Ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος, ο πατήρ Νικόλαος του «Άγιου έρωτα» που έχουν αγαπήσει οι τηλεθεατές, μίλησε στη Σταματίνα Τσιμτσιλή και την εκπομπή «Happy Day», λίγες ώρες πριν την αποψινή καθηλωτική επιστροφή του δεύτερου κύκλου της σειράς.

«Είμαι ένας άνθρωπος που για να κάνω κάτι πρέπει να το πιστέψω αλλιώς δεν το κάνω και κατά έναν τρόπο ερωτεύομαι την δουλειά μου», θα πει στην αρχή της κουβέντας. «Η φιλοσοφία μου είναι ότι τα θαύματα γίνονται όταν υπάρχει πίστη, πρώτα πιστεύω και μετά βλέπω το όποιο θαύμα. Όταν ξεκινήσαμε να κάνουμε τον «Άγιο έρωτα» το πίστεψα πάρα πολύ. Ήθελα να φτιάξω κάτι πολύ ξεχωριστό που να αφορά το σήμερα, να έχει κάτι να πει στον κόσμο. Και νομίζω ότι έπιασε, γιατί δεν είναι απλά ο έρωτας ενός ιερέα με μια κοπέλα. Είναι πολλά τα θέματα, είναι ουσιαστικά η πορεία ενός ανθρώπου προς ένα δρόμο αρετής μέσα σε μια ζούγκλα ανθρώπων».

Όπως λέει, από την επαφή του με τον κόσμο έχει εισπράξει ότι ο κόσμος θέλει ξανά το ζευγάρι μαζί, τη Χλόη και τον πατέρα Νικόλαο. «Ο κόσμος μου έλεγε ευχαριστώ που τους κρατάμε παρέα τα βράδια, στην περιφέρεια είναι πολύ σημαντικό αυτό το πράγμα και εκτιμάνε τη δουλειά μας», θα πει για την αποδοχή του κόσμου.

Όσο για την απόφασή του να πει «ναι» για το ρόλο του πατέρα Νικόλαου, «την πρώτη φορά που με πήραν τηλέφωνο για το ρόλο, σκέφτηκα για ποιο λόγο να το κάνω αυτό; Αλλά μετά όταν διάβασα το σενάριο είδα ότι υπάρχει κάτι πολύ ενδιαφέρον και έκανα κάτι που ήθελα να δοκιμάσω. Δεν έπαιζα τον ιερέα στο casting, έπαιζα έναν άνθρωπο ο οποίος φέρει το δαίμονα μέσα του και προσπαθεί να το κρύψει, δηλαδή το ακριβώς αντίθετο και αυτό είχε μια γοητεία. Προσπαθούσα να κρύψω τη σκοτεινή πλευρά ενός ανθρώπου που υποδύεται τον ιερέα. Αυτό έχει τεράστιο ενδιαφέρον γιατί όλοι έχουμε μια σκοτεινή πλευρά όπως και μια φωτεινή που προσπαθούμε να ισορροπήσουμε».

Αναφερόμενος στη δυσκολία μιας σκηνής που είχαμε παρακολουθήσει στον πρώτο κύκλο, με τον πατέρα Νικόλαο να πνίγεται, είπε ότι την είχε προτείνει στο σεναριογράφο και την είχαν συζητήσει, «σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραίο ο πατήρ Νικόλαος να βλέπει ένα όνειρο και να τον τραβάει το ράσο κάτω κι εκείνος να καταλαβαίνει ότι για να πάρει ανάσα πρέπει να αφήσει το ράσο πίσω. Αυτή η μικρή σκηνή ήταν έξι ώρες υποβρύχιο γύρισμα σε μια πισίνα».

Πώς οδηγήθηκε στο δρόμο της υποκριτικής; «Θεωρώ ότι κάποια πράγματα τα φέρεις αλλά δεν τα γνωρίζεις ότι τα έχεις. Προκύπτει μετά και λες αυτό ήθελα να κάνω σε όλη μου τη ζωή και δεν γνώριζα ότι λέγεται υποκριτική. Εγώ δεν ήξερα τι σημαίνει ηθοποιός, δεν είχα δει θέατρο μέχρι τα 23 μου χρόνια».

Τέλος για τη συνεργασία του με τη Δανάη, «η Δανάη είναι τρομερό παιδί, χαίρομαι πάρα πολύ που συνεργαζόμαστε γιατί ο ένας φροντίζει τον άλλο, καταλαβαινόμαστε με τα μάτια και είμαι τυχερός που είναι η συμπρωταγωνίστριά μου».

Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη