Σε μία εξέλιξη, που θα μπορούσε να είναι επεισόδιο από την επιτυχημένη σειρά «Succession», την Παρασκευή έγινε γνωστό ότι ο γίγαντας του streaming Netflix κατέβαλε 83 δισεκατομμύρια δολάρια για να αγοράσει τις επιχειρήσεις κινηματογράφου, τηλεόρασης και streaming της Warner Bros., του στούντιο του Χόλιγουντ πίσω από τις ταινίες «Harry Potter», «DC Comics» και «Lord of the Rings» και πολλών άλλων τεράστιων franchise, όπως το Game of Thrones.

Αν και υπόκειται σε ρυθμιστική έγκριση, η συμφωνία σηματοδοτεί μία από τις πιο σημαντικές αλλαγές στον κλάδο του κινηματογράφου αυτόν τον αιώνα, συγκρίσιμη με την αγορά της «20th Century Fox» από τη Disney το 2019, η οποία έφερε τους X-Men και τους Fantastic Four πίσω στη Marvel Studios. Ακολουθεί επίσης την αγορά του παλαιού κινηματογραφικού στούντιο MGM από την Amazon στις αρχές του 2022, η οποία περιελάμβανε τα δικαιώματα του James Bond, αποδεικνύοντας περαιτέρω πώς οι εταιρείες streaming κερδίζουν σταθερά δύναμη και κύρος από την παλιά φρουρά του Χόλιγουντ.

Η ανώτερη προσφορά του Netflix και η έντονη αντίδραση της Paramount

Σύμφωνα με το BBC, το Netflix κατέστη ο κορυφαίος πλειοδότης — νικώντας τα ανταγωνιστικά στούντιο Comcast και Paramount Skydance — με προσφορά 28 δολάρια (21 λίρες) ανά μετοχή, ένα δολάριο περισσότερο από ό,τι είχε προσφέρει η Paramount. Όπως μετέδωσε το Beeb, η προσφορά της Paramount αφορούσε το σύνολο της Warner Bros. Discovery, συμπεριλαμβανομένου του δικτύου ειδήσεων CNN, ενώ η συμφωνία με το Netflix αφορά μόνο τα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά στούντιο της Warner, καθώς και την πλατφόρμα streaming HBO Max.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Paramount αντέδρασε με οργή στην αριθμητικά ανώτερη προσφορά της Netflix, υπονοώντας ότι η Warner Bros. ευνόησε αθέμιτα την πλατφόρμα streaming κατά τη διάρκεια της διαδικασίας υποβολής προσφορών.

Τι σημαίνει για τους καταναλωτές

Από την στιγμή που έγινε γνωστό το deal ανάμεσα στο Netflix και την Warner Bros., γεννήθηκε ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: «Τι θα μπορούσε να σημαίνει για τους καταναλωτές»

Σε αυτό το αρχικό στάδιο, όλα είναι υποθέσεις, σημειώνει το περιοδικό GQ. Αλλά από την οπτική γωνία του απλού καταναλωτή, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι η πιθανή επέκταση της ήδη τεράστιας βιβλιοθήκης ταινιών και τηλεοπτικών προγραμμάτων του Netflix, ώστε να συμπεριλάβει και τους παλιούς καταλόγους της Warner και της HBO.

Οι streaming πλατφόρμες

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλες οι ταινίες του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών και όλες οι σεζόν του The Sopranos θα εμφανιστούν στο Netflix από τη μια μέρα στην άλλη — ακόμη και τρία χρόνια μετά την εξαγορά της MGM, οι ταινίες του Bond είναι διαθέσιμες μόνο κατά διαστήματα για streaming στο Prime Video της Amazon — αλλά είναι σχεδόν αναπόφευκτο ότι ορισμένα προϊόντα της Warner και της HBO θα καταλήξουν στην πλατφόρμα τους επόμενους μήνες και χρόνια μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας, καθώς οι συμφωνίες αδειοδότησης λήγουν.

Αυτό θα έθετε προφανώς ένα ερωτηματικό για το μέλλον του HBO Max, της πλατφόρμας streaming της Warner, η οποία αναμένεται να φτάσει στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Μάρτιο του 2026. Σε τελική ανάλυση, γιατί to Netflix να θέλει να διατηρήσει μια ανταγωνιστική πλατφόρμα streaming, όταν θα μπορούσε απλά να ενσωματώσει όλο το περιεχόμενό της, αυξάνοντας έτσι την αξία της αρχικής του υπηρεσίας; Σε αυτή την περίπτωση, θα υπήρχε μία συνδρομή λιγότερη για τους καταναλωτές, αλλά δεν θα αποτελέσει έκπληξη αν το Netflix αυξήσει τις τιμές του.

Ο κινηματογράφος

Όσον αφορά τον κινηματογράφο, οι ιδιοκτήτες κινηματογραφικών αιθουσών στις ΗΠΑ έχουν περιγράψει τη συγχώνευση ως «άνευ προηγουμένου απειλή» για την εμπειρία της μεγάλης οθόνης. «Το επιχειρηματικό μοντέλο του Netflix δεν υποστηρίζει τις κινηματογραφικές προβολές», δήλωσε ο Michael O’Leary, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Cinema United, σύμφωνα με το Variety. «Οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να εξετάσουν προσεκτικά τις λεπτομέρειες αυτής της προτεινόμενης συναλλαγής και να κατανοήσουν τις αρνητικές επιπτώσεις που θα έχει στους καταναλωτές, τις κινηματογραφικές προβολές και τη βιομηχανία του θεάματος».

Εν ολίγοις, ο φόβος είναι ότι το Netflix ακολουθεί πάντα ένα επιχειρηματικό μοντέλο που δίνει προτεραιότητα στο streaming, με μόνο σύντομα διαστήματα αποκλειστικότητας στους κινηματογράφους — και ακόμη και αυτά προορίζονται συνήθως για τις πιο σημαντικές ταινίες της, όπως το The Irishman ή το Frankenstein.

Το αποτέλεσμα; Αντί να πληρώνουν οι καταναλωτές όλο και πιο ακριβά εισιτήρια για τις ταινίες στα πολυκινηματογραφικά συγκροτήματα, απλά περιμένουν το μικρό χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να κυκλοφορήσει μια ταινία στο Netflix. Είναι σχεδόν αδιανόητο ότι ένα στούντιο ταινιών του Χόλιγουντ με το κύρος της Warner Bros. θα έβλεπε τις ταινίες του να φτάνουν στη μικρή οθόνη μόλις λίγες εβδομάδες μετά την κυκλοφορία τους στους κινηματογράφους, αλλά όπως ανέφεραν ορισμένοι εκπρόσωποι της βιομηχανίας στο Variety αυτή την εβδομάδα, αυτό μπορεί να είναι τελικά το αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ των New York Times για τη συμφωνία, η πρόταση του Netflix «περιλάμβανε τη δέσμευση να συνεχίσει τις κινηματογραφικές διανομές» από το στούντιο, κάτι που θα σήμαινε μια σημαντική στρατηγική αλλαγή εκ μέρους της πλατφόρμας streaming.

Η επιστολή στο Κογκρέσο

Ωστόσο, είναι κατανοητό γιατί οι προσωπικότητες της κινηματογραφικής βιομηχανίας που εκτιμούν την ιερότητα της κινηματογραφικής εμπειρίας θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τη συμφωνία με το Netflix και την εν λόγω δέσμευση με υγιή σκεπτικισμό. Η απειλή που αντιλαμβάνονται για την κινηματογραφική εμπειρία είναι τόσο μεγάλη, που μια ανώνυμη ομάδα κορυφαίων προσωπικοτήτων έστειλε ανοιχτή επιστολή στο Κογκρέσο των ΗΠΑ πριν η συμφωνία ανακοινωθεί επίσημα — σύμφωνα με φήμες, η ομάδα περιλαμβάνει «διακεκριμένους κινηματογραφιστές» — δηλώνοντας ότι η πλατφόρμα streaming θα μπορούσε να «καταστρέψει» την κινηματογραφική βιομηχανία αν η συμφωνία προχωρήσει.

Με λίγα λόγια, αν και αφού ολοκληρωθεί η συμφωνία, θα μπορούσαμε λογικά να περιμένουμε ότι σειρές όπως The Wire, Deadwood και άλλες προαναφερθείσες σειρές υψηλού κύρους του HBO θα εμφανιστούν στο Netflix, μαζί με τον εκτεταμένο κατάλογο ταινιών της Warner που χρονολογούνται από τη Χρυσή Εποχή, όπως: All the President’s Men, The Shining, Blade Runner, όλες οι ταινίες Batman, Dune.

Τα μονοπώλια είναι απαίσια, καθώς οι εταιρείες μπορούν να χρεώνουν όσο θέλουν για τις υπηρεσίες τους όταν δεν υπάρχει ανταγωνισμός, αλλά αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάρα πολλές υπηρεσίες streaming. Το να πληρώνουν οι καταναλωτές μία συνδρομή λιγότερη το μήνα θα ήταν μια ευπρόσδεκτη αλλαγή.