Στο πλαίσιο της περιόδου βραβεύσεων, ο Ράιαν Ρέινολντς βρίσκεται στο Λος Άντζελες. Στις 15 του μήνα έδωσε το πράσινο φως, φόρεσε νοητά την κόκκινη στολή του και παραχώρησε μια διαδικτιακή συζήτηση με δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο. Το ertnews.gr άνοιξε το link, και συμμετείχε. Μάθετε λοιπόν περισσότερα για το ποιος είναι ο Deadpool, ή κατά κόσμο Ράιαν Ρέινολντς πριν δείτε στις μικρές σας οθόνες την ταινία που έσπασε το Box Office αυτό το καλοκαίρι.

Ο Deadpool «[…] είναι ένας χαρακτήρας που παλεύει με ντροπή και ανασφάλειες», όπως, ίσως, και ο πρωταγωνιστής του στα παιδικά του χρόνια. Όταν ήταν μικρός, δεν είχαν λεφτά για να αγοράσουν κόμικς, έβλεπε όμως ασταμάτητα κάθε κωμική εκπομπή στην τηλεόραση. Όταν μεγάλωσε, άνδρεψε και έγινε πρωταγωνιστής στο Deadpool έκανε μαθήματα μπαλέτου για να μπορεί να ακολουθεί τις χορογραφίες της μάχης. Θεωρεί ότι ο Deadpool, που εμπνέεται η κινησεολογία του από τους κλασικούς ηθοποιούς του βωβού κινηματογράφου πως είναι κυρίως δράμα και η κωμωδία ακολουθεί. Σχετικά όμως με το κατά πόσο ο Deadpool έχει μπει στο πετσί του σε παραπάνω από μία έννοιες, είναι σαφής: «Ο σαρκασμός είναι μηχανισμός αυτοάμυνας, αλλά στην πραγματική ζωή είμαι ήρεμος και αρκετά ντροπαλός». Κυρίες και κύριοι, γνωρίστε τον Ράιαν Ρέινολντς, που εδώ και λίγο καιρό η Τρίτη ταινία του Deadpool φιλοξενείται στην πλατφόρμα του Disney+.

Ερώτηση: Το «Deadpool και Wolverine» έχει επιτύχει σε πολλαπλά επίπεδα, και όχι μόνο λόγω της εμπορικής του επιτυχίας. Που οφείλεται κατά τη γνώμη σας αυτό;

Ράιαν Ρέινολντς: Θα έλεγα ότι είναι αποτέλεσμα «συλλογικότητας». Η ταινία από μόνη της είναι ξεχωριστή, αλλά νομίζω ότι κάναμε καλή δουλειά στο να δημιουργήσουμε εκείνη τη στιγμή, κάτι που να έχει πολιτισμική βαρύτητα. Η σύγκλιση της σπανιότητας και της έκπληξης λειτουργεί πολύ καλά με τον Deadpool. Είχαν περάσει πάνω από έξι χρόνια από την τελευταία ταινία, κάτι που πιστεύω ότι λειτούργησε υπέρ μας. Και αυτή η ιδέα της «συλλογικής ευφορίας», της εμπειρίας που μπορείς να ζήσεις μόνο μέσα από τη συλλογικότητα, (είτε σε θέατρο, είτε σε συναυλία, είτε σε αθλητικό γεγονός, όπου όλοι βιώνουμε το ίδιο συναίσθημα την ίδια στιγμή), είναι ανεκτίμητη. Τέτοιες στιγμές είναι όλο και πιο σπάνιες στις μέρες μας. Και η ταινία πραγματικά αγκαλιάζει τη χαρά και τη συλλογικότητα. Αυτός είναι ο πυρήνας της και για αυτό την αγαπώ. Και -ευτυχώς- δεν χρειάστηκε να θυσιάσουμε την ανατρεπτικότητα της ταινίας. Αυτάσ θεωρώ ότι οδήγησαν στην επιτυχία.

Ερώτηση: Ποια κόμικς διάβαζες ως παιδί; Ο χαρακτήρας του Deadpool σε φέρνει σε επαφή με το παιδί που ήσουν;

Ράιαν Ρέινολντς: Ωραία ερώτηση. Θα ήθελα να πω ότι τα κόμικς ήταν μεγάλο μέρος της παιδικής μου ηλικίας, αλλά δεν ήταν. Και με ενοχλεί αυτό. Δεν θα άλλαζα τίποτα από τα παιδικά μου χρόνια. Απλώς είμασταν φτωχοί και δεν αγοράζαμε κόμικς. Είχαμε μόνο τα απαραίτητα, όχι ό,τι θέλαμε. Μεγαλώνοντας και ανακαλύπτοντας ποιος είμαι, εκτίμησα πολύ τις εμπειρίες πάνω από τα υλικά αγαθά. Και παρότι δεν διάβαζα πολλά κόμικς, λάτρευα τις ταινίες και την τηλεόραση. Έβλεπα τα πάντα: Από το I Love Lucy μέχρι το Saturday Night Live.

Ερώτηση: Ποιες σκηνές με «κασκαντεριλίκια» διασκέδασες περισσότερο, με ή χωρίς τη μάσκα και τη στολή;

Ράιαν Ρέινολντς: Καταρχάς, τα ακροβατικά είναι πάντα λίγο πιο δύσκολα με τη στολή του Deadpool. Η στολή είναι σχεδιασμένη να προσφέρει αρκετή προστασία, αλλά δυσκολεύει την ορατότητα, οπότε χρειάζομαι εξαιρετική αίσθηση του χώρου. Στην πρώτη ταινία έκανα μάλιστα μαθήματα μπαλέτου, που με βοήθησαν να μάθω πώς να κινούμαι με ακρίβεια. Στη στολή, οι εκφράσεις μου περιορίζονται, οπότε πρέπει να εκφράζομαι με το σώμα μου. Η έμπνευσή μου προέρχεται από καλλιτέχνες του βωβού κινηματογράφου, όπως ο Τσάπλιν και ο Μπάστερ Κίτον, οι οποίοι ήταν οι ήρωές μου. Στα ακροβατικά, χρησιμοποιώ «μάτια» ειδικά για κασκαντέρ, που βελτιώνουν την περιφερειακή μου όραση. Είμαι 48 τώρα, οπότε είμαι προσεκτικός και αποφεύγω σκηνές που θα μπορούσαν να με τραυματίσουν. Αλλά ο Deadpool δεν είναι ένας υπερβολικά «μάτσο» χαρακτήρας, οπότε τα ακροβατικά έχουν πάντα μια δόση χιούμορ και ελευθερίας, κάτι που με συναρπάζει.

Ερώτηση: Ποια ήταν η μεγαλύτερη ψυχολογική πρόκληση για να υποδυθείς τον Deadpool που έκτοτε εξελίσσεται ο χαρακτήρας του από ταινία σε ταινία;

Ράιαν Ρέινολντς: Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να κρατήσουμε τις ταινίες «προσγειωμένες» και με συναισθηματικό βάθος. Στην τελευταία ταινία, νομίζω ότι καταφέραμε να ενισχύσουμε την αίσθηση της «ζεστασιάς» που είναι χαρακτηριστική της σειράς. Αυτός είναι ο αγαπημένος μου ρόλος από τις τρεις ταινίες, γιατί το συναισθηματικό στοιχείο είναι πιο έντονο. Από την αρχή όταν έγραφα την ταινία, ήθελα να έχει δραματική βάση και είπα στη Marvel να μην ανησυχεί, γιατί η κωμωδία θα έρθει μετά. Αν έγραφες την ταινία μόνο ως κωμωδία, θα κατέληγε απλά σε μια σειρά από γκαγκ. Ήθελα να διατηρήσουμε έναν ισχυρό συναισθηματικό πυρήνα, που θα επέτρεπε στην κωμωδία να ανθήσει. Επίσης, ήθελα να δώσω μια ουσία στη στολή του Wolverine, κάτι που δεν ήταν απλά για το θεαθήναι. Η στολή του συμβολίζει μια «τιμωρία» για τον ίδιο, και αυτό βοήθησε τον Hugh να εμβαθύνει στον ρόλο του. Αυτό ήταν κάτι που πραγματικά ήθελα να καταφέρουμε και για το οποίο έβαλα πολλή σκέψη και προσπάθεια.

Ερώτηση:
Ποιες ομοιότητες στον τρόπο εργασίας ανάμεσα σε εσάς και τον Χιου προήγαγαν τη χημεία σας κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;

Ράιαν Ρέινολντς:
Ω, αυτή είναι μια καλή ερώτηση. Θα έλεγα ότι τα στυλ εργασίας μας και ο τρόπος που συνεργαστήκαμε αντικατοπτρίζουν σε μικρογραφία την ίδια την ταινία. Ήμουν πολύ τυχερός που μου δόθηκε η δυνατότητα να έχω δημιουργικό έλεγχο, τόσο στην πρώτη όσο και στη δεύτερη ταινία. Αλλά στην τρίτη ταινία, ήμουν περίεργος να δω πώς θα λειτουργούσε αυτό με τη Disney και τη Marvel. Θεωρώ τον εαυτό μου έναν μάλλον λογικό άνθρωπο. Δεν έχω την τάση να υποκύπτω σε κλισέ ή ξεσπάσματα που συνδέονται με συμπεριφορές από σταρ του κινηματογράφου. Προσπαθώ να λειτουργώ συναισθηματικά, με σεβασμό στη συνεργασία και στους ανθρώπους.

Το στούντιο έκανε μια επένδυση σε μένα, και εγώ έπρεπε να την ανταποδώσω. Μου έδωσαν δημιουργικό έλεγχο, αλλά για μένα αυτό μεταφράζεται σε εμπιστοσύνη. Ο Χιου με εμπιστεύτηκε, και εγώ εμπιστεύτηκα εκείνον. Αυτό είναι που δημιούργησε τη σπουδαία χημεία μας. Και, φυσικά, δεν πρέπει να υποτιμούμε τη δύναμη του ταλέντου του Χιου. Είναι ένας απίστευτος ηθοποιός. Όταν του δώσαμε έναν μονόλογο με περισσότερες λέξεις από όσες είχε πει σε ροή λόγου, ήταν τρομακτικό να το γράψω, αλλά εξίσου εκπληκτικό και φοβερό να τον παρακολουθώ να το αποδίδει ερμηνευτικά. Δεν υπήρχε τίποτα ψεύτικο σε όσα ένιωθε. Είναι τόσο αληθινός και συναισθηματικά αυθεντικός, που σε σκηνές μαζί του ένιωθα πραγματικά ότι ήμουν σε κίνδυνο. Αυτή η εμπιστοσύνη όμως, μαζί με τη φιλία μας που κρατά 17 χρόνια, έδεσαν τη συνεργασία μας με έναν μοναδικό τρόπο.

Ερώτηση:
Έχετε ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο για τις ταινίες σας. Υπήρξαν αξέχαστες στιγμές από τα ταξίδια σας για την προώθηση του «Deadpool και Wolverine» που να θεωρείτε αξέχαστα;

Ράιαν Ρέινολντς:
Αυτό ήταν το καλύτερο κομμάτι (σ.σ. της ταινίας/διαδικασία). Δεν θυμάμαι άλλη περιοδεία προώθησης που να αγάπησα τόσο πολύ και να μην ήθελα να τελειώσει. Εγώ, ο Σον Λιβί, ο Χιου Τζάκμαν και μια μικρή ομάδα συνεργατών από το στούντιο είχαμε μια υπέροχη εμπειρία. Είχαμε έναν άγραφο κανόνα, το “δεν θα λέγαμε όχι”, που μας έσπρωχνε να ζούμε μοναδικές εμπειρίες. Θυμάμαι όταν φτάσαμε στη Σεούλ, 20 λεπτά μετά την προσγείωση, πήγαμε σε έναν επαγγελματικό αγώνα μπέιζμπολ. Όλοι ήμασταν εξαντλημένοι, αλλά περάσαμε υπέροχα. Λάτρεψα την Ασία, την Ευρώπη, τη Νότια Αμερική – κάθε μέρος είχε τη δική του μοναδική μαγεία.

Ερώτηση:
Ποιος είναι ο ρόλος των κόμικ στη σημερινή ποπ κουλτούρα; Πιστεύετε ότι ο Deadpool έπαιξε ρόλο στην ανανέωση αυτής της τέχνης;

Ράιαν Ρέινολντς:
Προτιμώ να βλέπω το ερώτημα από την ανάποδη: ποιος είναι ο ρόλος της ποπ κουλτούρας στο(ν) Deadpool; Τα fandoms μπορεί να είναι έντονα και μερικές φορές «φυλετικά». Πιστεύω ότι η ποπ κουλτούρα αντανακλά αυτό που αναζητά το κοινό σε κάθε δεδομένη στιγμή. Όταν οι καιροί είναι σταθεροί, οι θεατές προτιμούν ταινίες που προκαλούν ή είναι σκοτεινές. Σε ασταθείς περιόδους, αναζητούν τη χαρά, την ενότητα και τη διασκέδαση. Ο Deadpool πάντα χρησιμοποιεί αυτά τα πολιτιστικά στοιχεία και τα μετατρέπει σε κάτι διαχρονικό.

Ερώτηση:
Η ειρωνεία και ο σαρκασμός είναι σημαντικά στοιχεία του χαρακτήρα σας. Διαρρέουν ποτέ στην καθημερινή σας ζωή κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων;

Ράιαν Ρέινολντς:
Όχι, δεν νομίζω. Στα γυρίσματα δεν κάνω αυτοσχεδιαστική κωμωδία, εκτός αν δουλεύω με άλλους κωμικούς. Ετοιμάζω πολλές εναλλακτικές ατάκες για κάθε σκηνή και αφήνω τους άλλους ηθοποιούς να βρουν τη δική τους φωνή. Ο σαρκασμός είναι μηχανισμός αυτοάμυνας, αλλά στην πραγματική ζωή είμαι ήρεμος και αρκετά ντροπαλός. Ο χαρακτήρας που βλέπετε στον Deadpool είναι σαν ένας τρόπος να αντιμετωπίζω το άγχος μου. Στην καθημερινότητά μου, όμως, δεν είμαι τόσο ομιλητικός ή «έξυπνος».

Ερώτηση):
Αληθεύει ότι στην απόδοση στα Ισπανικά συμμετείχατε και στη μετάφραση και στο ύφος της μεταγλώττισης;

Απάντηση:
Ναι, συμμετείχα όσο μπορούσα. Οργανώνω Zoom με όσους εργάζονται στη μεταγλώττιση για να τους ευχαριστήσω και να τους δώσω οδηγίες. Ο Deadpool δεν είναι απλώς αστείος. Είναι ένας χαρακτήρας που παλεύει με ντροπή και ανασφάλειες. Θέλω να το καταλάβουν και να το αποδώσουν με αλήθεια. Όσον αφορά τις μεταφράσεις, μερικές φορές κάποιες ατάκες δεν λειτουργούν (σ.σ. στην απόδοση). Αυτό είναι φυσιολογικό. Γράφω αστεία για διάφορα κοινά, αλλά και «κρυφά» αστεία που μπορεί να ανακαλύψει το κοινό στις επόμενες προβολές. Για μένα, το σημαντικό είναι οι ταινίες να έχουν συναισθηματική βάση και βάθος.