Ο Τομ Χανκς υπερασπίστηκε την αμφιλεγόμενη χρήση Τεχνητής Νοημοσύνης για να φαίνεται πιο νέος στην επερχόμενη ταινία του.
Στην ταινία “Here” ο Τομ Χανκς και η Ρόμπιν Ράιτ συναντώνται ξανά με τον σκηνοθέτη της κινηματογραφικής επιτυχίας “Forrest Gump” και τον σεναριογράφο Έρικ Ροθ.
Χάρη στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας απογήρανσης, ο Χανκς και η Ράιτ εμφανίζονται αρκετές δεκαετίες νεότεροι σε μέρη της ταινίας, η οποία βασίζεται στην ομώνυμη γραφική νουβέλα του Ρίτσαρντ ΜακΓκουάιρ του 2014 και διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου σε ένα σαλόνι σπιτιού για πάνω από 100 χρόνια.
Η απόφαση να χρησιμοποιηθεί η Τεχνητή Νοημοσύνη προκάλεσε αντιδράσεις αστέρων του Χόλιγουντ, μεταξύ άλλων της ηθοποιού της σειράς “Friends” Λίζα Κούντροου, η οποία αναρωτήθηκε «αν θα υπάρχει δουλειά για τους ανθρώπους».
Ο Τομ Χανκς φάνηκε να υπερασπίζεται τη δημιουργική επιλογή, καθώς επαίνεσε την τεχνολογία που έκανε τη δουλειά μισού έτους «σε ένα νανοδευτερόλεπτο».
«Γνωρίζαμε ότι αυτός ο υπερυπολογιστής θα έκανε όλη τη δουλειά έξι μηνών μεταπαραγωγής σε ένα νανοδευτερόλεπτο» είπε ο Αμερικανός ηθοποιός στο Radio Times. «Έτσι, γυρίσαμε τις σκηνές στα Pinewood (Studios) και μπορούσαμε να τις δούμε αμέσως».
H Ράιτ πρόσθεσε: «Συμβαίνει ήδη. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν AI χωρίς συγκατάθεση και δημιουργούν ηθοποιούς να λένε πράγματα που δεν είπαν ποτέ. Αυτό λοιπόν δεν είναι καινούργιο. Αυτό είναι το τρομακτικό κομμάτι».
Ωστόσο, ο Τομ Χανκς παραδέχτηκε ότι ήταν πιο δύσκολο να βεβαιωθεί ότι η γλώσσα του σώματός του και η ερμηνεία του ήταν σύμφωνες με την ψηφιακή ηλικία του. Είναι εκπληκτικό πώς και οι δύο γίναμε αμέσως ειδικοί» εξήγησε. «Πρέπει να έχω καλύτερη στάση. Πρέπει να σηκώνεσαι από τον καναπέ λίγο πιο γρήγορα από ό,τι το έκανες. Και οι δύο έχουμε μάτια που γνωρίζουν πάρα πολλά. Έπρεπε να βρούμε έναν τρόπο να αφαιρέσουμε αυτή την ποιότητα ζωής της ζωής χωρίς ενθουσιασμό».
Ο σκηνοθέτης της ταινίας απαντώντας στις ανησυχίες σχετικά με τη χρήση της τεχνολογίας Τεχνητής Νοημοσύνης στην ταινία, ισχυρίστηκε ότι τα οπτικά εφέ υπάρχουν μόνο για να υποστηρίξουν την ιστορία .«Πάντα πίστευα ότι η δουλειά μας ως σκηνοθέτες είναι να δείχνουμε στο κοινό πράγματα που δεν βλέπει στην πραγματική ζωή» είπε ο Ρόμπερτ Ζεμέκις. «Έχει αποτέλεσμα μόνο επειδή οι ερμηνείες είναι τόσο καλές» εκτίμησε.
Τόσο ο Τομ όσο και η Ρόμπιν κατάλαβαν αμέσως ότι έπρεπε να επιστρέψουν και να μεταφέρουν αυτό που ήταν πριν από 50 χρόνια ή πριν από 40 χρόνια και ότι έπρεπε να φέρουν αυτή την ενέργεια, αυτό το είδος στάσης, ακόμη και να υψώσουν τις φωνές τους, υπογράμμισε ο Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός
