Το ταξίδι στην πολυκύμαντη ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας, με ξεναγό τη Χαρούλα Αλεξίου, συνεχίζεται και αυτή την Κυριακή 6 Απριλίου στην ΕΡΤ1, με τη μετάδοση του πέμπτου επεισοδίου της σειράς ντοκιμαντέρ «100 χρόνια ελληνική δισκογραφία», που αναφέρεται στην ελληνική δισκογραφία στα χρόνια της Χούντας.

Κυριακή 6 Απριλίου – Επεισόδιο 5:

«Η δισκογραφία στα χρόνια της Χούντας» (Α΄ Μέρος)

Δικτατορία. Η άνοιξη της ελληνικής δισκογραφίας, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στο πρώτο μισό της δεκαετίας του ’60, διακόπτεται βίαια.

Η ήδη υπάρχουσα λογοκρισία γίνεται αμείλικτη. Ο πρώτος που μπαίνει στο στόχαστρο των χουντικών συνταγματαρχών είναι ο Μίκης Θεοδωράκης. Στις 11 Ιουνίου του 1967 η Χούντα απαγορεύει με διάταγμα όλα τα τραγούδια και τους δίσκους του.

Οι δισκογραφικές εταιρείες πριν από την έκδοση κάθε έργου υποχρεούνται να υποβάλουν εις διπλούν παρτιτούρες με τη μουσική και τους στίχους των νέων τραγουδιών πληρώνοντας ένα παχυλό παράβολο. Αυτό βέβαια δεν ήταν κάτι καινούριο.

Παρά την αυστηρή λογοκρισία και τον φόβο των συλλήψεων η δισκογραφία αντιστέκεται. Μια νέα γενιά συνθετών, στιχουργών και ερμηνευτών δίνει δυναμικό παρών. Μάνος Λοϊζος, Σταύρος Κουγιουμτζής, Μάνος Ελευθερίου, Γιάννης Μαρκόπουλος, Νίκος Ξυλούρης και τόσοι άλλοι.

Μέσα στη Χούντα καταφέρνουν να κυκλοφορήσουν ορισμένοι εμβληματικοί δίσκοι, που βασίζονται σε κύκλους τραγουδιών – προϊόν συνεργασίας ενός μόνο συνθέτη και ενός στιχουργού. «Ο σταθμός», ο «Δρόμος», η «Μικρά Ασία», ο «Άγιος Φεβρουάριος», αλλά και τα «Μικροαστικά» του Λουκιανού Κηλαηδόνη και του Γιάννη Νεγρεπόντη: το πρώτο κόκκινο βινύλιο εν έτει 1973.

Έναν χρόνο νωρίτερα έχει κυκλοφορήσει και ο «Μεγάλος ερωτικός», ο δίσκος που σηματοδοτεί την επιστροφή στην Ελλάδα από την Αμερική του Μάνου Χατζιδάκι και έμελλε να γράψει τη δική του ιστορία.

Η δισκογραφική παραγωγή ανεβαίνει εντυπωσιακά μέσα στη δικτατορία. Νέα δισκοπωλεία κάνουν την εμφάνισή τους με τις εταιρείες να δίνουν πια έμφαση και στα εξώφυλλα των δίσκων προσπαθώντας να κλέψουν τις εντυπώσεις ήδη από τη βιτρίνα.

Την ίδια εποχή – δίπλα στους δίσκους 33 και 45 στροφών – κυκλοφορούν και οι πρώτες κασέτες, αρκετά διαφορετικές από τις μικρότερες δίδυμες αδελφές τους που θα κυριαρχήσουν αργότερα στην αγορά. Εξαιρετικά χρήσιμες ωστόσο για την παράνομη διακίνηση των απαγορευμένων από τη Χούντα τραγουδιών.

Στο επεισόδιο μιλούν αλφαβητικά:

Δημήτρης Αρβανίτης (γραφίστας, πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής MINOS – EMI), Πόπη Αστεριάδη (τραγουδίστρια), Στέλιος Γιαννακόπουλος (ηχολήπτης Studio Columbia), Σπύρος Γραμμένος (μουσικός, στιχουργός), Αχιλλέας Θεοφίλου (μουσικός παραγωγός), Οδυσσέας Ιωάννου (στιχουργός, ραδιοφωνικός παραγωγός), Γιώργος Κοντογιάννης (δημοσιογράφος), Μαρίζα Κωχ (τραγουδίστρια, συνθέτις, μουσικοπαιδαγωγός), Φώντας Λάδης (συγγραφέας, δημοσιογράφος, ποιητής), Νίκος Μακράκης (δισκογραφικός & ραδιοφωνικός παραγωγός), Μάκης Μάτσας (πρόεδρος Δ.Σ. MINOS – EMI), Γιώργος Μητρόπουλος (δημοσιογράφος), Μανώλης Μητσιάς (τραγουδιστής), Νατάσσα Μποφίλιου (τραγουδίστρια), Γιώργος Μυζάλης (μουσικολόγος, δημοσιογράφος), Λίνα Νικολακοπούλου (στιχουργός), Γιώργος Νταλάρας (τραγουδιστής), Θανάσης Παπαγεωργίου (ηθοποιός, σκηνοθέτης), Θανάσης Παπαδάς (παραγωγός, εκδότης δίσκων), Κώστας Παπαδόπουλος (μουσικός), Σιδερής Πρίντεζης (ραδιοφωνικός παραγωγός), Άλκηστις Πρωτοψάλτη (τραγουδίστρια), Άγγελος Πυριόχος (δημοσιογράφος), Ντόρα Ρίζου (πρώην παραγωγός Lyra, επιχειρηματίας, ζωγράφος), Γιώργος Τρανταλίδης (μουσικός), Τάνια Τσανακλίδου (τραγουδίστρια), Γιώργος Τσάμπρας (δημοσιογράφος), Μαρία Φαραντούρη (τραγουδίστρια), Δημήτρης Χαλιώτης (δημοσιογράφος, σεναριογράφος).