικηρυγμένων, ψάχνει εναγωνίως μικρό κορίτσι που έχει απαχθεί.

Χωρίς δημοσιογραφική προβολή και αυτό, ο διεθνής τύπος το χαρακτήρισε «ένα θλιβερό χάος που στερείται σχεδόν όλα όσα έκαναν το αρχικό υλικό δημοφιλές». Το μεγαλύτερο μέρος της φήμης των παιχνιδιών Borderlands προέρχεται από τα «μπαμ-μπουμ», τις αλλεπάλληλες λεηλασίες και την πολύχρωμη οικοδόμηση του κόσμου.

Η Γυναίκα πίσω από το μύθο

Η χηρεία της Μπαρμπ-Νικόλ Πονσαρντέν από τον αυτοκράτορα της παραγωγής οίνου Φρανσουά Κλικό, και οι αγώνες της όχι μόνο να κρατήσει τα χωράφια της αλλά να αναδείξει τη σαμπάνια (που πλέον καθιερώθηκε με την ονομασία «Η χήρα του Κλικό») ως μια από τις καλύτερες του κόσμου.

Ανιαρό σα δεξίωση χωρίς λόγο και αιτία, για το θεαθήναι, ικανοποιεί αποκλειστικά τις λάτρεις των επικών Άρλεκιν και οικογενειακά μέλη της αυτοκρατορίας μέχρι το πολύ την τρίτη γενιά.

20000 Είδη Μελισσών

Ένα οχτάχρονο τρανς κορίτσι, κατά την παραμονή του στο χωριό της μητέρας του στη χώρα των Βάσκων, παίρνει όπως η μέλισσα τη γύρη από την οικογενειακή παράδοση στη μελισσοκομεία τα σημαντικότερα παραδείγματα που θα την κάνουν να αποδεχτεί ομαλά την εξέλιξη της ταυτότητάς της (αλλά και να ενσωματώσει τους κοντινούς της ανθρώπους στη νέα της ταυτότητα). Όλα αυτά με την ποιητική σύνδεση, πως κάθε γενιά μελισσοκόμων αυτής της οικογένειας, χτυπάνε τρεις φορές τις κυψέλες με ένα ραβδί σε κάθε γέννηση και θάνατο, παρακαλώντας τα έντομα στη μία περίπτωση να δώσουν το μέλι τους και στην άλλη την κερήθρα τους για να πενθήσουν το νεκρό υπό το φως ενός κεριού.

Όπως και στο «Πνεύμα του Μελισσιού», έτσι και στα «20000 Είδη Μελισσών» οι θεατές παρατηρούν ένα κόσμο που το ανθρώπινο είδος κερδίζει γνώση από το πιο εργατικό και σοφό έντομο που συνδέεται μαζί μας, μέσω της αρχικής παρατήρησης του Άινστάιν, ότι «Αν κάποτε οι μέλισσες αφανιστούν από προσώπου γης, δεν θα απομείνουν στον άνθρωπο παραπάνω από τέσσερα χρόνια ζωής». Η διαφορετικότητα, ενταγμένη στη σύμβαση που παραπέμπει ο τίτλος, θυμίζει τη «λεβάντα και το θυμάρι» που όπως λέει μια ηρωίδα της τρίτης γενιάς «είναι ίδια αλλά έχουν διαφορετική μυρωδιά». Αν κάτι σου μένει από την ταινία, εκτός από την πηγαία ανθρωπιά και αγάπη της, είναι η βεβαιότητα ότι ο βιολογικός κύκλος απαιτεί πολλούς μικρούς νοητούς θανάτους, στους οποίους υμνείς το καινούριο αντί για να πενθήσεις αυτό που αποχωρεί.

Το Σύνδρομο των Πρώην Εραστών

Η Σάντρα και ο Ρεμί θέλουν διακαώς να κάνουν παιδί αλλά δεν μπορούν. Μια πρωτοποριακή μέθοδος που προαπαιτεί την ερωτική συνύπαρξη με τους προηγούμενους εραστές τους, γνωστή και ως «Το σύνδρομο των Πρώην», θα τους πετάξει στα κρεβάτια τα ξένα, εκεί που τα περσυνά ξινά σταφύλια οφείλουν να βγάλουν μούστο για να οδηγήσουν το ζεύγος σε «μια καλή χρονιά».

«Το Σύνδρομο των Πρώην Εραστών» ψάχνει στην ανακύκλωση τον ουσιαστικό ορισμό της οικογένειας. Με το πρωταγωνιστικό δίδυμο να αντιμετωπίζει εκ νέου, όχι τις τότε επιλογές τους αλλά την αριθμητική σύγκριση της εκτονωμένης τους παρελθοντικής επιθυμίας, χαράζει ένα παράδρομο που παλιοί εραστές, γονείς και παιδιά, συμβιώνουν με τις επιθυμίες τους και όχι τις καταβολές τους. Η προσχηματική θεραπεία βλέπετε, δεν είναι «κρέας μπαίνει-κρέας βγαίνει» αλλά οι καθοδηγούμενες υπερβάσεις που κάνεις προς την ολοκλήρωση των θέλω σου.

Σταυρωμένοι Εραστές

Στο Κυότο του 17^ου αιώνα, ο βοηθός του αυτοκρατορικού τυπογράφου θα βοηθήσει τη γυναίκα του αφεντικού του (την οποία και έχει ερωτευτεί) να βρει χρήματα για να στον αδελφό της, αυτή του όμως η πράξη θα παρεξηγηθεί και θα θεωρηθεί εραστής της, κάνοντας και αυτόν και τη γυναίκα να τραπούν σε φυγή.

Ο Κένζι Μιζογκούτσι σκηνοθετεί μια ακόμα ταινία εμπνευσμένη από την Ιαπωνική λογοτεχνία και παράδοση. Με διεισδυτική ματιά εκθέτει τους αντικρουόμενους με τις κοινωνικές αξίες ήρωες (το πραγματικό ζευγάρι με το ζευγάρι των εραστών) στην υποταγή των ηθικών κανόνων και τις συνέπειες. Αποτελεί τη δεύτερη monogatari ιστορία του δημιουργού (και ίσως την λιγότερο προβεβλημένη στην Ελλάδα).

Ανατομία ενός Εγκλήματος

Ένας στρατιωτικός, θα σκοτώσει εν βρασμώ ψυχής τον κατηγορούμενο βιαστή της γυναίκας του. Όταν όμως αποκαλύπτεται στο δικαστήριο ότι ίσως η γυναίκα δεν είχε υποστεί βιασμό και η έδρα προσπαθεί να πείσει τους ενόρκους για το «ελεύθερο» πνεύμα της κατηγόρου, ο δικηγόρος τους θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να λάμψει η αλήθεια.

Η «Ανατομία ενός Εγκλήματος» είναι από τα καλύτερα δείγματα δικαστικού δράματος μέχρι σήμερα, όχι μόνο για τις εξαιρετικές ερμηνείες αλλά για τις ηθικές επιλογές και επιπτώσεις των εμπλεκομένων και μη στην υπόθεση.

Μικρή Ιστορία για ένα Φόνο

Ένας 20χρονος θα σκοτώσει ένα ταξιτζή, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα βρεί ένα νόημα στη ζωή του. Ο νεαρός συνήγορος του δολοφόνου θα προσπαθήσει να καταλάβει βαθύτερα την ψυχή του πελάτη του.

Αν και στις προθέσεις του Κριστόφ Κισλόφσκι ήταν να αφηγηθεί κινηματογραφικά το νόημα της 5^ης εντολής, υπερβαίνοντας το ζητούμενο κάνει μια ταινία που θα οδηγήσει ακόμα και τη χώρα του να υποκύψει στην αναστολή της θανατικής ποινής. Με σαφή θέση για το αδικαιολόγητο της στέρησης της ζωής του άλλου, συνομιλεί σιωπηρά και με τις δύο όψεις αυτού του νομίσματος όπου ατομική και συλλογική επιθυμία έχουν τίμημα και κόστος.

Να προσθέσουμε ότι οι ταινίες «Υπάλληλοι» και «Office Space», αποκλειστικά για μία εβδομάδα θα προβληθούν στην Αθήνα στα «Νέα Παναθήναια». Και οι δύο ταινίες αγγίζουν το θέμα της εργασιακής ρουτίνας.

Επίσης στην Αθηναία και το Βοξ, αυτή την Πέμπτη θα προβληθεί σε ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια το «Γυμνοί στον Ήλιο», φόρος τιμής στο θάνατο του Αλέν Ντελόν.