Προβάδισμα της ΝΔ, αλλά και πολυδιάσπαση που ροκανίζει την πολιτική κυριαρχία και την άνετη κυβερνησιμότητα, καταγράφει η νέα δημοσκόπηση της Interview για την POLITIC.
Ο κατακερματισμός του πολιτικού σκηνικού είναι πρωτοφανής: με εξαίρεση τη ΝΔ, κανένα άλλο κόμμα δεν ξεπερνά το 15%, ενώ η αθροιστική δύναμη μικρότερων σχηματισμών αποτυπώνει μια διάχυτη δυσαρέσκεια.
Αν οι εκλογές γίνονταν την ερχόμενη Κυριακή, η Νέα Δημοκρατία θα συγκέντρωνε 24,8%, το ΠΑΣΟΚ 13,1% και η Πλεύση Ελευθερίας 9,0%. Συγκεκριμένα, η Νέα Δημοκρατία διατηρεί τα ποσοστά του προηγούμενου μήνα (24,3%), το ΠΑΣΟΚ ενισχύεται κατά 1,6% (11,5%) και η Πλεύση Ελευθερίας πέφτει δύο μονάδες (11% τον Απρίλιο).
Τα υπόλοιπα κόμματα κινούνται σε σταθερά ποσοστά χωρίς δυναμική διεύρυνσης:
- Ελληνική Λύση: 7,8% (8% τον Απρίλιο)
- ΚΚΕ: 7% (7% τον Απρίλιο)
- ΣΥΡΙΖΑ: 4,6% (4% τον Απρίλιο)
- ΝΙΚΗ: 3,3% (από 3,2%)
- Φωνή Λογικής: 3,3% (από 3,4%)
- Κίνημα Δημοκρατίας: 3,2% (από 3,9%)ΜέΡΑ 25: 3,2% (από 3,4%)
- Νέα Αριστερά: 1,2% (από 1,4%)
- Άλλο: 4,5% (από 4,5%
- Αναποφάσιστοι: 13,8% (από 13,2%)
Τα ποσοστά των κομμάτων στην εκτίμηση ψήφου:
Διαχρονική εξέλιξη πρόθεσης ψήφου
Δυσαρέσκεια για την πορεία της χώρας, αλλά όχι για τον «τιμονιέρη»
Το 69% των πολιτών θεωρεί ότι η χώρα βαδίζει σε λάθος κατεύθυνση, έναντι μόλις 28% που βλέπει θετικά την πορεία της. Πρόκειται για μια σταθερή τάση από τον Μάρτιο και μετά, που δεν έχει αντιστραφεί.
Την ίδια ώρα, όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταγράφει ποσοστό εμπιστοσύνης 29% — υψηλότερο από κάθε άλλον πολιτικό αρχηγό — ενώ ακριβώς δίπλα του βρίσκεται το «κανένας» με 28,8%, καταγράφοντας με τον τρόπο αυτό την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να προσφέρει πειστικές εναλλακτικές.
Οι υπόλοιποι αρχηγοί είναι αρκετά χαμηλότερα: Ανδρουλάκης στο 8,5%, Κωνσταντοπούλου στο 7,9%, Βελόπουλος στο 7%, Κουτσούμπας στο 6%, Φάμελλος στο 3,9%.
Η αντιπολίτευση δεν πείθει – 6 στους 10 θέλουν νέο κόμμα στον προοδευτικό χώρο
Αρνητικά αποτιμάται από τους πολίτες ο τρόπος με τον οποίο ασκούν αντιπολίτευση τα κοινοβουλευτικά κόμματα, καθώς τα ποσοστά ικανοποίησης παραμένουν ιδιαίτερα χαμηλά.
Πρώτη σε θετικές γνώμες εμφανίζεται η Πλεύση Ελευθερίας με 28%, ποσοστό σχετικά χαμηλό, το οποίο επιβεβαιώνει τη συνολική εικόνα αμφισβήτησης. Η Ελληνική Λύση είναι δεύτερη με 21%, το ΚΚΕ τρίτο με 18% ενώ το ΠΑΣΟΚ στην τέταρτη θέση περιορίζεται στο 13%.
Ενδιαφέρον αποτελεί το εύρημα σύμφωνα με το οποίο το 50% των ερωτηθέντων εκφράζει την ανάγκη για δημιουργία νέων πολιτικών σχηματισμών, με το 59% εξ αυτών να εντοπίζει το κενό στον προοδευτικό χώρο, δηλαδή στην ευρύτερη περιοχή της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Η κοινωνική βάση που άλλοτε συγκροτούσε τον κορμό της προοδευτικής παράταξης εμφανίζεται χωρίς ξεκάθαρη πολιτική στέγη, αναζητώντας νέες αφηγήσεις, πρόσωπα και μορφές πολιτικής οργάνωσης.
Αντιθέτως, μόλις το 17% θεωρεί ότι η ανάγκη για νέο κόμμα υπάρχει στον «πατριωτικό» χώρο και 13% στον συντηρητικό.
Χλιαρή η υποδοχή για νέο κόμμα Σαμαρά – Αρνητικοί ακόμη και οι ψηφοφόροι της ΝΔ
Αρνητικό εμφανίζεται το εκλογικό σώμα απέναντι στο ενδεχόμενο δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα από τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Το 73% των ψηφοφόρων συνολικά εκφράζεται αρνητικά ή μάλλον αρνητικά, έναντι μόλις 21% που βλέπει θετικά μια τέτοια πρωτοβουλία.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το εσωκομματικό μήνυμα: το 83% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας εμφανίζεται αρνητικό, ενώ θετικά τοποθετείται μόλις το 14%.
61% υπέρ της προανακριτικής για Καραμανλή
Το 61% δηλώνει θετικό ή μάλλον θετικό απέναντι στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον πρώην Υπουργό Μεταφορών Κώστα Καραμανλή, για την υπόθεση των Τεμπών.
Την ίδια στιγμή, όταν οι ερωτώμενοι καλούνται να κρίνουν το κατά πόσο η πρόταση είναι τεκμηριωμένη και νομικά βάσιμη, μόνο το 35% τη θεωρεί τέτοια, ενώ το 24% τη χαρακτηρίζει νομικά αβάσιμη. Το 41% δηλώνει πως δεν είναι σε θέση να την αξιολογήσει. Το ενδιαφέρον εύρημα είναι ότι οι πολίτες δεν αξιολογούν την πρόταση με νομικά κριτήρια, αλλά κυρίως με βάση το πολιτικό ή ηθικό της φορτίο.
Σε μια περίοδο γενικευμένης δυσπιστίας προς τους θεσμούς, η πρόταση φαίνεται να κερδίζει τη συμπάθεια των πολιτών όχι γιατί θεωρείται νομικά άρτια, αλλά επειδή αντανακλά την ανάγκη λογοδοσίας πολιτικών προσώπων.