Ο Γιώργος Καραμέρος βρίσκεται σε βαρύ πένθος λόγω του θανάτου της μητέρας του, Άννας, σε ηλικία 73 ετών, μετά από πολύμηνη μάχη με ανεύρυσμα στον εγκέφαλο.
Σε ανάρτησή του στο Facebook, εξήρε την προσωπικότητα και τη ζωή της, περιγράφοντας την ως γενναιόδωρη και ανθεκτική γυναίκα που υπηρέτησε την οικογένεια με αγάπη και αφοσίωση.
Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 10 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στις Άνω Αχαρνές.
Πιο αναλυτικά
Βαρύ πένθος για τον Γιώργο Καραμέρο. Πέθανε η μητέρα του, Άννα σε ηλικία 73 ετών έπειτα από πολύμηνη μάχη που έδινε λόγω ανευρύσματος στον εγκέφαλο.
Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη 10 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στις Άνω Αχαρνές.
Η ανάρτηση του Γιώργου Καραμέρου στο Facebook:
«Η μητέρα μου πέθανε σε ηλικία 73 ετών μετά από πολύμηνη γενναία μάχη συνεπεία ανευρύσματος στον εγκέφαλο το απόγευμα των Χριστουγέννων. Χειρουργήθηκε, επιβίωσε αλλά στη συνέχεια η μάχη ήταν άνιση. Την τελευταία μέρα και τα τρία παιδιά της ήμασταν στο πλευρό της. Θέλω να ευχαριστήσω νοσηλευτές και ιατρούς που έκαναν τα πάντα για να απαλύνουν τον πόνο της. Όλοι αυτοί οι μήνες ήταν ασύλληπτα δύσκολοι για την οικογένειά μας και εμένα προσωπικά, ευχαριστώ όλες και όλους για την κατανόηση, προσπαθήσαμε να είμαστε ψύχραιμοι και συνεπείς στις υποχρεώσεις μας όπως μας έμαθε η Άννα.
Αισθάνομαι την ανάγκη να σας πω δυο λόγια για τη μητέρα μου. Η Άννα Ροδίτου, κόρη μετανάστριας από τα Χανιά, και πρόσφυγα από το Αϊδίνιο της Μικράς Ασίας γεννήθηκε στην Κοκκινιά και μεγάλωσε στα Κάτω Πατήσια. Από δεκατριών ετών μπήκε στον στίβο της εργασίας και περηφανευόταν δίκαια για αυτό. Από 16 ετών έδεσε σφιχτά και αδιάλειπτα τη ζωή της με τον αγαπημένο μας πατέρα και για 55 χρόνια δεν έφυγε ο ένας από το πλευρό του άλλου ούτε στιγμή μέχρι και τον δικό του θάνατο πριν από 3 χρόνια. Τα έκαναν όλα γρήγορα, έντονα και με ψυχή. Πολλή δουλειά, τρία παιδιά, έξι εγγόνια… Έφυγαν νωρίς αλλά πλήρεις ευτυχισμένων στιγμών.
Η μητέρα μας ήταν μία γενναιόδωρη, επίμονη, έξυπνη, ανθεκτική, δίκαιη γυναίκα, με ευγλωττία, με θάρρος, μεγαλωμένη και η ίδια σε μία οικογένεια με βαθιά δημοκρατική παράδοση. Όμορφη και καλαίσθητη στο κάθετί της, αποτέλεσε πρότυπο για εμάς δείχνοντας πάντα σεβασμό στους γύρω της. Ονειροπόλα ακατάδεκτη, υποψιασμένη, δεν έμενε ποτέ σιωπηλή παρα μόνο τους τελευταίους 6 μήνες στα νοσοκομεία. Και αυτή τη μάχη την πάλεψε με χαμόγελο μέχρι το αδύνατο. Ήταν ένας αγνός άνθρωπος με σταθερές αρχές, ανυποχώρητη, ευθύς με μοναδικό χαμόγελο και τρανταχτό γέλιο. Το πατρικό μας σπίτι στο Μενίδι άδειασε αλλά θα είναι πάντα γεμάτο από ευτυχισμένες θύμησες και σταθερά η πηγή της αγάπης και της δύναμης που μας έπλασε. Το τελευταίο αντίο στην Άννα, θα το πούμε την Τρίτη 10 Ιουνίου στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στις Άνω Αχαρνές».
