Η Ζωή Κωνσταντοπούλου απάντησε στις αντιδράσεις που προκάλεσε η φράση της «Μην σκίσετε κανένα καλσόν» κατά τη συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, εξηγώντας ότι η φράση έχει ιστορική και ταξική προέλευση από τη γυναικεία εργατική τάξη των δεκαετιών του '50 και '60, και δεν είναι σεξιστική. Τόνισε ότι έχει πολεμήσει για τα δικαιώματα και δεν θα επιτρέψει να κακοποιείται η αλήθεια από ακραίους φασίστες και σεξιστές. Η Κωνσταντοπούλου υπογράμμισε ότι η φράση αναφέρεται στις γυναίκες της κλωστοϋφαντουργίας που κατέκτησαν δικαιώματα με αγώνες και όχι σε αστική ευπρέπεια.
Πιο αναλυτικά
Την δική της απάντηση μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν με την φράση της «Μην σκίσετε κανένα καλσόν, κυρία Συρεγγέλα», κατά την πρόσφατη συνεδρίαση της Εξεταστικής Επιτροπής για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, έδωσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου σε παρέμβασή της κατά την συζήτηση για τον προϋπολογισμό, στη Βουλή.
«Θα ξεκινήσω έτσι όπως νομίζω ότι οφείλουμε, με τα καλσόν. Εγώ προσωπικά έχω σκίσει πολλά καλσόν και θέλω να πω προς τους αμαθείς ή ημιμαθείς και όλους τους υποκριτικά ευαίσθητους, γιατί ετέθη ένα μείζον θέμα από έναν ακραίο σεξιστή, τον Μακάριο Λαζαρίδη, που πριν από σχεδόν δύο χρόνια ότι “εσύ δεν έχεις παιδιά και δεν μπορείς να μιλάς για τα Τέμπη”, ετέθη ζήτημα ότι η φράση “σιγά μην σκίσετε κανένα καλσόν” είναι σεξιστική», είπε αρχικά η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Όπως ανέφερε, ένας άνθρωπος που εκτιμά πολύ, πρώην μέλος των Active Member, της έστειλε ένα κείμενο-υπόμνηση και η ίδια θέλησε να τον τιμήσει «μνημονεύοντάς τον για να γνωρίζουν όλοι γιατί μιλάμε και οι διάφοροι υποκριτικά ευαίσθητοι, να θυμούνται. Και ειδικά όσοι έχουν πολλαπλές ευαισθησίες και για τις γυναίκες και για την εργατική τάξη και για τα καλσόν, να θυμούνται ότι κάποιες γυναίκες, ειδικά οι γυναίκες της κλωστοϋφαντουργίας κατακτήσανε πολλά δικαιώματα με αίμα και κάποιες γυναίκες επίσης, διαχρονικά στην ιστορία δεν φοράγανε καλσόν».
«Ήταν εργαζόμενες, φοράγανε χοντρές κάλτσες ή ήταν ξυπόλητες. Η φράση λοιπόν “σιγά μην σκίσεις κανένα καλσόν” προέρχεται από την γυναικεία εργατική τάξη της περιόδου του 50-60 ως αντισύμβολο αστικής ευπρέπειας και δήθεν καθαρών χεριών. Είναι ταξική και όχι σεξιστική, από γυναίκες της κλωστουφανουργίας, που δεν φορούσαν καλσόν αλλά έφτιαχναν μεταξωτές κάλτσες και κάνοντας χειρωνακτικές και βαριές εργατικές δουλειές, φορούσαν χοντρές κάλτσες ή ήταν ξυπόλητες», είπε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας.
«Αυτά σε απάντηση όλης αυτής της υποκριτικής πολιτικής ορθότητας που παρασύρει και ανθρώπους που θέλουν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα. Έχω δώσει στη ζωή μου διαχρονικά πολλές μάχες, για τα δικαιώματα, για να αφήσω να κακοποιούν την αλήθεια και την ιστορία, κάποιοι ακραίοι φασίστες και σεξιστές», κατέληξε.
