Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβάλει στην Ελλάδα πρόστιμο ύψους 392 εκατ. ευρώ λόγω σοβαρών παρατυπιών στη διαχείριση των κοινοτικών αγροτικών κονδυλίων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η απόφαση αυτή, που αφορά πληρωμές από το 2016 έως το 2023, αποκαλύπτει συστηματικές αδυναμίες στους ελέγχους και την έλλειψη διασφαλίσεων επιλεξιμότητας. Η Ελλάδα καταγράφει το υψηλότερο ποσό αποκλειόμενων δαπανών στην ΕΕ, ενώ οι ευθύνες αποδίδονται σε πολυάριθμες κυβερνήσεις, με την Κομισιόν να εκφράζει ανησυχία για την εμπιστοσύνη στο ελληνικό σύστημα διαχείρισης ενισχύσεων.
Η απόφαση υπογραμμίζει την ανάγκη για σημαντικές μεταρρυθμίσεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ, καθώς η χώρα αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις στον τομέα της αγροτικής ανάπτυξης.
Πιο αναλυτικά
Σε μια από τις πλέον επιβαρυντικές αποφάσεις που έχει εκδώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα τίθεται στο στόχαστρο για σοβαρές και διαχρονικές παρατυπίες στη διαχείριση των κοινοτικών αγροτικών κονδυλίων.
Σύμφωνα με την εκτελεστική απόφαση 2025/1147 της Κομισιόν, που φέρει ημερομηνία 11 Ιουνίου 2025, αποκλείονται από την ενωσιακή συγχρηματοδότηση δαπάνες συνολικού ύψους 392.195.733,69 ευρώ για πληρωμές που κρίθηκαν αντικανονικές ή ανεπαρκώς ελεγμένες.
Η απόφαση αφορά πληρωμές που πραγματοποιήθηκαν από τον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΟΠΕΚΕΠΕ), ο οποίος για πολλοστή φορά βρίσκεται στο επίκεντρο ευρωπαϊκής κατακραυγής για παραλείψεις, συστηματικές αδυναμίες στους ελέγχους και πληρωμές χωρίς διασφαλίσεις επιλεξιμότητας.
Οι διορθώσεις επιβάλλονται κατ’ αποκοπή και αφορούν πληθώρα ετών και επιδοτούμενων καθεστώτων, από το 2016 μέχρι και το 2023. Περιλαμβάνουν άμεσες ενισχύσεις, καθεστώτα μικροκαλλιεργητών, οικολογικό προσανατολισμό, καθώς και προαιρετικές συνδεδεμένες ενισχύσεις, με τη βασική αιτιολογία να είναι η απουσία βασικών διοικητικών και επιτόπιων ελέγχων, η καθυστερημένη έναρξη διαδικασιών ανάκτησης και η τεχνητή δημιουργία προϋποθέσεων ενίσχυσης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επικαλείται ως βάση το άρθρο 52 του Κανονισμού 1306/2013 και το άρθρο 55 του Κανονισμού 2021/2116, κάνοντας λόγο για παραβίαση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας που διέπει τη χρηματοδότηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής. Σύμφωνα με πηγές των Βρυξελλών, πρόκειται για μια από τις πιο εκτεταμένες και αυστηρές αποφάσεις των τελευταίων ετών εις βάρος κράτους-μέλους.
Δείτε την απόφαση ΕΔΩ
Η Ελλάδα καταγράφει το υψηλότερο ποσό αποκλειόμενων δαπανών μεταξύ όλων των κρατών-μελών, ακολουθούμενη σε μεγάλη απόσταση από την Πορτογαλία και την Ουγγαρία. Ειδικά για το έτος 2021, οι ελλείψεις στην εφαρμογή του Συστήματος Αναγνώρισης Αγροτεμαχίων (ΣΑΑ) χαρακτηρίζονται από την Κομισιόν ως συστημικές, γεγονός που δικαιολογεί τη γενικευμένη καταλογιστική διόρθωση 5% σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Σημειώνεται πως το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχε ήδη απορρίψει στις 19 Μαρτίου 2025 την προσφυγή της Ελλάδας κατά προηγούμενης απόφασης επιβολής κυρώσεων, επιβεβαιώνοντας τη θέση της Επιτροπής και επιδικάζοντας στη χώρα το σύνολο των δικαστικών εξόδων.
Η πολιτική διάσταση της υπόθεσης δεν είναι αμελητέα. Αν και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί επισήμως, αρμόδιες πηγές επισημαίνουν ότι οι ευθύνες διαχέονται σε περισσότερες από μία κυβερνήσεις και αφορούν χρόνια αμέλεια στην προσαρμογή του ΟΠΕΚΕΠΕ στις απαιτήσεις της ΚΑΠ. Στελέχη των ευρωπαϊκών θεσμών μιλούν πλέον ανοιχτά για απώλεια εμπιστοσύνης στον ελληνικό μηχανισμό διαχείρισης ενισχύσεων.
Το νέο αυτό χρηματοδοτικό πλήγμα έρχεται σε μια περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για την αγροτική παραγωγή της χώρας, καθώς η μεταρρύθμιση της ΚΑΠ και η πράσινη μετάβαση απαιτούν υψηλό βαθμό διοικητικής αξιοπιστίας, τεχνικής επάρκειας και διαφάνειας. Στο παρασκήνιο, συζητείται έντονα η ανάγκη πλήρους αναδιάρθρωσης του ΟΠΕΚΕΠΕ, με ενίσχυση των ελεγκτικών του μηχανισμών και αξιολόγηση των δομών του από ανεξάρτητους φορείς πέρα της ΑΑΔΕ.
Η απόφαση 2025/1147 καθιστά σαφές ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρόκειται να χρηματοδοτήσει δαπάνες που δεν τηρούν αυστηρά το δίκαιο της Ένωσης. Η Ελλάδα, για μια ακόμη φορά, καλείται να πληρώσει όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά και το θεσμικό τίμημα μιας διοίκησης που αποδείχθηκε ανίκανη να προστατεύσει τον εθνικό συμφέρον στον πιο νευραλγικό ίσως τομέα της ευρωπαϊκής πολιτικής: την αγροτική ανάπτυξη.
Η ζωή συνεχίζεται για την Ελλάδα, και το ερώτημα παραμένει πόσες ακόμη ευκαιρίες μπορεί να έχει ένα κράτος-μέλος πριν τεθεί εκτός αξιοπιστίας;
πηγή: agrocapital.gr